Efendim, minik bir köyde, evde kalmis bir kız yasarmis.
Cok yasliymis..
Ve de hala bakire kalmakla fena halde ovünürmuş..
Olümün yaklastigini hissedince, muhtara para birakmis..
"Bu para ile bana mezar yaptir.
Mezar tasima da
"Bakire dogdu, bakire yasadi, bakire öldü" diye yazdir" demis.
Bir sure sonra da ölmüs..
Muhtar para ile cenazeyi kaldirtmis.
Mezar tasini da, mermerci Temel"e ismarlamis.. . . .
"Bir şey yap, güzel olsun. Çok mu zor? O vakit güzel bir şey söyle. Dilin mi dönmüyor? Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz. Beceremez misin? Öyleyse güzel bir şeye başla. Ama hep güzel şeyler olsun. Çünkü her insan ölecek yaşta.."
"Hüzün dalgası çarptıysa bir insanın yüreğine, ya Mevlâsını özlemiştir yada Mevlâsı onu. Mevlâyı özleyen gönül ya hüznü bekler yada hüzündedir. Bela, gam ve keder Mevlânın sevdiklerine gösterdiği kamçıdır. Vurdukça kendine çeker.."