Ziyaretçi
Arama
Yalnızlık - Yalnızlık Resimleri (1. Katalog) - Sayfa 4
Güncelleme: 19 Nisan 2013 Gösterim: 492.433 Cevap: 135
Ziyaretçi
3 Ekim 2006
Mesaj #31
Ziyaretçi
5 Ekim 2006
Mesaj #32
Ziyaretçi
Yalnız Ben
Kavala Parkındayım,
Ben yalnız, dalgalar yalnız,
kayalar yalnız
Ufka bakıyorum, derin sessizlik
Yukarıda birkaç aile var,
He! bir de resim çektirenler...
Sakin bir müzik paylaşıyor yalnızlığımı
Ağlayan Kayalarda dalgaların sesi,
Rüzgârda otların hışırtısı,
Elimde kitap, aklımda düşünceler
Kendimi ilerideki bir kayaya benzetiyorum,
Tek başınayım, kalabalıkların arasında yalnız, sessiz...
Sponsorlu Bağlantılar
Ben yalnız, dalgalar yalnız,
kayalar yalnız
Ufka bakıyorum, derin sessizlik
Yukarıda birkaç aile var,
He! bir de resim çektirenler...
Sakin bir müzik paylaşıyor yalnızlığımı
Ağlayan Kayalarda dalgaların sesi,
Rüzgârda otların hışırtısı,
Elimde kitap, aklımda düşünceler
Kendimi ilerideki bir kayaya benzetiyorum,
Tek başınayım, kalabalıkların arasında yalnız, sessiz...
Ziyaretçi
12 Ekim 2006
Mesaj #33
Ziyaretçi
30 Ekim 2006
Mesaj #34
Ziyaretçi
6 Kasım 2006
Mesaj #35
Ziyaretçi
9 Kasım 2006
Mesaj #36
Ziyaretçi
Gece hükmünü kabul ettirdi...
Her yeri derin bir siyah örtü bürüdü. Sokağın sakinleri evlerine sığınmaktan başka çare bulamadılar. Gökyüzü ve yeryüzü sakinleri hakim renge teslim olup, boyun büktüler, boyun büktüler çünkü çaresizdiler. Çaresizdiler, çünkü sabaha daha çok vardı. Ben ise, evimin penceresinden olup bitene şahitlik ettim. Gözlerim dışarda, aklım sende. Bakışlarım delip geçiyordu kaldırımları. Kaldırımlar her zaman olduğu gibi kucaklıyordu insanları. Evlerine çekildi çoğu ve kaldı sadece bir kaçı. Onların da evi yoktu...
Gece hükmünü dayattı, hem gök hem yer ehline. Kimse duramadı önünde... Bunalım saatlerine adım adım yaklaşmaktaydım bende. Sara krizleri gibi gelecekti, gelecek ve götürecekti beni burdan. Burda olacaktı bedenim ama ruhumu alıp sürükleyecekti. Geceleri sevmez oldum bu yüzden, arar oldum ışığı ve güneşi. Her saatin bir yıl gibi geçtiği, içinde kara delikler barındıran...
Gece hükmünü kabul ettirdi... Kimse direnemedi ve kaçamadı. Ben hiç direnemedim. Geç ey zaman denen bilinmez! Geç ve sabahı getir, sabahı armağan et bana. Sabah benim sığınağım, ufuk benim evim. Tanyeri kardeşim... Gecenin hükmü kuşattı tüm evreni, evren gece oldu, ben gece oldum, sen gece oldun... Gün gece oldu.
Kimse görmedi mi sabaha ne oldu?
Her yeri derin bir siyah örtü bürüdü. Sokağın sakinleri evlerine sığınmaktan başka çare bulamadılar. Gökyüzü ve yeryüzü sakinleri hakim renge teslim olup, boyun büktüler, boyun büktüler çünkü çaresizdiler. Çaresizdiler, çünkü sabaha daha çok vardı. Ben ise, evimin penceresinden olup bitene şahitlik ettim. Gözlerim dışarda, aklım sende. Bakışlarım delip geçiyordu kaldırımları. Kaldırımlar her zaman olduğu gibi kucaklıyordu insanları. Evlerine çekildi çoğu ve kaldı sadece bir kaçı. Onların da evi yoktu...
Gece hükmünü dayattı, hem gök hem yer ehline. Kimse duramadı önünde... Bunalım saatlerine adım adım yaklaşmaktaydım bende. Sara krizleri gibi gelecekti, gelecek ve götürecekti beni burdan. Burda olacaktı bedenim ama ruhumu alıp sürükleyecekti. Geceleri sevmez oldum bu yüzden, arar oldum ışığı ve güneşi. Her saatin bir yıl gibi geçtiği, içinde kara delikler barındıran...
Gece hükmünü kabul ettirdi... Kimse direnemedi ve kaçamadı. Ben hiç direnemedim. Geç ey zaman denen bilinmez! Geç ve sabahı getir, sabahı armağan et bana. Sabah benim sığınağım, ufuk benim evim. Tanyeri kardeşim... Gecenin hükmü kuşattı tüm evreni, evren gece oldu, ben gece oldum, sen gece oldun... Gün gece oldu.
