Mehmet Âkif Ersoy, 1873 yılının aralık ayında İstanbul'da, Fatih ilçesinin Karagümrük semtinde Sarıgüzel mahallesinde dünyaya geldi. Nüfusa kaydı, babasının doğumundan sonra imamlık yaptığı ve Âkif'in ilk çocukluk yıllarını geçirdiği Çanakkale'nin Bayramiç ilçesinde yapıldığı için nüfus kağıdında doğum yeri Bayramiç olarak görünür[2]. Annesi Buhara'dan Anadolu'ya geçmiş bir ailenin kızı olan Emine Şerif Hanım; babası ise Kosova'nın İpek kenti doğumlu, Fatih Camii medrese hocalarından Mehmet Tahir Efendi'dir. . . .

İster muzip ol,
İster çalışkan,
İster pasif,biri ol,
İster atılgan,

Tek bir şey var hayatta,
Çalışmak, çalışmak, çalışmak,
Huzur olmak için çalışmak,
Mutluluk için,çalışmak,

Mülayim yada sinirli,
Olsanda sen çok hisli,
Ğögüslemek için,
Son adımda,o, ipi,
Çizgi, çizgi,

Satır, satır, çalışmak,
Her nefeste, birşey için,
Çalışmak. . . .

çağa bindiklerinde vakit epey geç olmuştu. Selim’in omuzuna başını koyarak uyudu kaldı genç kız..
Uçakta olsa arası epey vardı Maraş’la Antalya’nın. Gecenin bir yarısıydı Maraş’a indiklerinde.
Elbet kuruydu havası Antalya’ya göre buralarının, biraz dahada sıcak fakat sonbahar serinliği gece kendini gösteriyordu hele iyice geç saatlerde epey serindi çöl iklimine yakın yerlerdi buraları gündüz kuru kavurucu bir sıcak geceyse tam tersi..
Hava alanının . . .

İnsanlık tarihi boyunca yaşanan savaş ve çatışmaların birçoğunun altında, farklı ırklar arasında süregelen düşmanca duygular yatar. Irkçılık ya da etnik düşmanlık, bu çatışmaların kaynağıdır. Bu ideolojilerin mensupları, kendi ırklarını veya etnik gruplarını tutkulu bir biçimde savunurlarken, diğerlerine karşı kin ve nefret beslerler. Onlara göre, ırklar ve uluslar arasındaki farklılıklar, bir çatışma ve kıyasıya rekabet nedenidir.

Bu ideoloji, yakın tarihte Nazi vahşetini doğurmuştu. . . .

Ağır aksak gidiyordu adam…
Seslendim birden neden se!
-Heyy
Durmadı…
-Bakarmısınız.!
Durmadı…
Ben hızlandım yetişmek için o hızlandı…
Koş dedi biri içimde koş…
Koştum…
Koştu!
Ve durdu kendi iradesiyle artık teslim olmuş bir ifade ile
Döndü yüzünü

-sizi nerden tanıyorum ben..?
Sustu öylece baktı yüzüme…
-nerden?
-Ahmet ben dedi!
-Ahmet?
Firdevs teyzenin oğlusun sen..!
-nerden baksan . . .