Bir işaret bekler insan, bazen. Cesareti bulamaz kendisinde, içinden geçenleri söyleyebilmek için. Deprem etkisi yaratacağını düşünür, toplum yapısında. Mahalle baskısı önemli yer tutar çünkü, insan psikolojisinde. Oysa bahar etkisi de yaratabilir papatya bahçesinde. Kim bilir? Belki bir gün toplarız cesaretimizi. En azından itiraf ederiz hislerimizi, sonra yüz yüze bile bakmayabiliriz. Ne kaybederiz ki? Gizli saklı, bastırılmış duyguları beslemektense, yan yana. Uzaktan uzağa cesurca ve özgürce yaşarız birbirimizi. Ne dersin canım...
Toplam Yorum 0
