Benim adım yalnızlık.
Buğza kesmiş bir gecenin sabahında,
Göğsümde sevda şedde’lenmiş…
Kanlı bir gecenin ortasına doğrulmuşum.
Ey yar… Ölmek de neymiş…
Ben acıyı daha, “ Cenin “ iken soğurmuşum…
Benim adım yalnızlık.
Gökyüzüne küsmüş yıldızlar gibiyim.
Hasret koynumda mim’lenmiş…
Nazlı bir kardelen karanlığında dirilmişim,
Ey yar… Ölmek de neymiş…
Ben tenimde gül kokusu yitirmişim.
Benim adım yalnızlık.
Fecre tutmuş bir gecenin silsilesinde,
Ölüm avuçlarımda titremiş…
Ben kerrâr-i yalnızlıkların ortasında dişlenmişim,
Ey yar ölmek de neymiş…
Hasret bana, ben sevdana fişlenmişim
BENİM ADIM YALNIZLIK…
Buğza kesmiş bir gecenin sabahında,
Göğsümde sevda şedde’lenmiş…
Kanlı bir gecenin ortasına doğrulmuşum.
Ey yar… Ölmek de neymiş…
Ben acıyı daha, “ Cenin “ iken soğurmuşum…
Benim adım yalnızlık.
Gökyüzüne küsmüş yıldızlar gibiyim.
Hasret koynumda mim’lenmiş…
Nazlı bir kardelen karanlığında dirilmişim,
Ey yar… Ölmek de neymiş…
Ben tenimde gül kokusu yitirmişim.
Benim adım yalnızlık.
Fecre tutmuş bir gecenin silsilesinde,
Ölüm avuçlarımda titremiş…
Ben kerrâr-i yalnızlıkların ortasında dişlenmişim,
Ey yar ölmek de neymiş…
Hasret bana, ben sevdana fişlenmişim
BENİM ADIM YALNIZLIK…
