Aşkın sonu bu olmamlıydı..(ağlamamak elde değil)
basimdan gecen ve hayatima damga vuran ve hatta baska bir insan olmama sebep olan bir ask hikayemi sizinle paylasmak istiyorum.
Biraz kendi yasadigim hayati size anlatmak istiyorum.hollandada yasiyorum.yasim daha 17 iken cok deli ve hizli bir hayat yani gunden gune yasiyan biriydim.Icki ,esrar gece hayati,hafta sonlarida barda calisiyordum.lise ikideydim okulum hep iyi giderdi aslinda ama gittikce kotulesiyordu,bu hayat ile okul gitmezdi tabiki,ogretmende hep oyle derdi bana ya okul ya o hayat ikisi bir arada gitmez ama dinlemezdim.kendimi hic asik olmaz ve evlenmeyecek birisi zannederdim.cok kiz arkadaslarim olmustur ve hic birine baglanmazdim ve bir kac tanesinin duygularinlada oynardim,kullandiklarim da vardi.bazen iki veya uc tane kiz arkadasim birden olurdu iliskiye girmek icin coguna yalan soylerdim ama hic bir zaman gercekci olmazdim.Evde hic huzur yoktu annem babam benle konusmak istemiyordu her gun kavga ediyorduk kardeslerim daha kucuktu ve ayni evde oturmamiza ragmen nerdeyse hic birini gormezdim bazen 3 gun eve gelmezdim orda burda yatardim.Amcalarim dayilarim hic biri beni sevmezdi cunku hic birine ugramaz hal hatir sormazdim.yasadigim sehirdeki turk ailelerin nerdeyse hepsi cocuklarina onunla gezmeyeceksin diye tembih ederdi.hapise 3 kere girdim ve toplam 9 ay hapis yattim.
Hapisten ciktiktan sonra babam beni karsisina aldi ve bana bak oglum dedi,artik yeter,bundan sonra ya okursun vede kendine ceki duzen verirsin ozaman seni eve alirim.yok hayir ben gene ayni hayata devam edecegim dersen senin yuzunden bu evin huzurunu bozamam ve seni evlatliktan reddederim dedi.Sonra tekrar okula baslamaya karar verdim ve hayatim ondan sonra degisti cunku onu gormustum….lisede okuldaydim ve bizim bu yapilan okul 3 okula bagli bir okuldu ve tam 10.000 ogrenci bulunuyordu.ben o senesi dorduncu yilimdayim ve o gunu arkadasla sinifa giderken yanimdan o gecti ilk orda gormustum ve o ani su an uzerinden 14 yil gecti halen unutmadim.nasil guluyordu nasil guzeldi saclari uzun esmer mavi gozlu bir kizdi.icime bir sicaklik vurdu ve kalbim cok fena atmaya baslamisti hic bir kizda bu duyguyu hissetmemistim.sinifa gittim ama hic konsantre olamiyordum aklim hep ondaydi ve ogretmene tuvalet gidecegim bahanesiyle ciktim ve o kizin sinifini aramaya basladim.disari camdan siniftan iceri bakiyordum hep ona oyle bir dalmisimki onun arkadaslari davayi caktiydi ve bana guluyorlardi ama ben gozlerimi ondan alamiyordum oda bana pas vermiyordu ve hep onune bakmaya calisiyordu.ondan sonra bana olanlar oldu.Onun pesine gitmekten onu dusunmekten baska hic birseye vakit ayiramazdim.ona kiz arkadaslariyla mektuplar yolladim hic birine cevap vermezdi.Calistigi isyerine tam 50 gul yolladim yinede pas vermedi.Sonra calistigi isyerine kendim gittim mecburi bana yardim etti.Ona beni bir kerecik dinlermisin dedim bana orda biraz sinirlenerek benim pesimi birak dedi ben sana sevgili olamam dedi ve bana orda dunyada sen tek ben tek kalsam kendimi oldurur ve sana yinede yar olmam dedi.
