Arama

Huş Ağacı (Betula sp.)

Güncelleme: 28 Haziran 2012 Gösterim: 15.632 Cevap: 4
Pasakli_Prenses - avatarı
Pasakli_Prenses
Ziyaretçi
15 Ocak 2008       Mesaj #1
Pasakli_Prenses - avatarı
Ziyaretçi
Huş (Betula), huşgiller (Betulaceae) familyasının Betula cinsinden ağaç veya ağaççıklara verilen ad.

Sponsorlu Bağlantılar
Morfolojik özellikleri

Gövde kabuğu ya düzgün veya yırtılmış olarak görülür. Beyaz veya boz esmer renklidir. Dalları ince ve narin kızıl kahverenkli, yapraklar normal olarak dizilmiş, kenarları ince veya kaba dişli ya da lopludur. Yapraklar elle ezildiğinde güzel kokar.

Ekolojik istekleri

Işık istekleri fazladır, huş bir güneş ağacıdır. Derin, iyi, süzek topraklarda iyi gelişme gösteririler. Kökleri fazla derine gitmez. Soğuk yerleri tercih ederler.

Dağılımı

Kuzey Amerika'da, Asya, Avrupa ve Türkiye'de de doğal olarak bulunur.

Türler

  • Betula albosinensis var.septentrionalis - Kuzey Çin kırmızı huşu
  • Betula allegheniensis - Sarı huş
  • Betula alnoides
  • Betula austrosinensis - Güney Çin huşu
  • Betula borealis - Kuzey huşu
  • Betula browicziana - Rize huşu.(Türkiye)
  • Betula chinensis - Çin bodur huşu
  • Betula cordifolia - Kalp yapraklı huş
  • Betula corylifolia - Fındık yapraklı huş
  • Betula davurica - Dahurian Huşu
  • Betula delavayi - Delevay huşu
  • Betula ermanii - Tatlı huş
  • Betula fargesii - Farges huşu
  • Betula glandulosa - Amerikan bodur huşu
  • Betula grossa - Japon huşu
  • Betula jacquemontii - Beyaz kabuklu Himalaya huşu
  • Betula kenaica - Kenai huşu
  • Betula lenta - Tatlı huş
  • Betula lenta subsp.uber
  • Betula litwinowii - Kafkas tüylü huşu.(Türkiye)
  • Betula mandschurica - Mançurya huşu
  • Betula maximowiczii - Kral huşu
  • Betula medwediewii - Kızılağaç yapraklı huş.(Türkiye)
  • Betula michauxii
  • Betula minor - Bodur ak huş
  • Betula murrayana -
  • Betula nana - Bodur huş
  • Betula neoalaskana - Alaska huşu
  • Betula nigra - Kara huş
  • Betula occidentalis - Batı huşu
  • Betula papyrifera - Kağıt huşu
  • Betula pendula - Adi huş
  • Betula platyphylla - Asya ak huşu
  • Betula populifolia - Kavak yapraklı Huş
  • Betula pubescens- Tüylü huş
  • Betula pubescens ssp.tortuosa
  • Betula pumila - Bataklık huşu
  • Betula utilis - Himalaya huşu

GÜLGECELER - avatarı
GÜLGECELER
Ziyaretçi
1 Eylül 2008       Mesaj #2
GÜLGECELER - avatarı
Ziyaretçi
Huş ağacı, Birke, Betula Pendula

HUŞ AĞACI
Huş ağacı, Birke, Betula Pendula, Syn: Betula olba, Betula rerrucosa, Betula ehrh.
Sponsorlu Bağlantılar
Ak ağaç
Akhuş
Akhuş ağacı
Kum huş ağacı
Salkım Huş ağacı

Familyası:

Huşağacıgillerden, Birkengewâchse, Betulaceae

Drugları:
Huş yaprağı; Betula folium
Huş katranı; Betula fix
Huş şurubu; Betula uquor
Huş özsuyu; Betula succus
Huş yaprakları çay ve natürel ilaç yapımında, katranı merhem yapımında ve bitki özsuyu içmek için kullanılır.

