. . .

. . .

Akıl hastanesinin bahçesinde sigara içiyordum. Merakımdan sanırım, bir şekilde orada buldum kendimi. Kendi halinde, oldukça normal davranan, yüz çizgilerinden kırklarında olduğunu düşündüğüm bir adamla göz göze geldik. Ben bir kaç kafamı çevirsem de, o gözlerini üzerimden hiç çekmedi. Kıyafetlerinden anladığım kadarıyla misafirdi orada, hasta demeye dilim varmıyor şimdi.
Önce biraz çekindim, sonra cesaretimi toplayıp küçük adımlarla yaklaştım yanına.
“Sigara versene” dedi hemen. . . .

Sahi Aşk Neydi?
Ulaşılamayacak biri için yanmakmıydı?
Kavuşamayacağını bile bile kavrulmakmıydı?
Dudaklarda buruk tebessümler,
Yüreğinin kan ağlamasımıydı?
Sahi Aşk neydi?
Romanlarda, filmlerdemiydi sadece
Mutlu son denilen kavuşmalar.....
Gerçek yaşamda,
Hayallerin hayal olmasımıydı
Sahi Aşk neydi?
Hayaller kurup, umutla bakabilmekmiydi...
Bir an olsun Onunla olabilmekmiydi
Yaşama sevincini Onamı . . .

Bilgeye sormuşlar:
" İnsan nasıl sabreder.? " diye.. Demiş ki;
"Unutursun sabredersin" bu en güzelidir.
"Kabul edersin sabredersin" bu en doğru'sudur.
"Vazgeçersin, sabredersin" bu en zoru'dur.
Bir de "işini ALLAH'a havale eder, sabredersin"
İşte bu, en Yüce'sidir ... . . .