Senin ki sesin rüzgar,varlığın hayal,renklerin uçuk ve
tebessümlerin kaçamaktı.Küçük bir hıçkırıktın gecemin
sessizliğine damlayan. Sen ki yaşanılmaya çalışılan bir düş yangını ,
Çek gemilerini benim sularımdan...
Bütün kıyıları kurşunlanmış, bütün suları bıçaklanmış bir denizdeyim.
Rengine rehnedilmiş bir gece giydiriyorum üstüme.
Şakacı bir sitem iliştiriyorum usulca yokluğuna.
Bir bilsen aklımdakini ! Sustumsa, alıngan bir cümlenin kahrını
düğümleyesin diye.
Sen ki ilk vazgeçemeyişim, ilk kıskançlığım, ilk ömrüme yazdığım,
uzaklardan sevdalandığım, kızdığım, affetmediğim, affedemediğim.
Olmayacak bir duaya amin demek gibi sevdiğim, hep geç kaldığım.
Saatini şaşırmış dönüşlerin bir anlamı yok.Şimdi sen geç kaldın.
Say ki bu adam gidiyor, karanlığın ve kalabalığın zifirine savurmuş
yüreğini...
Aklında hep cehennem, ateş, yalan, ayaklarında bir eşkiya sessizliği,
yüreğinde ihanetin fısıltıları olan bir kadın sevdim ben. Bir intihar
cesaretiydi bomboş varlığına , dopdolu varlığına tutunmak. Sevdikçe
bir yıkım çoğaltıyorum içimde darağacı lezetinde.
Say ki bu adam gidiyor, ayrılığın izini sessizliğe gürültüsünü
yüreğine savurmuş.
Senin ki sesin rüzgar, varlığın hayal, renklerin uçuk tebessümlerin kaçamaktı.
Küçük bir hıçkırıktan gecemin sessizliğne damlayan.
Sen ki yaşanılmaya çalışılan bir düş yangını.
Çek gemilerini benim sularımdan...
Say ki bu adam gidiyor, gölgelerinde sıyrılıp, yol-yordam bilmez
düşlerimi adımlıyor.
Sen ki bütün yansımana günah duygusu bulaştıran kadın.Ben ki hiçliğe açılan kapının eşiğinden
gitmeye geç kalmış adam..
Say ki bu adam gitti, masal bitti...
tebessümlerin kaçamaktı.Küçük bir hıçkırıktın gecemin
sessizliğine damlayan. Sen ki yaşanılmaya çalışılan bir düş yangını ,
Çek gemilerini benim sularımdan...
Bütün kıyıları kurşunlanmış, bütün suları bıçaklanmış bir denizdeyim.
Rengine rehnedilmiş bir gece giydiriyorum üstüme.
Şakacı bir sitem iliştiriyorum usulca yokluğuna.
Bir bilsen aklımdakini ! Sustumsa, alıngan bir cümlenin kahrını
düğümleyesin diye.
Sen ki ilk vazgeçemeyişim, ilk kıskançlığım, ilk ömrüme yazdığım,
uzaklardan sevdalandığım, kızdığım, affetmediğim, affedemediğim.
Olmayacak bir duaya amin demek gibi sevdiğim, hep geç kaldığım.
Saatini şaşırmış dönüşlerin bir anlamı yok.Şimdi sen geç kaldın.
Say ki bu adam gidiyor, karanlığın ve kalabalığın zifirine savurmuş
yüreğini...
Aklında hep cehennem, ateş, yalan, ayaklarında bir eşkiya sessizliği,
yüreğinde ihanetin fısıltıları olan bir kadın sevdim ben. Bir intihar
cesaretiydi bomboş varlığına , dopdolu varlığına tutunmak. Sevdikçe
bir yıkım çoğaltıyorum içimde darağacı lezetinde.
Say ki bu adam gidiyor, ayrılığın izini sessizliğe gürültüsünü
yüreğine savurmuş.
Senin ki sesin rüzgar, varlığın hayal, renklerin uçuk tebessümlerin kaçamaktı.
Küçük bir hıçkırıktan gecemin sessizliğne damlayan.
Sen ki yaşanılmaya çalışılan bir düş yangını.
Çek gemilerini benim sularımdan...
Say ki bu adam gidiyor, gölgelerinde sıyrılıp, yol-yordam bilmez
düşlerimi adımlıyor.
Sen ki bütün yansımana günah duygusu bulaştıran kadın.Ben ki hiçliğe açılan kapının eşiğinden
gitmeye geç kalmış adam..
Say ki bu adam gitti, masal bitti...
