Kırk yıllık hatrın var mı bende?
Yoksa sınırsız bir hatır mı bu?
Bir fincan, bir telve, bir köpük, bir cezve...
Hangisi olmak istersin sen seç.
Bir fincan; dudak gezen,
Bir telve; içime işleyen,
Bir köpük; görmekten zevk aldığım,
Bir cezve; bu mutluluğu paylaşmam için muhtaç olduğum...
Ya da fincan tabağı mı?
Fala bakarken sadece sonuç gösteren,
İçimi körelttiğim sigaram da olabilirsin,
Ya da çakmağım, kültablam.
Bir nefeste içimi köreltiyorum;
Bir yudumla içim açılıyor...
En iyisi sen hiçbir şey olma,
Ya da kahve ol.
Sensiz hiçbir şeyin anlamı olmasın,
Ama ben olmazsam sen de hiçbir şey olma.
Kahve bitti...
Eğer sen bunlardan biri olsaydın
Seni de bitirmiş olacaktım
Ama gözümün önünde duruyorsun
Kaybolmadın içimde bir yerde.
Derinliklerimdesin,
Vücudumu geziyorsun karış karış...
Atardamarım seni en ucra yerlerime fırlatıyor
Parmağımın ucunda oluyorsun bir anda
Ya da kalp kapakçığımın hemen üstünde,
Fırlatılmaya hazır bir zerre kan...
Canımsın kanımsın bir parçamsın işte.
Kırk yıl hatırı doldurmuş muyumdur sence?
Ya da sınırsız hatırının neresindeyim, biliyor muyum?
Kahvem bitti, sigaram da öyle.
Ama sen hala en derinliklerimdesin, anlıyor musun?
Hala...
Toplam Yorum 0
