Buğdayın üretim aşamaları nasıl hikayeleştirilir?

Buğdayın üretim aşamaları nasıl hikayeleştirilir?

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ

1- BUĞDAY TARIMINDA UYGUN ÇEŞİT VE TOHUMLUK SEÇİMİ
Buğday tarımında bölgenin iklim ve toprak koşullarına uygun çeşit ve tohumluğun seçilmesi, verimi yüzde 20 - 25 oranında artırmaktadır.
Buğday bitkisinde tohumluğun kısa zamanda bozulmamasına karşın en geç her beş yılda bir yenilenmesi gerekir. Çiftçiler gerek devlet kuruluşlarından, gerekse özel sektör ve kooperatiflerden sağladıkları sertifikalı buğday tohumluğunu ekerek, dört yıl süreyle kendi ürünlerinden tohumluklarını ayırabilirler. Bu amaçla tarlanın en iyi ve uygun yerinin işaretlenip buradan gerektiği kadar tohumluğun alınması gerekir. Bu durumda tohumluk temizlenerek, özellikle sürme hastalığına karşı kesinlikle ilâçlanmalıdır.
Ülkemizde ekmeklik ve makarnalık olmak üzere, önerilen bir takım buğday çeşitleri bulunmaktadır. Ancak bunlar arasında Trakya bölgesi iklim ve toprak koşullarına uyum sağlama yönünden, ekmeklik çeşit olarak Pehlivan, Flamura-85, Gelibolu, Tekirdağ, Golia ve Katea-1 tercih edilmelidir.

2- BUĞDAY TARIMINDA TOPRAK VE TARLA HAZIRLIĞI
Kaliteli ve bol ürün alınabilmesi için toprak işleme ve tarla hazırlığı önem taşır. Ayrıca atılan tohumluğun sağlıklı bir şekilde çimlenip büyüyerek gelişmesi için tohum yatağının da en uygun şekilde hazırlanması gerekir. Toprak işleme ile aynı zamanda yabancı otlarla da mücadele edilmiş olur. Toprak işlenirken sürüm ve ikinci toprak işlemeler ile ekim işleminin toprakta suyun tutularak verimin artması ve erozyon sonucu oluşacak toprak kaybının azaltılması için tarlanın eğimine dik olarak yapılmasına özen gösterilmelidir.
Trakya bölgesinde, normal münavebe koşullarında, buğdaydan önce tarlada bir ön bitki bulunduğundan, ilkbahar toprak işlemesi söz konusu olamaz. Bu durumda ön bitkinin (genellikle ayçiçeği) hasadından sonra tarla, ayçiçeği veya diğer ön bitkinin sapları sap parçalayıcı veya gobledisklerle iyice parçalanmalı ve ekim öncesi çizel, yaylı tırmık, dişli tırmık vb. aletlerle tarla ekime hazır hale getirilmelidir. Yanlış münavebe veya tarlanın tavının kaçırılması ya da toprağın yapısından kaynaklanan nedenlerle çizel (yedili) vb. aletlerin kullanılması mümkün olamıyorsa, ilk toprak işleme iki veya üç gövdeli pullukla derin sürüm şeklinde yapılabilir. Ancak özellikle ayçiçeği vb. bitkilerden sonra yapılan buğday ekiminde mümkün olduğunca derin sürümden kaçınılmasında toprak yapısının bozulmaması ve verimliliğinin korunması açısından yarar bulunmaktadır.

3- BUĞDAY TARIMINDA EKİM

Ekim zamanı:
Bölgemizde buğday ekimi güzden ve kışlık olarak yapılır. Zaten yüksek bir verim alabilmek için, buğdayın kışlık ekilmesi gerekir. Ekimin geç yapılması; çimlenme ve çıkışı geciktirerek ürün miktarının ve kalitesinin düşmesine yol açar. Buna karşılık ekimin çok erken yapılması halinde bitkiler erken sapa kalkma belirtisi gösterebilirler. Bu gibi bitkilerde ileride olabilecek soğuklardan zararlanma, verim düşüklüğüne yol açabilir. Bu nedenlerden dolayı, buğdayın ekim zamanının iyi ayarlanması gerekir.
Bölgemizde buğday ekimi için en uygun zaman, ekim ayının ikinci yarısından itibaren kasım ayı ortasına kadar olan bir aylık dönemdir. Ön bitkinin tarlayı boşaltma ve tarladaki nem ve tav durumuna göre, ekim bu dönem içerisinde yapılmalıdır.

Ekim Derinliği ve Ekim şekli:
Bölgemizde ekim döneminde çimlenme için, toprak nemi yeterli olduğu zamanda ekilmeli ve alatava dikkat edilmelidir, ekim için yeterli nem yoksa ekim biraz daha geciktirilebilir. Fazla derin ekim, tohumun havasız kalmasına, çimlenme ve çıkışın gecikmesine yol açar. Bu nedenle tohumun 4 - 5 cm. toprak derinliğine ekilmesi en uygundur.
Bölgemiz koşullarında en uygun mibzer tipi, tohumla birlikte gübreyi de verebilen kombine mibzer tipidir. Buğday ekiminde sıralar arası, kullanılan mibzerin özelliğine göre 15-20 cm. arasında değişebilir.

DEVAMI Buğday Yetiştiriciliği