Bir küçücük balıktı koskoca okyanusta! Okyanusun her yeri onundu rahat bir şekilde her yere gidebilirdi. Bir gün kıyıyı merak etti. Kıyıya haddinden fazla yaklaşmış, sınırı aşmıştı. Hemen büyük bir dalga kabarıp, onu kıyıya atıverdi. Çırpındıkça çırpındı küçük balık feryadı figan etti küçük balık. Canı sökülüyordu bunun farkındaydı. Tek şansı büyük bir dalganın kıyıyı vurmasıydı. Çırpınmayı bıraktı, kalan gücünü dalgaya saklıyordu. Sayılı dakikaları saymaya başlamıştı ki; tam o anda bir gölge belirdi . . .

Sensiz neyin tadı var ki; bayramların olsun? Boynu bükük geçiyor işte bayramlar, biraz hasret, biraz öfke, biraz hüzün... Nasıl oluyor da bunca yılın ardından hiçbir şey görmüyor gözün? Sustuğum bütün çığlıkların yankısı vuruyor camlara ve hiç kimse nereden geldiğini bilmeden bir sızı hissediyor kalp yanında. Benim ömrüm bana tuzak, sana ziyan, ömre biçilmiş bir bedel herhalde; yoksa hangi canın rızasıdır bunca eziyet çekmek ebediyette?
Aklımın hiç durmayan sorgusundan yorgunum, seni arayan . . .

. . .

. . .

. . .