başka ben..

15:53...rüzgarın bin yeşile merhaba dediği bir öğlen sonrası,misafir odasının balkonundan izinsiz giren serinlik heryeri oksijenle doldurup evimizin dış kapısından süzülüp çıkıyor.Huzurun ruhumu sardığı,güneşin pencereden bana tebessüm ettiği bir gündeyim.Dilimde az önce afiyetle yediğim,bayramdan kalma çikolata tadıyla keyiflendiğim an.
Çocuklar bayram için dedesinin yanında,sandalyemin altından gizlice sokulup son bir ümitle o minik ellerini uzatıp yanıp sönen mavi ışığa dokunma gayretleri yok,yaramazlıklarını bile özledim.Mis kokulu canlarım..Babacığınız sizi çok seviyo...
Kulaklarımda halen rodrigezin gitar konçertosu,klasik müzik dinlemek ölüm gibi ruhumu bedenimin esaretinden kurtarıyor,özgür bırakıyor rüzgarla arkadaş oluyor, uçuyorum.Ben herşey,herşeyde ben oluyor.
Geceleri bir sokak lambasıyım başım eğik olsada gözlerim,kutup yıldızında,büyük ayıda,sevdayı bekler gibi bekliyorum.Sabah eve gelirken böyle değildim daha başka bir ben vardı,bildim bileli gözlerim kahvedir annem bal gözlü olduğumu söyler aynalara inanmadığım için ben bilmem ama sadece sabahları, uzun bir geceden sonra, kahve gider kırmızı gelir gözlerime..Geçen gün ıslaktılar benzetemedim hiçbir renge,uğurladığım dostuma,arkasından söylediğim son sözdü"hakkım helal olsun,mekanınsa cennet"
Şimdi gidiyorum,daha sonra başka bir ben gelir,o da gider ve başka başka benler gelir...