Anlayana - Sayfa 173

Artık Yoksun Annem...



artık yoksun annem
sensiz yaşıyoruz bu evde
yalnızca hatıraların kaldı
yalnızca fotoğrafların
yazımız böyleymiş annem
kaderimiz böyleymiş
sen oradasın bizse burada
yaşadıklarım yalan geliyor annem
sensizlik yalan geliyor
acı veriyor hep bana
ağlatıyor hep beni
artık her anneler gününde
yalnızca mezarına gelebileceğim
sadece bir gül koyabileceğim mezarına
bir kere bile öpemeyeceğim
sarılamayacağım sana
öyle acı veriyor ki sensizlik bana
bu şiirlere döküyorum içimi
yazdığım şiirlerle rahatlıyorum
her şiire seni yazıyorum annem
son kez o gün öptüm yanağını
son kez o gün gördüm yüzünü
son olarak uğurladım seni, cennete annem
tek istediğim annem
senin istediğin gibi evlat olmak
senin istediğin gibi yetişmek
okuyup güzel yerlere gelmek
ve o gün geldiğinde
diplomamı alıp ilk senin yanın geleceğim
ilk sana göstereceğim
ve 'istediğin gibi evladın oldum,okudum anne' diyeceğim
ve birgün gelecek evleneceğim
gelinliğimi giyip yuvadan uçacağım
gelinliğimi giyer giymez senin yanına geleceğim
ve
'kızın yuvadan uçuyor, hakkını helal et anneciğim' diyeceğim
üzerimde çok emeğin var annem
emeğinin karşılığını ödeyemem
şimdi cennettesin annem
seni çok özledim
seni çok seviyorum
benim elma yanaklı canım annem

Kübra Arlı

alıntı

Ne Güzel



NE GÜZEL

Ne güzel seni sevmek,

Sevdigimi söylemek,

Sana aşık olmak ne güzel ...

Ellerinden tutmak,

Saçlarını okşamak,

Sesinle uyanmak,

Seninle konuşmak saatlerce,

Seninle gülmek,

Seninle aglamak,

Seninle yürümek bir yol kenerında,

Sevdigimiz şarkıyı dinlemek,

Seninle uyumak aynı gecede

Ve seninle birlikte uyanmak aynı güneşte.

Olmadıgında yoklugunu hissetmek,

Kimseyi yerine koyamamak,

İkimizin şiirini yazmak,

Ne güzel şeysin;

Aşk gibi, sevda gibi.

NE GÜZEL SENİ SEVMEK,

SEVDİGİMİ SÖYLEMEK,

SANA AŞIK OLMAK NE GÜZEL...


Elmas Topal

Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın..


Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın..
Kavgadır Kalbimin Gözündeki Fer....
Bir Devrimin Eskimiş Yüzüyüm... Derinimde Puslu İhtilaller
Yanmış Süt Kokulu Sabahların Eşiğinde Bekleyen Gece!
Bana Göz Kırpıyor Kalabalık Yalnızlığım Şimdi Arsızca... Fütursuzca
Kimi Nerde Arayacağımı Sordum Mavi Gözlü Hüzne
Dedi “Geç! Aşkı Geç!...”
Geçemedim....



Yedi Geceyi Geçtim.

Yedi Güvercin Vurdum.
Yedi Yıldız Biçtim.
Yedi Nehir İçtim.
Yedi Dağ Ezdim.
Yedi Yemin Verdim.
Yedi Gül Derdim.
Ve Yedi Kez Titredim
Bakışlarının Sırtında.
Bir Eren Geçiverdi İçimden O Vakit. Dedim “Kimi, Nerde Arayayım?!”
Dedi “Vur! Aşkı Vur!..”
Vuramadım...




Bir Tutam Hayat Buldum.

