Yüzümün su yolları...!
meleklerin bıraktıkları...
yüzümün su yolları...!!
her damlada sanki hıçkırıklı...!
ağlamalardan sonraki kırıkları...
yüzümün su yollarını hissetmeyi istedim...
tuzlu değil saf sularla...
kırıklarımı iyileştirmeliydi...
her damlası gözyaşlarımın...
ama beceremiyordum yine...
yalnızlık perisiyle başbaşaydım...
benim kalbim, onun ise kanatları...!!!
belki ağlayarak kurtulamayacaktı...
...ve sanki artık uçamayacaktı...!!
yanıma demir atmıştı...
hurdaya ayrılan bir gemi gibi...
ona, yürümesini öğrettim. bir gün, uçmayı öğretir diye...??!!
...ama o, yürümeyi uçmaya tercih etti !
bulutları da, bana...!!
sanki... ben ikiydim bu bedende...
birde yalnızlık perisi gelince...
üç oldum birden bire...
yüreğimin içine ruhlar kattım...
ezberlerdim yüzümün su yollarını, bu gibi sıkışık zamanlarda...!!
sıkışık olmasında değildi, hüznümü arttıran etken...!!
ışıksız sevdalarda boğuluyordum en çok...
derinlerde yüzemiyordum geceleri...
ama en çokta, o zaman parlıyordu özlem yıldızları...!!!
Meleklerin indirdiği her damla...her kar tanesi...
yüzümü yıkayan, yüzümün su yollarından akan...
hepsi senin ağlamandı... hayatımın bi'tanesi...!!
Toplam Yorum 0
