Arama

Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 171

Güncelleme: 21 Ekim 2014 Gösterim: 302.530 Cevap: 1.891

Cevap Yaz Sayfa 171 / 190

Nisyan-ı Bâtın

Ziyaretçi

5 Ocak 2009 Mesaj #1701

Ziyaretçi

Rüzgârın rengi hazan
Yalnızlığa değiyor
Sponsorlu Bağlantılar
Bıçak kesilmiş ufuk
Kavrulmuş un kokuyor

Çocuk gözümde ölüm
Suya düşmüş yaralı kuş
Düşe değiyor ellerim
Umutsuzluğu okşuyor

Kuşlar ki en kadim yerli
Surlarında eski kentin
Giderler bir eski kentten
Bir eski kente giderler

Güneşin rengi sevda
Sesinde papatyalar
Çalar yorgun bir zamanı
Bulut katarı anılar

Parkın sevdiğim yanı bu
Ben gelince herkes gelir
Dokunsa elime elin
Bütün güvercinler uçar

Yalnız Karanfil Sokağı
A.Hatipoğlu

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

arwen

Ziyaretçi

6 Ocak 2009 Mesaj #1702

Ziyaretçi

elle tutulur bir yan istiyorum dedi, yalnız,
sizi duyamıyorum dedi tezgahtar,
Sponsorlu Bağlantılar
gözle görünür bir yüz olabilir, anlayabiliyor musunuz?
öncekini kaybettim,
bir ihanet dönüşü düşürdüm,
beklemediğim birşeydi,
sadece üç harfliydi üstelik.

sonra ne mi oldu?
'abi bana mı seslendin? '
dedi çırak.

06.ocak.09 Selcan Adalı

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Nephthys

Ziyaretçi

8 Ocak 2009 Mesaj #1703

Ziyaretçi

Yalnızım

Yalnızım…
Şu koskoca dünyada
Bir ben yalnızım, bir de o.
Yalnızlık kader desem,
Ya onunki?
Yalnızlık kader ise,
Niye sadece bize?
Alıp semayı elimize,
Şuna şahit oluruz hep
Bakıp buğulu gözlerle:
Bulutlar siyah,
Kuşlar ıslak kanatlı.
Yağmur çisil,
Mevsim sonbahar.
Savrulan sarı yapraklar,
Üşütür içimi.
Yalnızlık o kadar yakın ki,
Bir su içimi.
Zaman gelir
Kardelenleri beklerim;
Süslesin yüreğimi.
Yoldaş olsun,
Buz gibi hayatıma.
Ama heyhaat!
Beklemek boşuna,
Umutlar kül…
O hep yanımda, yüreğimde,
Damar ve kan misali,
Issız yollarda.
Yıldızsız gecelerde
Islak kabuslarda…
Öyle sargınız ki,
Yaprakla dal
Çiçekle bal misali…
O da benim gibi,
Kaderine kahretmiş.
Şu kısacık ömürün,
Çileli yollarında,
Bir ben yalnızım bir de o.
Bittik tükendik…
Yaşam;
Boranla kış,
Ölümle sonsuzluk arasında…
Islak gecelerde,
Aydınlık yollar yok artık.
Ne gün ışır,
Ne kardelen açar.
Ben sefil ve garip,
O ise naçar.
Bazen umutlanır,
Umuda koşarız,
Ayaklar yalın,
Yollar çakıl ve dikenli;
Umutlar gölgeli…
Umutlanmak,
Heyecana kapılmak
Ne güzel,
Uzuuun bir zaman diliminde;
Karanlık gecelerde,
Dikenli yollarda yürümek.
Ne güzel,
Yalnızlığı,
Yalnızlıkla paylaşmak.
Ne kutsal bir savaş,
Ne kutlu bir sevda,
Yalnızlığı gidermeye uğraşmak.
Şu ıssız çöllerde,
Şu ulu bozkırlarda,
Bir ben yalnızım bir de o.
Bir ben yalnızım bir de düşlerim.

.

