Sizin Şiirleriniz
Ziyaretçi
kendi siirim arkadaslar.umarim begenirsiniz..sizin de hani....dediginiz, zamanlariniz olmustur mutlaka...
HANI
Hani o zamanlar vardir ya :
Kalabalik icinde bile yalniz oldugun,
Hani yildizlarin uzak oldugunu düsünüp tutmadigin,
Günes sicaktir deyip elini yakacak diye uzanmadigin
Yüregindeki ask ask diyen melodilere
kulaklarini tikadigin,Duymaz oldugun,
Icin kan aglarken gülmek zorunda kaldigin ,zamanlar...
Hani o zamanlar vardir ya:
Kacirdigin firsatlara bakip
Geri dönüsü olmadigini sonradan anladigin,
Hani asla yetisemeyecegini bile bile
Kalkip kacan firsatlarin ardindan kosmak istedigin...
ve bu yüzden pismanliklarinda kendini bogdugun zamanlar...
Hani o zamanlar vardir ya:
En yakinindakine yabanciymis gibi baktigin,
Kalpleri ayni iklim ve cofrafyayi yasamayan insanlarin
Beyinleri de birbirinden yildizlar kadar uzak
oldugunu anladigin...
V e ömür boyu susmaya karar verdigin...
Hani o zamanlar vardir ya:
Askin ölümsüz oldugunu bildigin
ve insanlarin neden bu ugurda ölümü bile
göze alamadigini ise anlayamadigin ,
Ve hayatinda hayallerini, herseyini paylasabilecegin,
hatta seni sana unutturabilecek biri nin olmadigini farkettigin,
Ama hala kumsaatinin dolmus oldugunu farketmedigin zamanlar...
Sponsorlu Bağlantılar
Hani o zamanlar vardir ya :
Kalabalik icinde bile yalniz oldugun,
Hani yildizlarin uzak oldugunu düsünüp tutmadigin,
Günes sicaktir deyip elini yakacak diye uzanmadigin
Yüregindeki ask ask diyen melodilere
kulaklarini tikadigin,Duymaz oldugun,
Icin kan aglarken gülmek zorunda kaldigin ,zamanlar...
Hani o zamanlar vardir ya:
Kacirdigin firsatlara bakip
Geri dönüsü olmadigini sonradan anladigin,
Hani asla yetisemeyecegini bile bile
Kalkip kacan firsatlarin ardindan kosmak istedigin...
ve bu yüzden pismanliklarinda kendini bogdugun zamanlar...
Hani o zamanlar vardir ya:
En yakinindakine yabanciymis gibi baktigin,
Kalpleri ayni iklim ve cofrafyayi yasamayan insanlarin
Beyinleri de birbirinden yildizlar kadar uzak
oldugunu anladigin...
V e ömür boyu susmaya karar verdigin...
Hani o zamanlar vardir ya:
Askin ölümsüz oldugunu bildigin
ve insanlarin neden bu ugurda ölümü bile
göze alamadigini ise anlayamadigin ,
Ve hayatinda hayallerini, herseyini paylasabilecegin,
hatta seni sana unutturabilecek biri nin olmadigini farkettigin,
Ama hala kumsaatinin dolmus oldugunu farketmedigin zamanlar...
kendi siirim yine... begeninize sunuyorum...
BEYAZ GÜVERCININ
Bir sabah gündogarken
Actin pencereyi
Ve ben ucup gittim ellerinden.
Evet ,ben ,
Hani kanatlarinda umut,
Gagasinda sevgi öpücügüyle
Sana gelen
ve seni ölesiye seven
yarali Güvercinin. .
.
Kirik kanadimla gelmistim
Ellerinin sicakligina.
Sevgim ikimize de yeter diyordum
Ve seni delicesine seviyordum,
Ama sen bilmeden. . .
Kanatlarim iyilestiginde
Acmayacaktin pencereyi,
Özgürlügüme ucup gideyim diye. . .
Ben doganin sesine
Kapamistim kulaklarimi coktan,
Cagrilari duymaz olmustum
Hep yaninda kalabileyim diye. . .
Sense özgürlügüme saliverdin,
Sensiz yasayamayacagimi düsünmeden.
Kanatlarimi iyilestirmistin ama
Cok sey almistin, benden ,yüregimden . . .
Benden aldiklarini geri ver desem
Verebilir misin ?
Ve simdi sen
Sana biraktiklarimla mi
Yetineceksin bitanem
Beyaz Güvercininin öldügünü bilmeden. . .
Son düzenleyen nisan_yagmuru; 18 Şubat 2007 01:57
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
