Sonradan öğrenilen duygudur kıskançlık.. Önce çocuklukta başlar genelde,oyuncak kavgaları başı çeker,sevgiliyi ve arkadaşı kıskanmaya kadar gider bu..
Kıskançlık, bir kişiyi veya bir şeyi kaybetme korkusu etrafı sardığında ortaya çıkan duygudur. Bir diğer anlamı daha var ama kıskançlığın.
O da ;
Başka birinin sahip olduğu herhangi bir şeye ya da birine sahip olma isteği.
Birinci açıklama daha masum görünür.İkinci açıklama ise daha yıkıcıdır.
''Bütün kötü tutkuların en kirlisi kıskançlıktı'' der; ünlü bir şair.
Doğrudur da. Çünkü en büyük zararı kendimize verdiğimiz tutkulardan biridir.İkili ilişkilerde daha çok rastlanır kıskançlık duygusuna.Sevdiğini deli gibi kıskanırsın,camdan bile kafasını uzatmasına izin vermezsin kimi zaman.Hastalıktır bu,hem de tedavisi mümkün olmayan ruhun hastalığıdır.
Şarkılarda da işlenir bu duygu.Belki de en saçmasıdır,Hakkı Bulut’un söylediği kıskanıyorum şarkısında geçen şu bölüm;
‘’ Henüz 3 yaşında 1 kardeşim var
seni ondan bile kıskanıyorum!..’’
Komik değil mi?
Ama böyleleri vardır ve genelde erkek cinsinde egemendir bu duygu.
Erkekler sevdiğini kıskanır. Türk erkeklerine özgüdür biraz bu duygu. Yabancı erkeklerin karısı/sevgilisi açık saçık giyindiğinde ters bir tepki verdiğini gördünüz mü hiç?
Kadınlar sevdiği adam tarafından kıskanılmak ister ama adam biraz ileri gittiğinde direk siteme başlarlar. Güvenin eksik olduğu yerde başlar kıskançlık.
Her şeyin fazlası zarar olduğu gibi kıskançlık zararların en yıpratıcısıdır.
KEŞKE HERKES BÖYLE DÜŞÜNEBİLSE.OZAMAN HERKES KISKANILMAYI İSTER.