Osman Öcal

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Misafir

Ziyaretçi

12 Ocak 2009 Mesaj #1704

Ziyaretçi

yalnızlığım, benliğimden öteye giden birşey.her düşündüğüm her istediğim olsaydı.keşke demeyeceğim keşkeler beni daha geriye götürecek biliyorum.son birkez ellerimi birleştirmek istiyorum.kendimi bensiz bırakmak istemiyorum.
olmadı bir sen olamazdı zaten .ölümün soğuk eline sıcak parmaklarınla dokunmanı istemiyorum.bu denli soğukluğu sana yaşatacak kadar acımasız olamadım hiç bir zaman ki bunu sana hiç bir zaman yapamazdım.
ellerin tutuşsun istiyorum, bana olan isteğin ve arzunla sancılanırken ben uzaklarda hayalinle ölmek istiyorum.
gerçekleri görmeni istiyorum, yalan da olsa gerçeklere daha yakın olmanı.
unutmamanı, hissetmeni ama dokunamamanı..bazen yargılayıp sonrasında bana koşmanı, taa ki nefessiz kalıp yere düşene dek.
bir hayal olup kaybolmak, ertesinde yalan olup geriye dönmek.gerçekleri hissettirmek fakat yine de dokunamamanı istiyorum.
şuursuzca isteklerimi sıralayabiliyorum değil mi?
ne kadar da bencilim.
hep bana hep bana, belkide bunu bana ellerinle sunduğun bir nimetti.
yalnızım, yalnızlığım yine beni beklemekte.ellerimde ona sunacağım senli hayaller peşinde.
gece yarısını bugünde görebildim.ertesinde sabahında gözüm de yaşlarla uyanacağım.
olsun bu bana da yetiyor. yaşama sevinci vermese de öldürmüyor.
yalan buda bir yalan.
ortada duramıyorum sadece öyle görünmesini sağlıyorum.
herşeyim birer yalandan ibaret.
kendi gölgesi kendisine gülen bir beden den geriye hiç birşey kalmayacak.
kandırmıyor muyum?
kandırılıyor muyum?
susmalı mıyım?
konuşmalı mı?
belkide uyumalıyım ha ne dersin?
sabah yeniden yaşlarla uyanır bu gözler.
bir de yalanlarla.
yarın yeniden uyanıp kış güneşini görmek isterdim gülen yüzlerle.belki sonrasında yağmur yağar ben ise altından geçebilmek için gökkuşağının ona doğru koşmak isterdim.bahar olsun isterdim her daim. hayatım hep kış hep yalandan ibaret oldu.
bataklıkta gökkuşağı neden olsun ki?
hayal ediyorum kendimi.kendime kavuşmayı sadece bir ben olmayı.sonrasında seni düşünüyorum.
kızma neden ilk ben diye.bencilim evet ama sana ben olmadan gelmemek için en büyük bencilliği yapıyorum.kendimi satıyorum her diyarda kurulan pazarda.
yine de kalbimdeki kuşları uçuramadım sana doğru.olduğun yere doğru.
mevsim bahar olmuyor, sebebini bir tek ben biliyormuşum gibi söylüyorum aslında değil.sebebini sende biliyorsun.
artık herşeyi biliyorsun. yakın olmak isterken sana ne kadar uzak olduğumu farkedersin belki.
aynadaki hayalim özleminle ağlıyor.sevginin böylesimi olurmuş?bu beden o kadar hassas ki hissiz ki düşüncelerinde boğulup kalıyor.arada bu şekilde yazıyor pişmanlığını dile getiriyor.
ama yetmiyor.
kendime yetkim geçmiyor bu denli maruz kalmışım dibe vurmaya, dipte oynamaya.
egzantrik laflarım yok artık, herkes okusun herkes anlasın diye.
elimden geldiği kadar devrik cümlede kurmuyorum daha basit okunsun diye.
buda geçicek elbet.
sabrediyorum kendim, sensizliğe, bir de gecenin bu densizliğine.hergece oldukça daha çok sensizliğe düşüp bensizliğimle güreşiyorum.hep tuş olup daha çok uzaklaşıyorum herşeye.
bıkılası bir durum.ama savaşmam lazım kendimle.bir o beni yeniyor bir gecenin sessizliği.
bozuyorum artık herşeyi.
geride bir ben kalıcak benden öte de, bir de sen benim suretimden ileride.
yolları düşünüyorum.her zaman sana geldiğim yolları.artık o yollarda kapalı.yok oluşun serzenişinde 2-3 tını.koşmamı engelliyor hem sana hem de bana.
artık uyumalı.
uyusun ki susmalı.
susmadıkça işkencelin en büyüğünü hissediyor bu ruh.
haram kılıyor bu bedeni senle yaşamaya

