Günler geçiyor, duvarlar cevap vermiyor artık yumruklarıma,
ki ellerimde iz değil, yara kalmasa dahi...
Tattığım sensizlikler bana inadının esintisiydi sanırım,
zevklerim bile hüzünden seni soruyor, adını sayıklıyor oldu..
Tatlı bir umut olduğun zamanlarda,
gelecek olan otobüsleri beklemek kadar zevkliydin, durak köşelerinde...
Yağan yağmur bile adını sayıklarken,
ıslanan saçlarıma dokunuşların vardı aklımda,
gidişlerinin olduğu gibi...
Yaşamaya çalışıyorum, sevmeyeceğime, sevilmeyeceğime inanarak,
unutmak kelimesini bile atamadım ki hafızamdan, seni atayım...
Ya da bitenlerin ümidiyle Allah'a haykırmak değil, çaresizliğim...
Çaresizliğim sensin, bir daha gelemiyecek olan yanlarındı.
Al işte oldu istediğin,
arasın gözlerin gelişlerimi,
ama pardon pardon,
gelmeyişlerimi...
Toplam Yorum 0
