Rodos Adası (Rodos Adası Hakkında)
Ziyaretçi
Rodos
Ege Denizinde, Yunanistan’a bağlı Oniki Ada’yı oluşturan adaların en büyüğü. Türkiye’den Rodos Geçidi ile ayrılır. Adadaki başlıca yerleşme, Dodekanesos ilinin (nomös) merkezi olan Rodos’tur. Yüzölçümü 1.398 km2 olan adayı kuzeybatı- güneydoğu doğrultusunda kesen tepeler, Atâviros Doruğunda 1.215 m’ye ulaşır. Adada kış ayı ortalama sıcaklığı 10°C’dir. Sürekli rüzgâr alan adada çok sayıda yeldeğirmeni vardır.
Sponsorlu Bağlantılar
İalysos’taki kalıntılar adanın Minos uygarlığının etkisinde kaldığını gösterir. Rodos, Minos uygarlığının çöküşünden (İÖ y. 1500-1400) sonra İÖ y. 1100-1000’de gelen Dorlar tarafından istila edildi. Sonraki yıllarda Makedonya kralı V. Philippos’a karşı Roma’yı destekledi. Selevkos kralı III. Antiokhos’a (Büyük) karşı girişilen savaşta da Roma’nın yanında çarpıştı. Roma’nın İÖ y. 166’da Delos’u serbest liman yapmasından sonra ekonomik bakımdan hızla gerilemeye başladı. Antonius, Octavianus ve Lepidus’un üçlü yönetimi sırasında (İÖ 43), Gaius Cassius tarafından yağmalandı. Rodos, eski zenginliğine bir daha kavuşamadı ve İÖ 227’deki depremden büyük hasar gördü.
İS 395’ten sonra Bizans egemenliği altına giren Rodos, 653-658 arasında ve 717- 718’de Müslümanlar tarafından istila edildi. Haçlı seferleri sırasında bir konaklama ve ikmal merkezi olarak kullanıldı. 1309’dan sonra Kudüslü St. Jean Şövalyeleri (Hospitalier tarikatı) Rodos’u tahkim ettiler ve Güney Akdeniz’deki denizyollarını OsmanlIlara karşı korumak amacıyla güçlü bir filo kurdular. Osmanlılar 1480’deki başarısız bir girişimden sonra 1523’te adayı ele geçirdiler. 1912’ye değin OsmanlIların yönetiminde kalan ada, bu tarihte İtalyanların eline geçti. 1947’de İtalya ile Müttefikler arasında imzalanan barış antlaşması uyarınca Yunanistan’a bırakıldı.
Eski Yunan ve Roma döneminde resim ve heykel sanatının merkezlerinden biri olarak tanınan Rodos’ta Cato, Julius Caesar ve Lucretius gibi ünlü Romalıların öğrenim gördüğü bir hitabet okulu vardı. Adada yapılan kazılarda Miken ve daha sonraki dönemlere ait yapıtlar çıkarılmışsa da, Girit ve Peloponnesos’taki (Mora) gibi Miken sarayları bulunamamıştır. Lindos’ta yapılan kazılarda ortaya çıkarılan yapıların en önemlisi Athena Tapınağı’dır (İÖ 5 -3. yy).
Adanın başlıca gelir kaynağı turizmdir. Kırmızı şarap üretimi ile tahıl, incir, nar ve portakal tarımı da ada ekonomisinde önemli yere sahiptir. Nüfus (1981) 87.831.
Rodos
Yunanistan’ın Dodekanesos ilinin (nomös) merkezi ve Rodos Adasının en büyük kenti.
Adanın kuzey ucunda yer alır. Ticaret limanından küçük Bubuli Yarımadasıyla ayrılan ve küçük teknelere hizmet veren Mandrâkion limanının arkasında kalan ana kent iki ayrı bölümden oluşur. 14. yüzyılda Rodos Şövalyeleri tarafından yaptırılan surların içinde yer alan eski kent ticaret limanını çevreler. Yapımına 1912’de İtalyanlar tarafından başlanan yeni kent, kuzeyde yıkık durumdaki eski akropolisin eteklerine kadar uzanır. Yeni kentte bir hükümet binası, bir pazar, bir ulusal tiyatro ve 1856’da yıkılan Hagios İoannes Kilisesi’ nin planına uygun olarak 1925’te yapılan Evangelismos Kilisesi bulunur. Kent halkının IÖ 305’te Demetrios Poliorketes’in kuşatmasına karşı gösterdiği başarılı direnişi ölümsüzleştirmek amacıyla dikilen (İÖ y. 292-280) yaklaşık 30 m yüksekliğindeki ünlü Rodos Heykeli, İÖ y. 225’te adanın büyük bölümünü tahrip eden deprem sırasında yıkıldı. İmparator Diocletianus (İS 284-305) döneminde çevre adaları kapsayan eyaletin yönetim merkezi olan kent, Italyan egemenliği sırasında da (1912-43) Oniki Ada’nın yönetim merkezi olarak hizmet verdi. Nüfus (1981) 40.392.
kaynak: Ana Britannica
Son düzenleyen Safi; 11 Aralık 2016 01:51
