+ Kim bu ABİ ?
- Nasıl yani kardeşim.
+ Bunları sana yazdıran kim ?
- Biri var işte.
+ Abi çok mu sevdin onu ?
... ... ... - çook hep sevdim mesela.
+ Neden gitti ?
- Sevmiyomuş.
+ Neden umut verdi peki abi ?
- Şimdi de pişmanmış.
+ Ne yapmalı ki ?
- boşvermeli, yoksa bi daha gündüzlere merhaba diyemezsin..
+ Bu halde olmak istemezdim abi .
- Bende istemezdim, zaten konuştuklarımızda böyle değildi..
Küçük bir evimiz , 2 oda 1 salon, içinde Dünyalar güzeli bir kızımız, birde en yakışıklısından bir erkek..
Geleceğimiz hep mutlu, öylesine değil , ölesiye sevicekti.
+ Ee ne oldu abi ?
- Gitti işte. Gittiği geceyi hatırlıyorum da , ortalık öyle sessiz , öyle durgundu ki , kıyamet alameti gibi .
Birşeyler olacaktı o gece yani , öyle hissediyor, öyle düşünüyordum .
'' Bitirelim olmuyo artık ''. Sessiz geçen gecemin ortasına, tufan gißi düşmüştü yanlızlık..
Ne diyeceğimi bilemedim.. O gitti başka birisine, bende onun peşine.
+ Bıkmadın mı abi ?
- Bıkmak değil de, yoruldum diyelim .
+ Sen güzel konuşuyorsun abi .
- Birde onu görseydin be kardeşim , o kullandığı 29 harfe , köleydim .
+ Eyvallah abi.
Toplam Yorum 1
