Sevilmeli insan, hem de kusurlariyla sevilmeli. Zaten onu
güzellestiren birazda kusurlari degil mi? Neye yarardi insanlarin tam
mükemmel oldugu dünya. Sikintisi çekilirmiydi onun, hiç kötülüklerin
bilinmedigi yerde iyilikler nasil bilinir ki? Kusur olmayan çirkinlik
bulunmayan ortamda mükemmelin, güzelin ne kiymeti olur? Zitlarin
bayrami degilmi burasi? Ve zitlarin çocugu degil mi insan?
Sevgi baglari ile simsiki baglamaliyiz kendimizi insana
kusurlari sefkat perdesi ile örtmeliyiz daima. Kusurlu insana sefkat
beslemeliyiz, acimaliyiz, sevgi örtümüzle kusatmaliyiz onun her
yanini, kusurlari ile basbasa birakmamaliyiz onu.
Baska meziyet aramaya gerek yok sevmek için insani, Insan
olmasi bize yeter. Her sey sevilmeli yaratik oldugu için her sey,
Yaradandan ötürü sevilmeli. Zaten Allah her seyi sevgiden ,
sevdiginden yaratmadi mi?
Toplam Yorum 2





