. . .

BU KALP SENİN, BU BEDENDE, YÜREKTESİN
. . .

Kalemlerimi kırdılar, Ellerimin kemiklerini de.
Kalbimi ise; kaç kez kırdıklarını saymayı bırakdım.
Keşke elimde bir zaman makinası olsaydı.
Kim bilir belki, 14 yıl öncesine gidip, zamanı durdurabilmeyi çok isterdim..

Ölüm belki gelmedi ama.
Yakınlarımızı kaybettik.
Kan davası gibi, hep kaybettik...
Öfken dinmedi, kalbimin acısıda...... . . .

. . .

. . .