Cok agir bir sozdu ,soktaydim,nedenini bile soramadim.bu kiz bana neden boyle yapiyor neden benim soyleyeceklerimi dinlemek istemiyor dedikce kendimi yedim bitirdim.ama ona oylesine bir duygu hissediyordumki bana ne dediysede ne ettiysede ne kadar kotu davrandiysada hic bir zaman ona kizmadim, sinirli bakmadim, her zaman guldum ve senin pesini birakmayacagim dedim.ona kaset doldurdum ona nasil bir sevgi duydugumu kasete cektim sarkilar cektim ve arkadasiyla ona gonderdim dinledigini biliyordum ama ne inatci kizdi ve kaseti bana kirmis haliyle geri gonderdi.Onu herkesten cok kiskanirdim birisiyle konusurken gorseydim hemen ona dusman kesilirdim ve onun icinde herkes bilsin diye okulun en kalabalik gununde gizlice okulun mikrofonun arkasina gectim,ve ben omer ben caglayi cok seviyorum o benimdir seni cok seviyorum askim,ve herkes bunu boyle bilsin diye bagirdim.buna cok bozuldu ve bana okul disinda bunu nasil yaparsin sen kim oluyorsun diye bana cok kizdi ve demedigini birakmadi bende ona seni bu gonlum cok sevdi napim benim olacaksin ve pesini hic birakmayacagim dedim,bana tokat atti ve yanimdan hizla ayrildi.o bana inat ettikce ben ondan daha inat oluyordum vede dahada cesaretleniyordum.gunler geciyordu ve hayal ediyordum illa bir kere onunla ben okula el ele yuruyecegiz diye.herkes halimi goruyordu ve bana manyaksin sen bir kiz yuzunden hayatini maf ettin diyordu, napacaksin onun gibi bin tane var derdi ama dinlemezdim cunku kalbim sevdi bir kere onu dusunmeden edemiyordum ve bazen baska kizlara yaptiklarim aklima gelirdi ve onlarin halini daha iyi anlardim deli olurdum.buna ragmen bu kizin pesini hic birakmadim her tarafta ona gozukmeye calistim,nereye gittiysede bende onu resmen takip ettim,ve en sonunda bana arkadasiyla mektup gonderdi ve soyle yaziyordu.sen beni cok sevdigini soyluyorsun ama ben sana inanmiyorum cunku senin yasadigin hayati biliyorum.seninle nasil arkadaslik yapmami istersin,sen yalancisin sen kendine git baska bir kiz kandir ve benim pesimi birak diye yazdi.Mektuptan sonra o kizlarla yasadigim hayat gozum onunden gecti ve onlarin haline bu sefer ben dusmustum.Yinede bu beni caydirmamisti ve ona baska bir dugyu duydugumu ve onu gercekten sevdigimi mecbur soylemeliydim.iki gun sonra sevgililer gunuydu ve ona bir surpriz yapacaktim.14 subat 1992 sabah saatlerinde elime bir gul alip okulun yolunu tuttum,herkes siniftaydi butun cesaretimi toplayip onun sinifina girdim,ogretmen bana ne oldu dedi lutfen 5 dakkanizi alacagim dedim lutfen musade edin.sinifin onunde kip kirmizi olan yuzumle ona yazmis oldugum siiri okudum ve yanina gidip onunde diz coktum ve ona gulu verdim.
Seni cok seviyorum cagla dedim,seni gordugum anda hayata bakis acimi degistiren tek kiz oldugunu soyledim ve bana bir sans tanirsan seni cok mutlu edecegimi ve hic bir zaman birakmayacagimi soyledim.Gozlerinin icine bir kac saniye bakarak siniftan ayrildim.Disari ciktigimda kalbim duracak gibiydi,rezil oldugumu zannediyordum ama icimde rahatdi cunku sevdigim bir kiz icin bunu yapmistim.Ondan sonra kiz bana bir mesaj gonderdi,aynen soyle yaziyordu.Bana gonul verdigini soyluyorsun ve beni her kizdan ayridigini vede cok sevdigini soyluyorsun,yaptigin surpriz beni inan cok sevindirdi.Su ana kadar senin hakkinda duyduklarimi degistirmen icin sana bir sans veriyorum insallah sozlerinin arkasinda durursun.Bu kizida senin oyuncagin zannetmez vede beni kullandigin mendil gibi atamayacagina dair soz verirsen bende seni cok mutlu edecegimi yemin ederim.(Bu yazmis oldugu kagit halen bendedir).En sonunda aramiz oldu,ve onunla yasadigim o gercek aski yasamaya basladim,elini ilk tuttugumda onu bir kez olsun yanaktan opmek ve ona sarilmak demek ne kadar guzel ve acayip bir histi.Bu boyle nerdeyse bir yil gitti taki abileri bu nu duyana kadar.Zaten aradan birkac gun gecmeden iki abisi beni buldu ve bana caglanin pesini birakacaksin yoksa seni gebertiriz dediler,yok oyle sen trabzonlu olupta gelip adanadan kiz alacaksin,bende onlara siz naparsaniz yapin ben onu sevdim ve onu birakamam dedim ve beni iyi bir dovduler,ama genede birakmadim,onunla hep gizli bulustum ve hayatimdan cok mutluydum.Cagla dort gun sonra turkiyeye gidecekti nasil ayrilacaktim ondan.gitme diyordum ama abisi ve babasi o kadar sert insandiki yapamazdi mecburdu gitmeye.gun geldi havalaninda