Giriş:

Huş ağacı Huşağacıgillerden olup bu grupta takriben 100 bitki mevcuttur. Bunlardan en önemlileri ve en yaygın olarak kullanılanları Akhuş; Betula pendula ve Bataklık huş ağacı; Betula pubescens'tir. Es­kiden bu iki tür aynı isimle anılmış sonradan ayrı isimler verilmiştir. Ağacın gövdesi beyaz olduğundan Ak ağaç diye ve dallarının saklık ve narin olması, rüzgar esince hışırtı çıkarması nedeni ile ve yahut da ilkbaharda bitki gövdesinden yukarı doğru hışır hışır akan su sesi duyulan bu nedenle de Huş ağacı diye anılır. Almanca Bikre kelimesinin Hince, "Bharg" kelimesinden türediği ve beyaz anlamına geldiğidir. Bitkin vatanı Güney Türkistan ve Kuzey Hindistan olup zamanla dünyanın ılıman iklimli hemen her yöresine yayılmıştır. Bir huş ağacı günde 70lt su emerek gövdeye verir ve oradan yapraklara ulaşan su işlendikten sonra büyük bir kısmı gaza (esansa) dönüşür ve bu güzel koku gaz (esans) biz farkına varmadan çevremize güzellikler saçar. Alman ilim adamlarının yaptıkları araştırmalara göre bir ağacın çevreye kattığı değerin 2500Euro olduğunu tespit etmişlerdir.

Botanik:

Huş ağacı hemen her yörede özelliklede ormanlarda, kumluk yerlerde ve humuslu topraklarda yetişir. Soğuğa dayanıklı olması nedeni ile Sibirya'dan Kuzey Afrika'ya kadar çok geniş bir alana yayılmıştır. Türkiye'nin Erciyes ve Ağrı gibi dağ eteklerinde Marmara ve Karadeniz ve de Doğu Anadolu'nun ormanlarında yabani olarak yetişir. Yaprakları ortadan uca doğru ve de ortadan başa doğru üçgen şeklinde veya yumurta şeklindedir. Yaprakların üst yüzeyi açık yeşil, alt yüzeyi soluk yeşil renkli, kenarları kertikli, 3-5cm uzunluğunda, 2-4cm enindedir. Salkım huş ağacının yaprakları tüysüz iken bataklık ağacının yaprak­larının alt yüzeyi tüylüdür ve bu da bu iki bitki arasındaki en büyük farktır. Erkek çiçekleri 8-10cm uzunluğunda, 0,5-1cm çapında, silindir veya kuyruğundan asılmış kedicik şeklinde olduğundan kedicik diye anılır. Dişi çiçekleri 2-3cm uzunluğunda, 0,6-1cm çapında silindir şeklindedir ve de her iki çiçek ilkbaharda koyu yeşil iken sonbaharda koyu kahverengimsi bir hal alır.

Yetiştirilmesi:

Türkiye'nin hemen her bölgesinde yetiştirmek mümkün­dür ve fazla bir özene gerek yoktur.

Hasat zamanı:

Yaprakları Nisan'dan Haziran'a kadar toplanarak havalı ve güneşli bir yerde kurutulur ve kurutulurken ısının 40˚'yi geçme­mesine dikkat edilir. şayet ısı bu sıcaklığı geçerse birleşimindeki eter yağı (uçucu yağ) yok olur. Malesef şifalı bitkiler toplama, kurutma, pa­ket­leme ve depolama işlemleri sırasında çok yanlışlar yapılmaktadır. Bit­kinin şifalı kısmı yaprak veya çiçekleri ise asla Güneş altında ku­rutulmaz ve mutlaka gölgede kurutulmalıdır. Ayrıca örneğin bitki 5 günde kurudu ise, 2 gün daha kurumada bırakmak mahzurludur, çünkü birleşimindeki eterik yağları kaybettiğinden kalitesi düşer. Sadece bitki kökleri Güneş'te kurutulur ve kurur kurumaz hemen paketlenip depolan­ması gerekir. Şifalı bitkilerin Aktarlarda açıkta satılması kalitesini kısa sürede düşürür ve etkisini oldukca azaltır.

Bitki özsuyu:

Huş ağacının gövdesine 5-10cm derinliğinde matkapla bir delik açılır ve bu deliğe cam bir boru takılarak akan bitki özsuyu bir cam kavanozda toplanır. Bitki özsuyunun 1-5lt'si 1-3 haftada elde edilebilir. Bunun bozulmaması için içine her lt için 5 karanfil tanesi ve 1-2gr Tarçın ilave edildikten sonra buzdolabına konur.

