İlişkiler kırılgandır. İnsan sevgiye alışmaya başladığında, onun ne kadar hassas olduğunu unutur. Uzun soluklu ilişkilerin temeli, sürekli değer vermekle oluşur.
Birlikteliklerin en heyecanlı zamanları ilk günleridir. Cicim ayları da denilen bu süre, her iki tarafın karşısındakine değer vermesinden kaynaklanır. Kazanmak, elde tutmak, kendini anlatabilmek, alışmaya çalışmak, merak etmek, araştırmak, bunların hepsi ilişkilerin başlarında coşkuyla yaşanır.
Vakit geçtikçe duygular hafifler. Heyecanlar yerini alışmaya bırakır. İlişkinin grafiği gittikçe düşer. Bu durum son derece doğaldır. Zaten sürekli kalp çarpıntısı ve aynı şiddetle yaşanan heyecan devam etseydi, vücudumuz buna dayanamayabilirdi.
Alışmaya başladığımızda ve biraz yaşanmışlığımız biriktiğinde, karşımızdakine özen göstermekten vazgeçeriz. Cebimizdeki anılar, yapılmış hatalar, hayal kırıklıklarımız çoğaldıkça, ilişkimizin kavgaları da artar. Tartışmalarımız suçlamalara dönüşür. Artık karşı tarafı ezecek pek çok konumuz vardır.
Sevgilimizi veya eşimizi, tapulu malımız gibi görmeye başladığımızda, artık ona özen göstermek zorunda hissetmeyiz. Cebimizde biriktirdiğimiz kavga sebeplerimiz de vardır. İlk fırsatta başına kakmak için kullanacağımız ne çok hatıramız olmuştur.
Burada tehlikeli olan, kişinin kartlarını ne kadar sıklıkla açtığıdır. Eğer her kavgada, temcit pilavı gibi, aynı olayları ortaya sürerseniz, bu oyunu kazanmanız zor olacaktır. Sevgilinizi karşınızda mahcup duruma düşürecek bir olay yaşadıysanız, bunu ilk söylediğinizde, sevgiliniz susacak ve utanacaktır. İkinci söylediğinizde de belki aynı şekilde davranır. Ancak bu kartı her kavgada açıyorsanız, sonunda “yeter yahu!” cümlesini duymanız an meselesidir. Sevgiliniz en sonunda, yaptığının size az bile geldiğini söyleyecek ve ipleri koparacaktır. Kimseyi canından bezdirmeyin!
Elimizde tuttuğumuz bir başka kart ise, seni terk ederim kartıdır. Kendimizi bir kavganın sonunda çok kötü hissediyorsak, en sık söylediğimiz cümle şudur: “Senden ayrılmak istiyorum!” veya “seni terk edeceğim!”. Bu tür tehditler, ilk kavga etmeye başladığınız zamanlarda, karşınızdakini telaşlandırır ama her tartışmada aynı tepkiyi alacağınızı düşünürseniz, büyük ihtimalle yanılırsınız.
Bavulunuzu ilk topladığınız ve “annemin evine gidiyorum” dediğiniz ilk gün, sevgiliniz sizi durdurmak için her şeyi yapar. En kötü ihtimalle sakinleştikten sonra, gelip bir çiçekle sizden özür diler. Ancak her seferinde böyle olacağını sanıyorsanız, aldanırsınız. Gitmeyi koz olarak kullandığınızda dikkatli olun. Bunu sürekli yapıyorsanız, hiç tahmin etmediğiniz bir anda, karşı taraftan şu cümleyi duyabilirsiniz: “Gidersen git!”
Tüm ilişkiler, ip üstünde yürümeye benzer. Dengeyi biraz bozduğunuzda düşersiniz. Aslına bakarsanız, denge tüm doğada önemlidir. Her şey, dünya bile dengesini kaybederse, dağılır. O yüzden siz, siz olun, ilişkinize fazla delik açmamaya çalışın. Bir gün ipin ucu elinizde kalabilir.
Toplam Yorum 0
