Mevlana bir aşk ustasıydı.
Kırk yumurtayı bir sahanda kaynatıp tek yumurta etmenin sanatını elde etmişti. Bir ney gibiydi, kendinden boşalmış ve sahib’inin soluğuyla dolmuştu.
Bir beşer beşeriyetinden ne kadar sıyrılabilirse, o kadar sıyrılmıştı kendisinden.
"O'nu hristiyanların haçında bulmaya çalıştım , ama orada degildi.Hintlilerin mabedine , eski pagodalara gittim , hiçbirinde en ufak izine rastlayamadım.
Daglari , vadileri gezdim , ne doruklarda ne de derinde bulabildim o'nu.Mekke'ye , kabe'ye gittim orada da değildi.
Alimlere , filozoflara sordum , idraklerinin ötesindeydi.
Derken kalbimin içine baktım...Orada , öylece durmaktaydı...O bulunabilecek başka hiçbir yerde değildi." kelamının sahibi olabilecek tek erendi...