AnıDefteri V

Sahi! Ne zaman başlamıştı ikinci sınıf insan oluşu, kendini soyutlamaya başladığı dönemlerde mi? arkadaşlıklarını kısa kesmeye başladığında mı? Yoksa... yoksa kendinden uzaklaştığında mı başlamıştı?
Bunun cevabı net değildi, sürekli aklına takılan paradoks içerisinde yuvarlanıp gidiyordu. Ne gerçekten gülüyor nede ağlıyordu.
Sahi! Yaşadığı hayat ne kadar kendine aitti?
Hiç değildi sanki, tuhaf bir his diye düşündü.Aklına ne zaman sorusu takılıp duruyordu, hayat fazlasıyla ilginçti.Duygusal boğumda nefesini tutmuş gibiydi. Onca popülerlik onca hengame ve onca karmaşa, şimdi sadece sessizlik kalmıştı, aslında herşey aynıydı devam ediyordu ama kendisindeki tuhaflık? İşte bu farklıydı, içindeydi ve çok derindi. Eski haline geri dönebilir miydi? Bunu ister miydi? Herkesi tanımayı...
Bu haliyle fazla dengesizdi bir denge kurulması lazım dı kendisine ama artık ne önceki ne de şimdiki gibi olmayı istiyordu.
İKİNCİ SINIF?
Neden herkes gözüne bu kadar samimiyetsiz görünüyordu? Şayet bu bir rüyaysa fazla uzun sürüyordu.
Kafasının içindeki sesler...
Hiç susmuyorlardı, ne zaman onları duymaya başlamıştı? O günkü kavgadan sonra mı? Evet... evet, ilk ozaman duymaya başlamıştı. Sakın ağlama diye yankılanmıştı. Ya da bir dakika, belkide suyun dibinde nefesini tutarken duymuştu.Uzun süre kalmıştı suyun altında herkes yüzeye çıkmasını bekliyordu. Ya kendisi? Belkide ilk orada hissetmeye başlamıştı bu hisleri.
Nazik ve yumuşacık bir ses duymuştu 'artık çıkma vakti'...
Doğa üstü güçlere inanıyordu, bu hislerinin, baktığı zaman gördüklerinin başka açıklaması olamazdı. Zaten cevaplar da tatmin etmiyordu. Belki de kendinden vazgeçsindi?
Emin değildi. Varlığın içinde kaybolmuş, yokluğun içinde var olmuş gibiydi.
Peki hafıza sorunu ? O ne zaman oluşmaya başlamıştı? Umursamazlığı başladığında mı? Belki de sinirsel bir durumdu...
Kafasının içerisindeki sesler...
susmuyorlardı...
belki kendisi bir ucubeydi...
kibirlimiydi...
ne yapacağını bilemiyordu...
zaman dingin bir okyanus kendisiyse tam ortasında gömülüydü, ne yapacağını bilmiyordu da, peki ya ne yapmayacağı? oda belli değildi...
sadece hiçlik içerisinde nefesini tutmuş bekliyordu
etraftakiler mi? onlar sadece gelip geçiyorlardı...