amin...

_MMia_
Öyle coşkulu öylesine yalın anlattın ki sanki ilk kez sevgiyi duyuyorum.Teşekkür ederim ...Kuru bir teşekkür yetmez; "Sen verimli bir toprak gibisin,üzerindeki bitkilerden ağaçlardaki kuşlara,uçuşan çeşit çeşit kelebeklere ,rengarek çiçeklere kadar ,hayat veren toprak ana gibisin.."

kalbinin güzelliği beni mutlu etti MMia, henüz karşıma ansızın biri çıkmadı elimi sevgiyle tutmadı hep insanları ağaçları doğayı vs sevmek istedim hep seven ben olunca kendimi aptal gibi gördüm beni seven ailem ve dostlar oldu çok şükür ama yinede bir şeyler eksik yada ben anlamıyorum kendimi belkide sevdiremiyorum ...

Sevgi bir alışveriş değil, verdikçe çoğalan bir duygu yalnızca.
Bazen karşılık bulur, bazen bulmaz ; ne gam. Herkes gönlünde bolca olanı verir, maddi şeyler gibi değil ki verdikçe azalsın,aksine verdikçe çoğalır sevgi.

Sabahı sevmekle başlarsın, güneşi, öten kuşları açan çiçeği... Aileni, kardeşlerini, arkadaşlarını.. Sevdikçe sevgi doldurur içini, içinden dışarı taşar
Kedileri, köpekleri, insanları... Küçük bir çocuğa gülümsersin, o da sana gülümser günün güzel geçer...
İnsanlara sevgiyle baktıkça onlar da sana öyle bakar... İnsanları seversin...

Sonra ansızın biri çıkar karşına daha bir seversin. Bu daha bir sevmek sevda olur. Bu sevda dediğin bazen karşılık bulmaz, bazen de bulur.
Bulursa dünyanın en güzel duygusunu yaşarsın.
Bulmazsa ? Bulmayabilir,.Bulup da sürmeyebilir. Karşındaki kıymetini kadrini bilmeyebilir. ... Olsun. bir şey kaybetmiş olmazsın . Belki biraz acı çekersin ama, o acı da bir şeyler katar sana.. Sen duygularından mesulsun unutma..

bu güzel sözlerin insanlık için umut versede beni tam anlamıyla ikna edemiyor...

Tabii ki içimizde.Hem de öyle çok ki. Yeter ki vermesini bilelim

sevgi ne olucak ...

Ne nerde?

Hani nerde ...

çoklukla boş veriştir (baş edemediğimizde)