Max Bense

Max Bense

(Doğum: 7 Şubat 1910, Strasbourg/Fransa, Ölüm: 29 Nisan 1990, Stuttgart/Almanya)
Varoluşçuluğa dayanan akılcı bir öğretinin öncülüğünü yapmış Alman Filozof.

Strasbourg’da doğdu, orada öğrenim gördü. Önce doğa bilimleriyle ilgilendi. Bilimle felsefe arasında bağlantı kurmaya çalıştı. 1948’de Stuttgart Üniversitesi’ne öğretim üyesi olarak girdi. Burada felsefe, doğa felsefesi, bilim kuramı ve genel semiotik konuları üzerinde çalışmalar yaptı. Ele aldığı konuları metafizik sorunlar üzerinde çalışan bir yazın adamı tutumuyla işleyen Bense, varoluşçulukla akılcılığı bağdaştırmaya çalışan bir düşünürdür. Ona göre varoluşçu felsefenin sorunlarına ancak akılcı bir anlayışla çözüm bulunabilir. Bu nedenle Hegel ile Kierkegaard’ı inceleyerek birinin usçuluğu ile ötekinin varoluşçuluğunu uzlaştırmak istedi.

İnsanın kendi varlığını kendi oluşturması yolundaki varoluşçu düşünceye, bu işlemin akıl aracılığıyla yapılabileceği görüşünü ekledi. Böylelikle insa­nın kendi aklı ile belirlendiğini ileri sürdü. Öte yandan Berkeley ve Hume’un etkisiyle mantıksal deneyciliği de benimsedi. Deney verilerini duyumlarla sınırlayan bu görüşe göre fiziksel olayla­rın mantık ilkelerine dayalı önermeler biçiminde kavranabileceğini savundu.

Başlıca Yapıtları!

• Antı-Klages, 1937, (“Klages’e Kar­şı”)
• Einlcitung in dia Philosophie, 1942, (“Felsefeye Giriş”)
• Hegel und Kierkegaard, 1946, (“Hegel ve Kierkegaard”)
• Uber Leibniz, 1946, (“Leibniz Üstüne”)
• Philo­sophie der Gegenuart, 1947, (“Çağdaş Felsefe”)
• Philosop­hie als Forschung, 1948, (“Araştırma Olarak Felsefe”)
• Klassifıcation des Logic, 1948, (“Mantığın Sınıflandırılma­sı”)
• Moderne Naturphilosophie, 1949, (“Çağdaş Doğa Felsefesi”)

Kaynak: Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi, 15. Cilt, Anadolu Yayıncılık, 1983