KENDİMLE BAŞA ÇIKAMAM

Eğer bir gün gidersen
Sensizliğe hiç alışamam.
Yokluğun,
bir kış sabahından daha soğuk gelir.
Tükenir kan revan içinde ömrüm
Karanlıklara mahkum olurum...
Bir seher vakti ellerimi açıp
Seni dilersem Tanrı'dan
Ve sen yine gelmezsen!
Yüreğim düşer ayak uçlarıma
Karaya boyanır her yer
Kendimle başa çıkamam[/IMG] . . .

Sığmıyor yüreğim..Bu odaya,eve,... Bu dünya'ya...

yine boğuluyorum içimdeki sancılarla..
atamadığım çığlıklarımla...
Sanki atacağım tek çığlıkta tüm dünya yıkılacak..o kadar güçlü bir çığlık ki içimde..
alınan her nefes bir insana bu kadar acı verirmi?..
terk edilmiş bir geleceğin hayali karşımda..
hatta kaybolma kelimesinin anlamını . . .

BENİ GÖZLERİN ÖLDÜRSÜN

Bana bir söz desin ki gözlerin
Derinliklerinde süren mavi yolculuğumun
Gölgelerine düşsün aydınlığı gözlerinin
Hüznümün sıcacık belleğine
Erinçler yağdırsın ışık ışık
Ve kuşça sevinçler

Gözlerin öldürecekse beni böyle öldürsün

Bana bir söz desin ki gözlerin
Güz gözlerime taşısın bulutlarını
Ay ağıda dursun ve . . .

seni uzaktan seviyorum ben
ordasın
bak çok yakınımda
ama gelemiyorum yanına
resmine bakıyorum uzun uzun
hatta dokunuyorum ona
sevgiyle
aşık gibi
bilmiyorsun dimi
adını yazdım gönlüme bir kere
çıkmıyor
çıkartsana hadi
sensizim işte
yoksun
isyan bile edemiyorum
gelmezsin ki
varlığını bilip . . .

Ne zaman düşünsem seni
İçimde hep aynı sızı
Ne vakit kuşatsa beni özlemin
Farketmiyor
Ne kadar sıkı giyinsem de
O an iliklerime işler soğuk
Ağlarım
Sonra titrerim
Yine ağlarım sonra
Ağlamalarım bitmez
Gözlerim susar
Avazlara bürünür yüreğim
Ne zaman gelsen aklıma
Bu şehri terkedip gitmek isterim
Sanki gideceğim yerde olmayacaksın . . .