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

ahmed

Ziyaretçi

12 Ocak 2009 Mesaj #1705

Ziyaretçi

Nöbetteyim

Sensizlik nöbetindeyim yine
Gece soğuk,
Gece ürkek,
Ben ürkek..
Bir kıvılcım olsaydın avucumda
Sönmeyesin diye
Ne çok üflerdim seni kimbilir..
Çoğal çoğal da allev alev
Bitsin bu sensizlik..
Bitsin bu sessizlik...-
Varsın olsun yangın yerine dönsün gece!
Nöbette serap gördüm işte...
Nöbette serap oldun;
Biterse...
Günah!

Şirin Demir

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Nisyan-ı Bâtın

Ziyaretçi

17 Ocak 2009 Mesaj #1706

Ziyaretçi

YALNIZ

Haykırışan kargalar
Darmadağın uçuşuyor kente doğru.
Neredeyse yağacak kar
Yeri yurdu olana ne mutlu!

Donmuş kalakaldın,
Hanidir gözlerin arkada!
Boşuna kaçışın, ey çılgın,
Kıştan uzaklara!

Dilsiz ve soğuktur binlerce çöle
Açılan bir kapıdır dünya!
İnsan senin yitirdiğini yitirse
Bir yerlerde duramaz bir daha!

Sen şimdi solgun, sarı
Kış gurbetlerine lânetli,
Hep soğuk gök katlarını
Arayan bir duman gibi.

Uç git, kuş, söyle ezgini
Issız çöl kuşlarının sesiyle!
Göm, gizle, ey çılgın, kanayan kalbini
Buzların, alayların içine!

Haykırışan kargalar
Uçuşuyor kentten yana, dağınık;
Neredeyse yağacak kar
Yeri yurdu olmayana çok yazık!

F. Nietzsche
(çev. Behçet Necatigil)

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Nisyan-ı Bâtın

Ziyaretçi

18 Ocak 2009 Mesaj #1707

Ziyaretçi

Yalnızlığa Savrulduk

Yorgun geceler
Gelip geçer
Yalnızlığım beni bekler
Güneş doğarken üstüme
Düşlerim
Kaçar gider

Bu eksik şu fazla derken
Çok fazla çok eksik olduk
Ne çok ne çok sevdik
Derken
Yalnızlığa savrulduk

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Misafir

Ziyaretçi

19 Ocak 2009 Mesaj #1708

Ziyaretçi

Küçük kız, orda mısın
aynı yerde bekliyor musun beni
çığlığım ulaşıyor mu yüreğine
sensizlik yokuşunda harcadığım
yalnızlığım yakışıyor mu korkularına

Küçük kız,düşlerde neden yoksun
dargın mı hayatlarımız bakışlara
değişmek mi sana zor gelen
yanlış aşklar mı yoksa kapını çalan
kararsız ateşlerde kavrulmak acı

Küçük kız,hiç anlatamadım değil mi
beceriksiz bakışlarım da yetmedi sana
madem sevmeyeceksin,aşkın uzak
beni sensizlikle cezalandır,korkma
elini kana bulaman gereksiz
kiralık aşklara sat beni
kolay intiharlar icad et

Küçük kız,yalnızların mahkemesi olmaz,
hakim cübbesini giymeden açıklar
kararım çıplak levhalarda boy gösterir
sensizlerin ülkesine sürgünüm yakın

Küçük kız,duvarlarım seni soruyor özlemle
seyretmeyeli çok oldu sevişmeleri
rüyalara çıkan yollar bile karardı
uçsuz bucaksız uğultu meydanlarında
tek parlayan ışığa koşuyorum
Üstüme gelmeyin duvarlar
o burda yok,ondandır ilgisizliğim
sorguya çekmeyin beni
görüyorsunuz yalnızım işte

Küçük kız,yüreğim çok oldu seni anmıyor
anlıyor muyum seni gerçekten
kullanılmış mıyım yarenliklerde
harcadığım zamanlar hesap sormada
sadece kadınlar ucuz değil ülkemde
insanlık satıldı pazarlarda
beğendiğimiz alçakların dansıdır.

