Kapanmayan Yara
Ateşler bile yakmadı şu körpe yüreğimi yaktığın kadar,
İnan bana hiç gülemedim, sana ağladığım kadar.
Doyamamıştım sana; lakin bir güz sabahı çekip gittin,
Ellere yar deyip beni terk ettin.
Sanır mısın ki bu devran hep böyle sürer?
Acıyı tadan yüreğim elbet bir gün seni de unutur gider…
Ama olmuyor işte, açtığın yaram kapanmıyor.
Sanki bir kan deryasıdır ki;
Yüreğimden damlaya damlaya beni bitiriyor.
. . .
Ateşler bile yakmadı şu körpe yüreğimi yaktığın kadar,
İnan bana hiç gülemedim, sana ağladığım kadar.
Doyamamıştım sana; lakin bir güz sabahı çekip gittin,
Ellere yar deyip beni terk ettin.
Sanır mısın ki bu devran hep böyle sürer?
Acıyı tadan yüreğim elbet bir gün seni de unutur gider…
Ama olmuyor işte, açtığın yaram kapanmıyor.
Sanki bir kan deryasıdır ki;
Yüreğimden damlaya damlaya beni bitiriyor.
