James Holman
Ziyaretçi
Bir başına, türlü badireler atlatarak dünyayı dolaştı. Gitmediği ülke neredeyse kalmadı.
19. yüzyılın başında dünyanın en çok seyahat etmiş insanı kabul ediliyor, yazdığı kitaplar peynir ekmek gibi satıyordu. Üstelik gözleri görmüyordu. Bu, tüm zamanların en büyük seyyahlarından birinin portresi, ki yazar Jason Roberts onun hakkında bir biyografi kaleme almasaydı, bugün tamamen unutulmuş olacaktı.
Eylülün son günleri Yıl 1823. Sibirya'nın İrkutsk kentinde dolaşan alışılmadık tipler arasında belki de hepsinden tuhaf birisi dikkati çekiyor; James Holman. Kraliyet Donanması teğmeni. Küçük, yaysız ve üstü açık, povozka denilen tipik Rus faytonunun mindersiz ahşap bankına kurulu vaziyette, 15.000 nüfuslu kente batıdan ulaşmış. Şoför mahallinde kir pas içindeki kaft anına bürünmüş bir Tatar oturuyor.
Tatarın feci hâlde iltihaplanmış bir gözü bantla kapalı. James Holman'ın durumu da matah sayılmaz. Arabacıyla beraber, Moskova'dan buraya 4.500 kilometrelik yol tepmiştir. Aylar süren bir yolculuk: Üstü açık bir faytonla, kimsenin yardımı olmaksızın, birbirleriyle ya da yolda rastladıklarıyla konuşamadan...
Ne Holman ne de Tatar Rusça bilmektedir. Böylesi bir seyahatin güçlüğünü bugün hayal etmek bile güç. Moskova'nın ötesine geçildiğinde yerleşim yerlerinin arası iyiden iyiye açılır. Yollar, vasıtanın düz dahi ilerleyemediği ve tümsekler nedeniyle yerden tekerleklerin kesildiği dar patikalardan ibarettir. Holman sonradan, darbelerin etkisiyle beyninin neredeyse patlayacağını yazacaktır. Ancak o acılara idmanlıdır. Gençliğinden beri romatizmadan mustariptir ve yürümekte güçlük çeker. Daha da önemlisi kördür.
19. yüzyılın başında dünyanın en çok seyahat etmiş insanı kabul ediliyor, yazdığı kitaplar peynir ekmek gibi satıyordu. Üstelik gözleri görmüyordu. Bu, tüm zamanların en büyük seyyahlarından birinin portresi, ki yazar Jason Roberts onun hakkında bir biyografi kaleme almasaydı, bugün tamamen unutulmuş olacaktı.
Sponsorlu Bağlantılar
Eylülün son günleri Yıl 1823. Sibirya'nın İrkutsk kentinde dolaşan alışılmadık tipler arasında belki de hepsinden tuhaf birisi dikkati çekiyor; James Holman. Kraliyet Donanması teğmeni. Küçük, yaysız ve üstü açık, povozka denilen tipik Rus faytonunun mindersiz ahşap bankına kurulu vaziyette, 15.000 nüfuslu kente batıdan ulaşmış. Şoför mahallinde kir pas içindeki kaft anına bürünmüş bir Tatar oturuyor.
Tatarın feci hâlde iltihaplanmış bir gözü bantla kapalı. James Holman'ın durumu da matah sayılmaz. Arabacıyla beraber, Moskova'dan buraya 4.500 kilometrelik yol tepmiştir. Aylar süren bir yolculuk: Üstü açık bir faytonla, kimsenin yardımı olmaksızın, birbirleriyle ya da yolda rastladıklarıyla konuşamadan...
Ne Holman ne de Tatar Rusça bilmektedir. Böylesi bir seyahatin güçlüğünü bugün hayal etmek bile güç. Moskova'nın ötesine geçildiğinde yerleşim yerlerinin arası iyiden iyiye açılır. Yollar, vasıtanın düz dahi ilerleyemediği ve tümsekler nedeniyle yerden tekerleklerin kesildiği dar patikalardan ibarettir. Holman sonradan, darbelerin etkisiyle beyninin neredeyse patlayacağını yazacaktır. Ancak o acılara idmanlıdır. Gençliğinden beri romatizmadan mustariptir ve yürümekte güçlük çeker. Daha da önemlisi kördür.
Biyografi Konusu: James Holman nereli hayatı kimdir.