Söyleyin,ben şair miyim sizce,
yoksa,şiirlerinde çaresizliğini saklayan
acemi bir hırsız mı var içimde

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

arwen

Ziyaretçi

23 Ocak 2009 Mesaj #1709

Ziyaretçi

Bütün kelimelerim, tüm söyleneceklerim ve söylenmemişlerim suskunluğa bürünüyor karşında. İstesem de konuşamıyorum seninle. Susmaktan başka da bir şey de gelmiyor elimden. Susup gülümsemekten başka.. İçimde çığlığa dönüşmüşken söylenememişlerim, susturmak öylesine zor ki.. Bu sessizliğimde de anlarmısın beni yine?

Bugün yine geldim sana.. Yine konuşamadım. Oysa boğazımda düğümlenen ertelenmiş bütün sözcüklerim "keşke" lere sebep olacaklar, biliyorum. Günlerdir böyle oluyor zaten.. Tam dökülmek üzere iken kelimeler dilimden, susuyorum. Ardıma bakmadan hızlı adımlarla uzaklaşıp gidiyorum.. Ya da uzaklaştığımı zannediyorum. Belki ardımda bıraktığım sen, en yakınım, en iyi bilenim, anlayanımsın.

Ne vakit seninle ilgili, bu çaresiz gidişinle ilgili bir şeyler düşse aklıma, kovalıyorum beynimin içinden. Hiç bir sesi dinlemiyorum. Ya da ürkekçe bir yerlere saklanıp, gizleniyorum. Gelip beni gizlendiğim yerlerden bulacağını bile bile..

Sen ardımda kalıyorsun ben yürüyorum. Hep geride kalanlar yalnızlığa mahkum olmuyor. Ben kendi yalnızlığıma, kendi yokluğuma, hiçliğime yürüyorum.

Artık kulaklarım sesleri duymaktan daha da yoksun, artık hangi kelimeye atsam elimi, hepsi birbirinden kırık, birbirinden yarım. Gözlerimse denizi, gökyüzünü eskisi kadar mavi görmüyor. Hani ne yapsan çıkmazdı denizin lekesi?

Hiç bir şey eskisi gibi değil. Her yeni gün birşeyler daha eksiliyor. Sen de gideceksin, sen de eksileceksin.. Ne bir dost doldurabilecek dünyamdaki yokluğunu, ne de bir sevda.. Issız kaldığımda kimselere sığınamayacağım. Korkularımdan daha bir korkar oldum. Sen de gidince ya unutursam gülmeyi? En büyük korkum da bu ya..

Sen gideceksin, ben yine susacağım. İçimdeki ses çığlık atarken ben yine bastıracağım. Son sözcüklerimi sen yine duymayacaksın. Sonra pişman olacağım "keşke" diyeceğim, "keşke söyleseydim"... "Belki anlayabilirdi beni, belki tanımlayamadıklarımı tanımlayabilirdi"..

Bütün sırlarımı, yaşanmışlıklarımı, yarım kalmışlıklarımı hiç düşünmeden paylaştım seninle. En umutsuz anlarımda bile sığındığım oldun. Küçük şımarık bir kız çocuğu gibi ufacık bir yara alsam sana şikayet ettim. Söylesene şimdi seni kime şikayet edeceğim?

Hiç sevmedim suskunlukları, biliyorsun..
Ama susmak zamanıdır şimdi.
Bazı şeyler var ki, dillenmiyor, söylenmiyor.. Söylenemiyor.
Sana gülümserken bile bir bulut çöküyor yüzüme adeta...
Farkediyorum ki, susmak en büyük yalnızlık..

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

ahmed

Ziyaretçi

25 Ocak 2009 Mesaj #1710

Ziyaretçi

Yanlız Adam

yarım kaldım birabaşıma
sevda çiçeklerim soldu
şimdi sen yoksun yerin soğudu
sen güzel gözlüm sen gittin

birdaha severmiyim
birdaha aşk flinde oynarmıyım
yanlızların adamıyım
sen gittin yarım kaldım

artık gözlerim yoruldu
yüregimden dün gece koptu
sen yoktun ben vuruldum
hasret gözlüm sen üzdün

dünya dönüyormu farkında değilim
solmayı bekleyen çiçekmiyim
sen gitiğinden beri ben ölü gibiyim
sevdim seni yangınım şimdi

acılar çekiliyor yüregimden
suskunlugum bitiyor sanki
hayata dönüyorum belki
ben yaşamayı seviyorum

Ali Top