Yalnızlığımın sonbahar mevsimini sensiz gecen tüm zamanlarla birlikte geride bıraktım.. Tek sana , tek senin sevgine muhtaçtım.. Ben yanıma bir seni aldım.. Sen simdi varsın ya , gerisi ister olsun , ister olmasın..
Bir kere alıştım ya sana simdi sensiz gecen her dakika zor gelir bana.. Üzüntüm sensiz gecen onca yıla..
Sonu bası olmayan kızgın cöllerde ,suya hasret gibi muhtacım sana..Hep yanımda olsan , veya ellerimi her uzattıgımda dokunabileceğim kadar yakında.. Hayallerim ufuklar ötesinde değil artık... Hayallerimi sen bana kazandırdın , cünkü hepsinde sen vardın.. Onlar seninle beraber bana geliceklerdi.. Ve söz verdikleri gibi seninle beraber geldiler.. Hayallerimi borcluyum sana , “sağol bitanem” onları geri verdiğin icin bana..
Kalbimde bas kösenin sahibisin.. Tek sana ait olan yerin yarenisin..
Seni benden en fazla ayıran gecmek bilmeyen uzun geceler..Ben eskisi kadar sevemiyorum geceleri..Bir zamanlar siirlerimin ilhamıyken , geceler simdi bana iskence.. İşkencenin bende ki tanımı sadece senin yoklugun..Sensiz kaldıgım hergün bana zulüm..
Ayrılık kokan siirler , yazılar yazmak istemiyorum .. ve yazamıyorum da..Cünkü artık sen varsın..Her baktıgım yerde , her düsüncem de oldugun gibi her yazımda sen varsın.. Ve sen yanımdayken , beraberken nasıl yazıma katayım ayrılık..İstememde zaten ayrılık kokan yazılar yazmak , siirler karalamak.. Tek dua’m “asla bana ugramasın ayrılık rüzgarıyken” bahsedemem ondan..
Bir denizci misali kalbimin limanına demir attın.. Ben gitmemen icin dualardayım.. Seni bırakmamak adına gemindeyim.. Ağlamamak icin yanındayım..
Köyde evlenmeyi bekleyen genc kızlar misali , dileklerimi yaslı bir agacın dallarına astım..Yesil yapraklarını görünce heves ettim , “kim bilir belki tutar diye”.. “Eee bak dedim o agacın dallarındaki yapraklarda yesil , benim hayallerimde”.. Kimbilir dedim inşALLAH dedim..Yesil bir umut beslerim hep icimde, belki hayata seninle “merhaba” der dedim..Ve ben simdi o gelmesini ümit ettiğim günlerin özlemindeyim…
Uzun uzun anlatılacak bir sevda icimdeki..Ama anlatmaya yetmeyen bir lisan bendeki..İki kelimeye sığdırmak istemiyorum icimdeki sevgiyi..Süslü püslü konusmak , albenili laflar etmek de değil ama kısada olmamalı..Beslediğim aşka yakısır olmalı yazımda..Aşkı beslediğim aşkıma yakısır bir yazı olmalı... Sırf “seni seviyorum” diyip gecmek bana göre değil… Cünkü o iki kelimeye sıgacak kadar kücük birsey mi bu sevgi..?
Ben anlatamıyorum bitanem sana sevgimi…
Anlatamıyorum sensiz geçen zamanların geçmek bilmediğini…
Anlatamıyorum , anlatamıyorum…
Ama her ne kadar basit de olsa..
Sırf anlatmakda zorlandıgım icin söylüyorum…
“Seni Seviyorum… ”
Toplam Yorum 0
