Platonik Aşk - Sayfa 8

Cennetim Sensin


Denizin maviliğinde yakaladım aşkı, buldum seni.
Baktım gözlerine, tutuklu oldum sanki.
Doğa harikaydı ben ise, seninle beraber.
Aşk başlamıştı yüreğimiz de sevmeye değer.

Bir kayanın üzerinde, gözlerim dalmıştı denize.
Elinde bir gül uzatıyordun yanıbaşımdaydın işte.
Güzel sevimli yüzün, işliyordu ta içime.
Önce yadırgamıştım seni, sonra sevdim ölesiye.

Çakıltaşlarıyla ismini yazdım kumların üzerine.
Kalbim de ise, yazılı çıkmayan mürekkeple.
Sevgin içimde, bitmeyen tükenmeyen isminle.
Silemezler kalbim den benimsin çünkü herşeyinle.

ANLASANA

Gözümde çizemediğim olmayan hayali seviyorum bu aralar
Hayalini bile çok gördün bana güvenmedin sevgilim dedin
Benim gibi kendini esir almadın yalnızlığı gözümde yaş oldu
Beni biraz anlasana sevgilim ölürüm yoluna beni biraz anlasana
Çizemediğim sevgilim koklayamadım aşkım sevdalım anlasana
Koyverme beni hıçkırıklara boğma beni sensizliğinle özleminle


Çalan ney gibi sade olsana düşün benim halimi çiz gözlerinde
Yerime koy kendini anlasana beni göz yaşım olmasana
Her göz yaşımda sen varsın damarımda sensiz dolaşmaz damlalar
Gel etme olma hasret gözümde bitmezken göz yaşı eksilmezken
Beni biraz anlasana yollasana sevgilimi bana özlemini paylaşsana
Yorgun akşamlarda seni ararım başımı yaslamak için tenini koklamak için


Bana verdiğin sevginin hayalini çok görmesene sevgilim
Benzemiyor kimse sana göremediğimden koklayamadığımdan benzemesinde
Hasret kokar yalnızlığım akşamlarım gecede dolunayda gözlerim seni arar
Dağlar bile susar hıçkırık olur asil yeşillikte baykuş ağlar hüznümden
Beni biraz anlasana sevgilim yolasana bana sevgilimi özlemini paylaşsana
Canım çıkmak ister bedenimden bu günlerde ecelim olmak istermisin


Söyle bana neden yolamazsın güvenmezsin bukadar nankörmüyüm ben
Gökyüzü karanlık neden bana kadar bir yıldız bir aydınlık yok
Son yolculuğum bir an önce başlasın isterken aklımda sen varsın
Düşün bir kereçik ben bukadar nankörmüyüm anlasana sevgilim beni
Ellerimin boşluğunu izin verde gözlerimle bastırayım yollasana sevgilim seni bana
Beni birazçık anlasana ....


Şair: Bülent Mutlu

BENİ UNUTAMAZSIN
Beni unutamazsın bilirim, beni unutamazsın
Denizin durgunluğu, gözlerimi
Coşkunluğu, saçlarımı hatırlatır
Kulaklarını tırmalar sesim, hayatından silemezsin
Beni unutamazsın bilirim.
Parkın tozlu yollarında yalnız dolaşacaksın
Mutsuz gökyüzünde bir iki yıldız, ışık tutacak karanlığına
Delikanlının biri uzanacak ellerine ansızın
Çaresizliğine, yalnızlığına irkileceksin
Ve daha sonra tarakta kalan saçlardan anlayacaksın ihtiyarladığını
Dudaklarının pembeliği solacak
Cilâsı çıkmış bir mobilya gibi eskiyecek güzelliğin
Kahrolacaksın !
Ve bir gün gelip, beni anlayacaksın.
Oysa; vakit çoktan geçmiş olacak
Ama sen yine de sözlerime aldırma.
Gözlerin zamansız ıslanmasın.
Çünkü, artık çocuk değilsin
Güneşin nereden doğduğunu bilirsin
Başka bir İstanbul olmadığını bilirsin
Ve seni nasıl sevdiğimi bilirsin
Ama gitmek istiyorsan, yine de sen bilirsin.


Ahmet Selçuk İLKAN

evet bencede öyledir

Platonik Aşk
Onu görmek bile sizi heyecanlandırırken, o sizin yanınızdan, geçip gider. Siz heyecandan sapır sapır titrerken, o işiyle meşgul olur. O sizin için hayatınızdaki en önemli kişiyken, siz onun için sıradan birisinizdir. Hem aşık, hem de salak hissedersiniz kendinizi... Davranışlarından, konuşmalarından isaretler alıp, umutlanır, bozulur, küsersiniz.
İşte Böyle Birşey!

"O" nun herhangi normal bi hareketinden değişik anlamlar çıkarılır ve iki kat daha fazla önemsenir (başkası yapsa dikkate alınmaz bile) onun da bize bakışı işte parantez içinde yazan gibidir çoğu zaman ama bir gün bişey olacak umudu her zman içte durur...