Kara Cisim Işınımı (Kara Cisim Işıması)
VIP VIP Üye
Kara Cisim Işınımı
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kara cisim ışıması, herhangi bir cismin, ısısına bağlı olarak salınan elektromanyetik ışımadır. Elektromanyetik ışınım, oluşma tarzına göre iki gruba ayrılır:
Evrendeki her cisim ya da parçacık, enerjisine ya da diğer değişle ısısına bağlı olarak belirli frekansta elektromanyetik ışınım salar. Önceleri cismin ya da parçacığın ısısına bağlı olarak salınan elektromanyetik ışınımın frekansının sıfırdan -kuramsal olarak- sonsuza kadar olabileceği düşünülüyordu. Fakat deney sonuçları böyle değildi ve bu duruma mor ötesi katastrofu denildi. Planck Kanunu ile bu sorun çözüldü ve Planck'ın burada yaptığı enerjinin kuantum durumunun değişmesiyle salındığı önermesi kuantum fiziğinin temelini attı.
Oda sıcaklığındaki cisimler esas olarak kızılötesi -efraruj- elektoromanyetik ışınım yaparlar, dolayısıyla insan gözü tarafından algılanamaz. Daha yüksek ısılarda ise insan gözünün algılayacağı frekanslarda ışınım yaparlar.
Örnek vermek gerekirse; bir metal teli ısıtmaya başladığımızda ilk olarak cismin ısındığını daha sonra yavaş yavaş kırmızı bir renk aldığını, ısıya maruz kalma süresi devam ettikce de maviye doğru renginin değiştiğini görmemiz mümkündür. Bu cismin ısınmaya maruz kaldığında rengini değiştirdiğine ve sonuç olarak da cisimlerin ısındıkça renklerinde değişmeler olduğunu yani renklerin belirli ısılara sahip olduğunu görmüş oluruz. Cisimlerin renklerindeki bu değişim Kelvin ölçü birimiyle ölçülür. 19 yy.'da Lord William Kelvin tarafından icat edilmiş ve geliştirilmiştir.
Isıl ışıma, cismin sahip olduğu ısıya 273 c derece eklenerek bulunur. 0 c derecesi 273 K dereceye eşittir. Siyah rengin oda sıcaklığında sıfır ışık yansıttığı kabul edilir. Isıtılmaya başlandığında düşük sıcaklıklardan itibaren kırmızı, yüksek sıcaklıklarda ise turuncu, sarı ve mavi tonları gözlemlenir.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
Kara cisim ışıması, herhangi bir cismin, ısısına bağlı olarak salınan elektromanyetik ışımadır. Elektromanyetik ışınım, oluşma tarzına göre iki gruba ayrılır:
- Isıl -termal- ışınım
- Isıl olmayan ışınım
Evrendeki her cisim ya da parçacık, enerjisine ya da diğer değişle ısısına bağlı olarak belirli frekansta elektromanyetik ışınım salar. Önceleri cismin ya da parçacığın ısısına bağlı olarak salınan elektromanyetik ışınımın frekansının sıfırdan -kuramsal olarak- sonsuza kadar olabileceği düşünülüyordu. Fakat deney sonuçları böyle değildi ve bu duruma mor ötesi katastrofu denildi. Planck Kanunu ile bu sorun çözüldü ve Planck'ın burada yaptığı enerjinin kuantum durumunun değişmesiyle salındığı önermesi kuantum fiziğinin temelini attı.
Oda sıcaklığındaki cisimler esas olarak kızılötesi -efraruj- elektoromanyetik ışınım yaparlar, dolayısıyla insan gözü tarafından algılanamaz. Daha yüksek ısılarda ise insan gözünün algılayacağı frekanslarda ışınım yaparlar.
Örnek vermek gerekirse; bir metal teli ısıtmaya başladığımızda ilk olarak cismin ısındığını daha sonra yavaş yavaş kırmızı bir renk aldığını, ısıya maruz kalma süresi devam ettikce de maviye doğru renginin değiştiğini görmemiz mümkündür. Bu cismin ısınmaya maruz kaldığında rengini değiştirdiğine ve sonuç olarak da cisimlerin ısındıkça renklerinde değişmeler olduğunu yani renklerin belirli ısılara sahip olduğunu görmüş oluruz. Cisimlerin renklerindeki bu değişim Kelvin ölçü birimiyle ölçülür. 19 yy.'da Lord William Kelvin tarafından icat edilmiş ve geliştirilmiştir.
Isıl ışıma, cismin sahip olduğu ısıya 273 c derece eklenerek bulunur. 0 c derecesi 273 K dereceye eşittir. Siyah rengin oda sıcaklığında sıfır ışık yansıttığı kabul edilir. Isıtılmaya başlandığında düşük sıcaklıklardan itibaren kırmızı, yüksek sıcaklıklarda ise turuncu, sarı ve mavi tonları gözlemlenir.
Tanrı varsa eğer, ruhumu kutsasın... Ruhum varsa eğer!
