Anlayana - Sayfa 103

Anlayana



Bu eve ilk kez sensiz girdim bugün
Çökmüştü hep dimdik duran omuzlarım
Apartman boşluğuna düşen gölgemden
Ne kadar yorulduğumu anladım
Bir hıçkırık duydum sanki
Anahtarı çevirdiğimde
Bu ne dağınıklık be kardeşim?
Böylemiydim sen gitmeden önce..

Yeni serdiğim çarşafta dünyanın kiri
Üzerinde kıvranmış bu toprağın kafiri
Herkesin o olmaktan korktuğu biri
Sırtı kaşınmış baharlık aygır gibi..
Gıcırtısına hep söylendiğin bu yatak
Kalmazdı bu vakit sessiz
Olmazdı elbet böyle durgun
Yüreğim çamura bulanmış bir karabatak
Çırpındıkça kabaran bir ümitsizlik..eşsiz..
Kalbinden yakalamış o en amansız vurgun
Öylesine hür ve öyle ezik...

Masamın üzerindeki ölgün silik
Deşilmiş karnı gururu kadar devrik
Çayları etrafa saçılmış o isli demlik
Hüzün fışkırtıyor duvarlara
Kol geziyor silüetin
Ve yalnızlık...
Her yanda panik...
Anlayana.....

DEDİĞİN OLSUN

ALACAĞIN OLSUN GİT GÜLE GÜLE
GÜLDÜRDÜN SEN BENİ AH ELE GÜNE
ARKANDAN GÖZYAŞI MI SİLE SİLE
UNUTURUM ELBET DEDİĞİN OLSUN

DÖNÜPTE BAKMAM ARTIK MAZİYE
AVUTURUM KENDİMİ KADERMİŞ DİYE
ÇEKİLMEZ BİLİRİM YAR HASRETİNE
ALIŞIRIM ELBET DEDİGİN OLSUN

SANMAKİ GİDİŞİN YAKAR İÇİMİ
SANMAKİ SENSİZLİK KAHREDER BENİ
NE AŞKINI ARTIK NEDE SEVGİNİ
İSTEMİYORUM ZALİM DEDİĞİN OLSUN

Anla Artık
Gözlerimi odakladım gök yüzünün sonsuz maviliğine
Yıllardır hep sen girdin,yalnız hayallerime
Her şeyden çok sevdim seni
Havadan,sudan,hayattan bile
Senden başka bir düşüm olmadı
Canlandıramazdım gözümde seni,
O kadar güzeldin ki seni hayal bile edemezdim çoğu zaman.
Yıllar var ki ben sana aşığım,
Gecelere sor,yıldızlara sor,
Seni nasıl sevdiğimi

Kemal Kara

Izdırap

Yokluguna degil aglamam, aldanma.
Sevmedigimi de zannetme, aldirma.
Matem degil, sitem de degil, kizma.
Izdirabi yasiyorum, böyle bil ve anla.

Kizginligim sana degil, yüregime ve gözlerime.
Ikiside birbirinden hâkir, duramadilar sözlerinde.
Hüznü ve kabusu koyup giderken bedenimde.
Sende kalan yanlarima salladim elimide gönlümüde.

Sevgin bir fidandi ve aklimi sarmisti.
Gidisinle gönlümü yakti, içime kin bosaltti.
Yalnizligima dost oldu, paylasti benle aciyi.
Beklememi sagladi, izdirabi ve de sanciyi.
Ahmet Arslan

