Zihnin Sızıntıları

Birileri için yazılan şiirleri, başkasına göndermek ne kadar acı verici…!
Şiir yazdığını bilenlerin verdiği tepkiler değişik…
Ve senin; ona, başkasının şiirini yada başkasına yazılanı yollaman ne kadar ayıp…!
Yada bu gibi düşüncelerin içinde olman bile bu saatte…

Sen şu an için mahkumsun, bunu bilirsin…!!!
Bu duyguyu ilk defa tadıyorsun, ilk defa özgürlük bu kadar uzak sana…!!
"Bu da geçer sabret!!" diyenlerin çoğalmıştır görmeyeli…

Ve gerçekten geçtiğinde ise çektiğin zorlukların, senin bir parçan olmasını engelleyemezsin…
Onlardan birisin artık…parçalarını koparıp atamazsın…!!
Parçalanmana rağmen çekirdeğinde saklanır acıların…!?!
Çünkü sen acılarınla bir gerçeklik oluşturursun…

Soyutlamak istediğinde kendini, hayatın gerçekliği suratına vurulur…
Kaçmak için çabalasanda, kurtulamayacağını bilmen seni durdurur…
Verdiğin sevgi gülüşleri, bir gün hatırlanmayacak kadar eskitilerek unutulur…
Ve bunların karşısında durup düşündüğünde; artık kararların, zihninde kaybolur…!

Tıpkı içinden sevdiklerinin eriyerek akıp gitmesi gibi…
Ama onların yerine bir şey koyamazsın geri…??
Kristaldir çünkü onların her biri…!
hepsi ayrı bir seçimin izleri...
apayrı kader çizgileri…!!