elimde vişneli bir yanlızlık,
dişlerimi sıkıyordum bitmeyecek bir gece için.
ağlamak yoktu bu gece,
ağlamak çoktan uykusuna dalmıştı.
ağlayacak kadar göz yaşımız da yoktu,
kimseden de borç alamazdık...
bitmeyen bir gecenin buz gibi sabahı soğumaya yeni başlamışken,
sessiz bir parçanın acısı başladı yüreğimin derinliklerinde.
gemiler sığ sularada, ben kalbimin derinliklerinde boğuluyordum bu gece,
herhangi bir yerde.
şimdi orta bir soğukluk ve koyu bir karanlık hakimken gözlerime,
ağlamadan bekliyorum sonunu bu hikayenin...
belki gelcek kardeşimle beraber,
belki ben giderken dönecek kaldığım eve.
nihayetine erecek bir gün ama
o zamana kadar selamsızım ben gecelere...
Toplam Yorum 0