SEN OSUN İŞTE

Sen osun işte.
Hani çok sevdiğin biri
Öldükten sonra rüyana girerde
Bütün hasretinle kuçaklamak
İstersin.
Şöyle bir bakıp silkinip gider ya
Sen Osun işte..
Hani göçmen kuşlar
Telaşsız,
Daireler çize çize toplanırken
gökyüzünde
Boğazına birşey düğümlenir
Gitmeyin diye haykırmak ister
Susarsın çaresiz
Yüreğini bir sızı kaplar
Sen Osun işte..
Soğuk kış günlerinde aniden
güneş açar.
Kül rengi bulutların arasından
aniden bir mavilik görülür
Sihirli değnek
dokunmuşçasına
İçin çoşkuyla dolar
Kurumuş dala,çürümüş yapraklara
can gelir
Bahçeye koşarsın
Tam yüzüne sıcaklığı
vurmuşken
Kayboluverir ya
Sen Osun işte..
Bir parlayıp bir yok oluyorsun
Binlerce yıldır kervanları ölüme
sürükleyen çoban yıldızı gibi
Ödülmüsün caza mı
bilmiyorum
Neden düştük bu derde?
Neden karşılaştık san ki?
Hani yaz yağmurlarından
sonra beliren
Varolan ama varılamayan
Düşle gerçeğin birleştiği
Tıplı sevgimiz gibi
Gökkuşağı varya
Sen Osun işte..
Belki bir geminin dumanısın
Çok uzaklarda.. Belli belirsiz
Sonsuzlukta rotası.
Ne olur du beni de
götürebilseydin
Paylaşsaydık seninle,
sevinçleri, acıları..
Sen..
Sesini duymadan
yapamayacağım
Sen.. Hep sevip hep kaçtığım
Nesin? Çözemiyorum..
Ama bir şey var ki taa
İçimde hissediyorum..
Herşeye rağmen
Benim olan şey
Sen Osun işte..

Y.ÖMER ERDEM

Ben ölmedim...
Beni öldüremediler de;
Yaşıyorum, yaşıyorum işte,
At kıçında sinek gibi,
Töööbe, töbe!
Kapandı yüzümüze dergi kapakları,
Bir varmış bir yokmuş olduk sağlığımızda.
Şiir... O yosmanın boyuna.
Gazete... Gelene gidene başyazı.
Ara ki bulasın sayfalarda
Şair Rıfaz Ilgaz’ı.
Düştükse itibardan
Ölmedik ya, yaşıyoruz işte,
Yaşıyoruz dedik, yaşıyoruz be,
Heeeey, fincancı katırları! Rıfat Ilgaz

Ask

Ask onu yürekten sevdigin andir..
Hic biseyi düsünemez hale geldigin zamandir..
Gözlerinin önüne onu hayali öyle bi civilenir ki
Hic kimseyi düsünemezsin ondan baska..
Kalbindeki tek yazili isim onun ki olur..
Unutmaya calisirsin ama buna onu seven gönlün izin vermez.
Asik oldugun zaman sürekli duygusal ve hüzünlü sarkilar dinlersin
Mutsuz oldugun zaman gülmeyi unutur aglamayi dost edinirsin kendine.
Sigara sigara üstüne yakarsin
Sonrada bi bakmissin o yaninda hic olmamis ki senin.
Seni kandirip seninle oynamis.
Ona yazdigim siirler ne olacak
Onun icin agladigim onca gecelerin hesabini kim verecek...
Der durursun sürekli..
Sonra kendini onun yokluguna alistirmaya calisirsin
Onsuz hayatini sürdürmeye bakarsin..
Ama her caban bosuna olur..
Yine de herseye o diye kosarsin
Ben böyle olmamaliyim dersin.
Türküler dolar bu sefer odana.
O beni sevmemis peki aski ondan ögrenmedim mi ben diye sorarsin kendine... ilk sevdigim kisi sensin
Sendin demek istersin ona.
Ama anlatmaya calissan bile anlamaz ki..
Cünkü sen onu bunca zaman karsiliksiz sevmissin.
Sevilmeden sevenin cezasi budur dersin kendince.
Ama gün gelecek onu kalbinden silip atacaksin.
Atamazsan bile ona yandigin yillarin hepsini geri istiyemezsin ondan..
Belki gün gelecek baskasini seveceksin
Onunla ilgi olan herseyi unutacaksin.
Ama var ya onu sevdigin o günler hep kalbinin derinlerinde olacak inan bana...!