ailesinden uzak onu seyrediyordum passport kontrole girdiklerinde gozlerimden yaslar gelmeye basladi nasil agliyordum.oda bana bakip ne kadar uzuldugumu goruyordu ama napabilirdi.gozden kayip oldugunda cok agladim arabada eve giderken gozlerim agriyordu yuzum kizardiydi napacagimi bilmiyordum.6 hafta uzak kalacaktim sevdigimden hep resmine bakar ona konusurdum ne numarasi varidi ne birsey ona ulasmak icin hepsini babasi almisti ondan.Sonunda kiz arkadasini aradi ve yengesinin numarasini verdi burayi arasin diye.aradigimda babasinin maksati onu orda baska bir erkekle evlendirmek istedigini soyledi ve hungur hungur agliyordu.bana gel beni kacir diyordu ve babasi onu cok zorladigini abileride ona cok kotu davrandiginii soyledi tek siginabilecegi annesi idi ama o da onlardan cok korkuyordu.onu hergun arardim.bazen bulurdum bazen bulamazdim.Bir gun aradagimda yengesi bana caglanin rahatsiz oldugunu ve durup dururken bayildigini soyledi.Neyi var sordugumda basi donuyor bazen dedi ama onemli birsey olmadigini soyledi.yengesi bana telefonda o seni cok seviyor dedi ve kapatti.bunlari duyunca onu ne kadar yanimda istiyordum ve hatta turkiyeye onun yanina gitmeyi bile goze almistim.cunku aklima kotu kotu seyler geliyordu ,acaba bir daha goremicekmiydim onu diyordum kendi kendime.yengesini bir gun yine aradim ve bana cagla yok dedi babasi onu doktora goturdu, cok fenalasmisti dedi.doktor babasina bir hastaneye gitmesini soyledi ama babasida turk hastanelerine guvenmiyordu ve hollandaya zorunlu donecegini soylemisti.Caglanin bir kac gun sonra hollandaya donecegini ogrendigimde cok sevinmistim.Ve o gunu tam 13 saat havalaninda sadece onu gormek icin bekledim.geldi o da beni gordu ona kosup doyasiya sarilmak istiyordum ama napalim olmuyordu kader degilmis.sonra onunla bulustuk ve bana bayildigini arasira bas donmesi oldugunu ama onemli birsey olmadigini soyledi ve babasiyla burda doktora gidecegini soyledi.bundan sonra olan oldu ve burdaki doktorlar beyninde tumor varmis dediler ben bunu duydugumda dizlerim tutmuyordu ayaklarmin uzerinde duramiyordum ve hep agliyordum oda hastanede yatiyordu ve cok riskli bir ameliyat ama zorunlu oldugunu soylemisler.onun yanina gitmek istiyordum ama oda arkadaslarina sakin gelmesin beni boyle gormesin diye tembih etmis.ameliyat oldu ameliyattan sonra hic gozlerini acamamis vede hic konusamamis dediler.
Daha dayanamadim ve gittim hastaneye onu orda gordugum anda yere yikili verdim.abileri annesi hep agliyordu ve annesi bana sadece senin ismini soyledi dedi.yaninda oturup elini tuttum ve yuzunu sevdim ne kadar agliyordum iyi olacaksin gezecegiz seni seviyorum diyordum kulagina, ve elime verdigi reaksiyonu hissediyordum.iki gun orda kaldim doktorlar en son muayenede artik geri donus olmadigini ve bitkisel hayata girdigini soylediler ve fisi ne kadar zorda olsa cekmemizi soylediler cunku ona su an sadece daha cok aci cektiriyoruz dediler.herkes agliyordu nasil yapariz diye ama doktorlar bunun mecburi oldugunu soylediler ve biraz dusunmemiz icin bize zaman tanidilar,bunu nasil yapabilirdik ben hep hayir dedim,olmaz dedim ve yaninda hep durdum en sonunda hic kimse fisi cekmeye cesaret edemedi ve doktorun fisi cekmesine karar verdiler.caglanin basini aldim koynuma ve bir kac dakka sonra dunya hayatindan goz yumdu.nefes almiyordu bana konusmuyordu daha bana gulmuyordu artik.bagira bagira agliyordum ama nafile geri gelmeyecekti gozumun onunden soyle ilk gunler gelip geciyordu nasil guluyordu nasil seviyordum onu ama simdi ise koynumda cansiz bir kizdi.Doktorlar artik elimden almak istiyorlardi ama ben ona oyle bir sarildimki herkes cok ugrasti,ama ben ondan ayrilamiyordum sonrasinda bana cok igne yaptilar sakinlestirdiler.Zaten ondan sonrasi hep huzun bu detaylara artik girmeyecegim ve bu gercek yasanmis bir hikayedir.Bazen halen kendi kendime dusunuyorumda bu bana bir dersmiyti acaba,ve bu olay beni gercekten degistirdi.simdi ise evliyim ve bir kizim var ve ona baktikca her zaman dua ederim insallah buyudumu benim gibi bir erkege rastlamaz diye.
buda benim ask hikayem.su an yasim 34 ve onun gibisini hayatimda hic kimseyi sevmedim sevemeyecegimde.Onun atesi kalbimde halen yaniyor ve turkiyeye her sene gider onun mezarini ziyaret ederim ve her defasinda goz yaslarimi tutamam.
ALINTIDIR....
______________
Anlayana