Huş katranı:

Huş ağacının gövde ve kalın dallarının kapakları kapalı bir kapta, kazanda, alttan yakılarak veya damıtılarak katranı elde edilir.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
asla_asla_deme - avatarı
asla_asla_deme
VIP Never Say Never Agaın
31 Ekim 2008       Mesaj #3
asla_asla_deme - avatarı
VIP Never Say Never Agaın
Huşağacı (Betula pendula)
Bu zarif görünümlü orman ağaçlarının yaklaşık 40 türü vardır. Huşgiller familyasının Betula cinsini oluşturan bu tür­lerden çoğu kolayca soyulan açık renk kabuklarıyla tanınır. Türlerden bazıları çalı ya da ağaççık boyutlarını aşmazken bazıları 30 met­reye kadar boylanabilir. Soğuğa çok dayanıklı
olan huşağaçları kuzey yarıkürenin en soğuk bölgelerinde, hatta Kuzey Kutup Dairesi'nde bile yaygın olarak bulunur. Bodur türler ise rüzgâra açık tundraların tipik bitkileridir. Oldukça çabuk büyüyen huşağaçları, yangın­dan sonra çıplak kalan alanları yeşillendiren ilk ağaçlar arasında yer alır.
Huşağaçlarının yaprakları ilkbaharda altın sarışıdır; yazın koyu yeşile döner, sonbaharda yeniden sararır. Kışa doğru dökülen yaprak­lar çürüdüğünde toprak için değerli bir gübre olur.
Birevcikli bitkilerden olan huşağaçlarında, sarkık tırtıl biçimindeki erkek çiçekler ile daha küçük ve dik tırtılsı dişi çiçekler aynı ağaçta bulunur. Erkek çiçekler bütün kış boyunca ağaçta kalır ve ertesi yıl ilkbaharda açan dişi çiçekleri döllemek üzere çiçektozla­rını rüzgârla çevreye saçar. Döllenen çiçekler­den minicik, kanatlı meyveler gelişir. Gerçek­te bu meyveler iki küçük kanadı olan birer tohumdan başka bir şey değildir ve huşağaçla­rının çok geniş alanlara dağılmış olmasının başlıca nedeni bu kanatlı tohumların rüzgârla çok uzaklara taşınabilmesidir.
Türkiye'de huşağaçlarının üç türü Doğu Anadolu'nun yüksek yerlerinde ve Kuzeydo­ğu Anadolu'da tek tek ya da başka ağaçlarla karışık olarak bulunur. Bunlardan en yaygını, bütün Avrupa kıtasına dağılmış olan ve siğilli huşağacı olarak da bilinen adi huşağacıdır (Betula pendula). Ülkemizde bu ağaçların kerestesi pek değerli sayılmaz. Ama Kuzey Amerika'da kontrplak, yer döşemesi ve odunkömürü yapımında kullanılan bazı türler ekonomik açıdan önem taşır. Gene bu kıtaya özgü olan kâğıt huşağacının (Betula papyrifera) beyaz odunundan makara ve kürdan yapılır. Su geçirmeyen gövde kabuğunu da Kanada Yerlileri kano yapımında kullanır­lar.


MsxLabs & TemelBritannica

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Şeytan Yaşamak İçin Her Şeyi Yapar....
pesimist - avatarı
pesimist
Ziyaretçi
15 Mayıs 2011       Mesaj #4
pesimist - avatarı
Ziyaretçi

Bilimsel sınıflandırma

  • Alem: Plantae (Bitkiler)
      • Bölüm: Magnoliophyta (Kapalı tohumlular)
        • Sınıf: Magnoliopsida (İki çenekliler)
          • Takım: Fagales
            • Familya: Betulaceae (Huşgiller)
              • Cins: Betula L.

800px Changbai Betula leafage
Mavi Peri - avatarı
Mavi Peri
Ziyaretçi
28 Haziran 2012       Mesaj #5
Mavi Peri - avatarı
Ziyaretçi
Huş

Huşgillerden bir orman ağacı (Betula). Ilıman ve serin bölgelerde yetişir, soğuğa dayanıklıdır. Kuzey yarıküreye özgü bir ağaçtır. Kabuğu deri tabaklamada, kabuğundan çıkarılan huş yağı tıpta, özsuyu şeker ve alkollü içki yapımında kullanılır. Beyaz renkli odunu doğramacılığa elverişsizdir, ancak torna işlerinde yararlanılır (fıçı, takunya vb. yapımı). Ayrıca yakacak olarak da kullanılır.

MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.

Benzer Konular

19 Mayıs 2012 / gitarcı çılgın Soru-Cevap
1 Eylül 2008 / GÜLGECELER Taslak Konular
3 Haziran 2008 / Misafir Taslak Konular
26 Kasım 2009 / Alvarez Ocean Taslak Konular
14 Ekim 2010 / _Yağmur_ Taslak Konular