Her ne ise yaşanan,özlemlere duyulan acı gibi kanayandır...
beni kafam güzel diye yargılayanlar bilmiyorlar ki,
herşeyimi ayıkken kaybettiğimi...
elden gelmeyişlerim,
bir baharı bekleyişlerim gibi ağır ve sert geçiyor...
bu soğuklar bile geçmiyor sensiz...
üşüyorum ama kime üşüdüğümü bilmeden,yada neye...
bi gayem varmıydı hayata dair bilmiyorum bile,
bulutları çıldırtırcasına,parçalanmalarım bitmek bilmiyor,
vücudumun bi kısmı yok sanki,
kahrı bende kalan diğer yarısı hariç...
umduklarıma güvendiğim için böyle,bu hayat bana acı veriyor sadece,
belki el değmek,kokusunu içine çekmek değildi özlemlerim,
biliyorum ki,geçmeyen saatlerde beni bekleyen kahırlar biriktiryorum,
sana ve olmayışlarımıza,bir kocaman öpücük bırakıyorum,
dudaklarının değil,hislerinin bile değemeyeceği kadar yükseklere...
belki gerçekte değil ama rüyanda görmen ümidiyle...
Toplam Yorum 0
