15:53...rüzgarın bin yeşile merhaba dediği bir öğlen sonrası,misafir odasının balkonundan izinsiz giren serinlik heryeri oksijenle doldurup evimizin dış kapısından süzülüp çıkıyor.Huzurun ruhumu sardığı,güneşin pencereden bana tebessüm ettiği bir gündeyim.Dilimde az önce afiyetle yediğim,bayramdan kalma çikolata tadıyla keyiflendiğim an.
Çocuklar bayram için dedesinin yanında,sandalyemin altından gizlice sokulup son bir ümitle o minik ellerini uzatıp yanıp sönen mavi ışığa dokunma gayretleri . . .