Kimse görmedi mi sabaha ne oldu?
Kayıtlı Üye
Yalnız
Yağmurlu bir gece,
boş sokakta bir fener.
Geceyi süsleyen yalnız bir fener,
ve önünde yalnız bir adam.
Ayaklar`ının artık tutmadığı bir anda,
bırakıvermiş kendini oraya.
Kimse bilmiyordu,
ama bu genç yaşına rağmen,
ne çok yol almıştı bu adam.
Gözlerine uykusuzluğun,
bedenine bitaplığın izleri yansıyordu.
Neydi onu bu hâle koyan,
hiç kimseye söylemiyordu.
Ne gece`ye açıklıyordu sırrını,
ne de onun gibi yalnız olan fener`e.
Zamanı geldiğinde,
bu sırrını bir tek toprakla paylaşacaktı.
Bir adam vardı,
o gece çaresizliğin en karanlık noktasına ulaşan bir adam.
Yağmurlu bir geceydi,
her zamankinden daha karanlık.
Bir kadın
kırık camlı pencere`nin önünde otururken,
gözyaşları yağmura eşlik ediyordu.
Yağmur`un ve sessizliğin sesinden başka
hiçbir şey duyulmuyordu.
Kadın`ın içinde atılan çığlıklar bile.
Yıkık ve soğuk bir kulübe`nin içinde yalnız bir kadın.
Ağlıyordu.
Gözleri geceye dalarken,
düşündüğü tek bir şey vardı:
Şimdi nerdeydi, ne yapıyordu acaba.
Yağmurlu bir gece,
boş sokakta bir fener.
Geceyi süsleyen yalnız bir fener,
ve önünde yalnız bir adam.
Ayaklar`ının artık tutmadığı bir anda,
bırakıvermiş kendini oraya.
Kimse bilmiyordu,
ama bu genç yaşına rağmen,
ne çok yol almıştı bu adam.
Gözlerine uykusuzluğun,
bedenine bitaplığın izleri yansıyordu.
Neydi onu bu hâle koyan,
hiç kimseye söylemiyordu.
Ne gece`ye açıklıyordu sırrını,
ne de onun gibi yalnız olan fener`e.
Zamanı geldiğinde,
bu sırrını bir tek toprakla paylaşacaktı.
Bir adam vardı,
o gece çaresizliğin en karanlık noktasına ulaşan bir adam.
Yağmurlu bir geceydi,
her zamankinden daha karanlık.
Bir kadın
kırık camlı pencere`nin önünde otururken,
gözyaşları yağmura eşlik ediyordu.
Yağmur`un ve sessizliğin sesinden başka
hiçbir şey duyulmuyordu.
Kadın`ın içinde atılan çığlıklar bile.
Yıkık ve soğuk bir kulübe`nin içinde yalnız bir kadın.
Ağlıyordu.
Gözleri geceye dalarken,
düşündüğü tek bir şey vardı:
Şimdi nerdeydi, ne yapıyordu acaba.
Ziyaretçi
12 Kasım 2006
Mesaj #38
Ziyaretçi
Yalnız Ölürüm Bilmezsin
Kar
Üstüme yağar
Saçlarımı rüzgarlar tarar
Gül uzar yağmur olur gelmezsin
Bir bir
Kesilir ikindileri
Çoban ve kaval sesleri
Derin bir yalnızlığa gömülürüm
Bu anlarda ölürüm de bilmezsin
Akşamları
Üstüme karı
Yorgan diye örterim
Etrafta kurt ulumaları
Gözlerim dolar boşanır silmezsin
Sonra
Gece olur
El ayak çekilir hayat durur
Yıldızlar kurulur gökyüzüne
Gözlerimin önüne film seti olur çekilmezsin
Kar
Üstüme yağar
Saçlarımı rüzgarlar tarar
Gül uzar yağmur olur gelmezsin
Bir bir
Kesilir ikindileri
Çoban ve kaval sesleri
Derin bir yalnızlığa gömülürüm
Bu anlarda ölürüm de bilmezsin
Akşamları
Üstüme karı
Yorgan diye örterim
Etrafta kurt ulumaları
Gözlerim dolar boşanır silmezsin
Sonra
Gece olur
El ayak çekilir hayat durur
Yıldızlar kurulur gökyüzüne
Gözlerimin önüne film seti olur çekilmezsin
Ziyaretçi
21 Kasım 2006
Mesaj #39
Benzer Konular
| 27 Ekim 2008 / Misafir Genel Galeri |
| 26 Temmuz 2009 / Misafir Genel Galeri |
| 12 Nisan 2012 / Misafir Genel Galeri |
| 17 Eylül 2016 / ThinkerBeLL Genel Galeri |
| 29 Mart 2013 / _EKSELANS_ Psikoloji ve Psikiyatri |
| Kapat Saat: 09:12 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.063 saniyede 10 sorgu ile oluşturuldu