Kokmuştu.
Çekilmişti Bütün Suları.
Unutulmuştu Bütün Sözler.
Ve Sanki Görmek İçin Kapanmıştı Gözlerin Ayağına Ölüm. Ölüm Kör Müydü?
Bir Cebinde Birikmiş Kan Buldum Kullanılmış Hayatın.
Alıp Bağrıma Bastım.
Sonra Biraz Daha Yokladım Ve
Bir And Buldum Sol Dikişte.
Dedim” Kimi, Nerde Arayayım?!”
Dedi “Sök! Aşkı Sök!..”
Sökemedim...



Bir Şiir Yazdım Kalbine.

İçinde Kalbin Hiç Geçmedi.
Bir Çığlık Çığırdım Utancın Yüzüne. Karanlık Çatladı.
Kalbin Issızlığına Yağmur Gibi Düşürdüm Şimşekleri.
Ve Gözlerime Çark Ettim Karabasanları.
Bir Elimi Sana Verdim Ötekini Aramadım Bile.
Bir Yangın Geçiverdi Yamacımdan. Dedim “ Kimi, Nerde Arayayım?!..”
Dedi “ Kır! Aşkı Kır!..”
Kıramadım...




Eşkıya Bir Kahır Biçti Ömrümü
Sonrasında Canhıraş Kavgalar..

Küskün Ölümler...
Aynı Yollardan Geçtim..
Farklı Sehpalarda İdam Edildim
Ve Unutmanın En Deli Yükünü Taşıdım Ben, Sözlerinin ***** Yüzünde!!!
Yalanın Ve İhanetin İnsafsızlığı Bendeydi...
Benden Soruldu Uykusuzluğun Yük Olduğu Gecelerin Hesabı!
Aşkı Geçemedim, Vuramadım, Sökemedim, Kıramadım!!!
Kendime Kaldım...
Kendimi Topladım.
Tuttum Elimden.
Bağladım Gözlerimi
“Aşk!” Dedim Attım İçime Seni...
Sonrası Kimsenin Kalbini Meşgul Etmeyecek Kadar Basit:
İçimde Bir Sen Aşk İçinde...
İçimde Bir Ben Bir Sen İçinde
İçimde Bir Biz Bin Hiç İçinde...




Sırrın Kalemine Perde İndirdim
Ve Ben Bir Kez Daha Ye-Nil-Dim!!!
Alıntı

Sözüm Söz

bakışından kaçar uzaklaşırım.
dalarım bazen mavisine
ve bazen dalmak hüsrandır o maviye...
vurgunlar teselli olur.
ölümü hissettirir her vurgun.
dalga geçmiyorum ölümle canım...
sana söz verdim biliyorum;
ölmek yok!
parmaklarım hissizleşir önce;
kangren vücutta deli köpek gibidir.
nerden ısıracağını bilemez,
nerden ısıracağını bilemem.
gözlerime vurur ansızın.
karanlık ölümden beter.
sana sözüm var biliyorum;
perdeyi kapatmak yok!
resminin renkleri silindi;
elimde hergün ve ellerim ter...
titrerken kadehimi kaldırır ellerim,
bir şerefe de onlara derim...
seni hatırlatırlar bana bazen,
yüzünün çizgilerini hissettirirler...
sana söz dedim biliyorum;
ardından ağlamak yok!
ateşten bir el gezer bazen göğsümde
yırtasım gelir,parçalamak isterim `Ben`i.
ama `Ben` izin vermez deli `Ben`e
seni anlatırım kendime,yatışırım
unutmadım sözüm var biliyorum
beklediğin için koşmak yok!
ve bazen unutabilsem sözleri
sonsuza kadar beklediğine aldırmadan
atlasam kucağına...
önce ölümle;
sonra senle bir olsam,derim.
ama sen bana kızarsın,küsersin...
vaz geçer ve yaşarım bekleyerek,
bir ölümü bir seni...

2:54
15 ekim 2000

Koray Aşkın

Bir Günümüz Bir Gülümüz