AnıDefteri IV

Öğretmenin kağıdı masaya koyup yoklamayı say demesiyle,hemen önünde oturan çocuğu farketmişti,sanki yeni uyanmıştı...
Bakakaldı,incelemeye koyuldu.Yüzünü henüz görmemişti,sesi yetmişti,sadece dinledi.Ders bitip sınıftan çıkarlarken,bir an gözleri gözlerine takıldı,o farketmemişti yoluna devam etti.Kızın merakı içini kavurdu,bilinçsiz peşine koyuldu oturduğu sıranın hemen arkasına geçti, yeni bir ders başladı ve kız yeniden incelemeye başladı.Çocuğun kavruk teni benliğini içine çekmişti,aklı şaştı,saçları,omuzları,ensesi-oda nesi- ensesinde birkaç iz vardı,sebebi ne olabilirdi? ...
Sonraki günler sadece çocuğu incelemekle geçiyordu,önce adını öğrendi,içinde defalerca tekrarladı adını daha önce onun adının tınısına sahip bir isim daha kulaklarına değmemişti.Mest olmuştu.Ne yapması gerektiğini bilemiyordu nasıl olsaydı da çocukla konuşsaydı...
Bakışları daha irdeleyici olmuştu,bazen çocuğun bakışlarıda kendine takılıyordu ama emin olmak zordu...
Günler bir şekilde geçiyordu,içi daha çok ona kayıyordu çocuk sanki kendisini istercesine gözünün önünde dolaşıyordu yada kız kendisini kaybediyordu.
Özgüveni yüksek bir kız,yürüyüşü havadan ancak gönlü ayaklarını yere bastırdı,çocukla arkadaşları arasında konuşuyorlardı bazende yalnız.
Kız çocuğun duygularından emin olamadan oysa kendi duygularının yüküyle yürümeye çalışıyordu,bazen vazgeçmeyi düşünüyor ertesi gün gözlerine takılıp vazgeçmekten vazgeçiyordu.Artık günler kendini boğan duygularıyla geçiyordu,bazen kıskançlık bazen sinirli ama hep aynı kişiye takılı...