Anlayana - Sayfa 231

Sendin O !



sendin o eminim
deliler gibi sevdigini haykıran
geceler boyu adımı sayıklayan koynumda uyuyan
sendin o eminim
bana aşkı anlatan ve yaşatan
sendin o eminim
bensiz asla yapamayan
benim için canından bile olan

şimdi yinemi sen
elinde bavulu o kapıda duran
gözümde yaş titreyen ayaklarım üzerinde dik durmaya çalışırken
kulağıma sessizce fısıldıyan
''elveda''

bak yine ben
gözün yaşlı geri döndügünde bu kapıya
sana hala deliler gibi aşık olan...


Erdinç Parlak

Canıma can kattığına inanmanın sarhoşluğu esir almışken tüm benliğimi
Gittin ......
Şimdi ne umudun rengi mavi heybemde
Ne de aşklar kırmızı!

Gittin ......
Bütün renkleri de yanında götürdün !


Uzun zamanlar siyah beyaz yaşadım hayatı..
Bazen sevdim
Bazense griyi aradım çaresizce !


Geç-ti zaman
Geçti yaram ..

Sonra ..


Hayatın bütün güzel renklerini doldurdum yeniden heybeme!

Eskisinden daha umut dolu şimdi mavi
Aşklar kıpkırmızı...
Hayaller şeker pembesi...
Yaşamak bulut beyazı...

Bütün renkleri aldım işte yanıma ...

Unutuyordum bak az daha
Bir tek moru bıraktım ardımda !

Diyordum ya hani ;

../beni anladığında aşk'ı da anlayacaksın..

Diye ...

Aldırma!

Sadece bil en çok yakışan renk kaldı sana ....

Alıntı..

Acı çekmeye, an ve an ölmeye yaklaşırken bedenim.
Ben özlüyorum uzakları,
Kimsenin beni tanımadığı yeni hayatları tanımaya kaçıyorum.
Yaşamaktan korkuyorum,
Hayatta hep kaçtım sorumluluktan,
Sorunlu bir yürekle gidiyorum evreninden,
Korkuyorum seni kazanma imkansızlığından.
Köklerime kadar yalnızım üzerimdeki kargaşaya inat..
Bağlayan ne var diyorum bazen, bazen dertleri sonu.
Ama kardelenleri düşünüyorum. Çabalarını bir anlık gökyüzü için,
Bu kadar erken büyümeseydim, bir daha yaşasaydım ve
O bıyıkları terleyen çocuğa fısıldayabilseydim güneşin doğuşunu, aşkın saflığını ve dünyanın kirliliğini.
Değer yargılarını yıkabilseydim o çocuğun.
Belki yaşamaya engel olmazdı içimdeki kırıklarım.
Betonarme bir yalnızlığa mahkum etmemek için neyi değiştirirdim bilemiyorum.
Kendimi ve sorgularımı….
Kendini bitiren bir ben oluşturdum kendi benliğimin içinde.
Yokum, yoktu aslında uğruna savaştığım hiçbirşey, hoş geldin dedim gelen tüm hüsrana.
Korkuyorum yaşamaktan, nasıl yaparım bilmiyorum.
Gözlerimi her kavuşturduğumda uykularıma,
Uyandığımda ne uğruna yaşamışım görememek.
Korkuyorum… korkuyorum yaşamaya alışmaktan.
Her an ölecekmiş gibi yaşayamamaktan.
Kendimi kaptırmaktan mutluluk sözcüklerine,
Gitme derken dolu bavullar görmeye.
Sınanıyorum her nefes alışımda,
Her soluğumda derin derin sayıklıyorum adlarını geride bıraktıklarımın.
Bıraktıysam neden inliyorum sen diye?
Neden korkuyorum, neden mağlup oluyorum?
Bilmiyorum, sadece korkuyorum..

alınıtıdır.

Beni Sade Sen Sevdin

Eşyamda izin ayağımda tozun var mı diye sorarsan
Sana can çekişe çekişe değişen eşyayı haber veririm
Ayağımın tozunu silktim eşyamı karıncaya yükledim
Kırık yayda kalıveren ok gibi kaldım amma
Hiç korkmadım seni sukût-ı hayâle uğratmadım

Sen hâtim ol ben yarım sen hâtem vur ben dargın sen hatır kır
Ben uzun uzadıya kendimi açıklayayım ki bilinsin nasıl bir zulmetteyim
Bilinsin bu evren duanla her gün en baştan nasıl yaratılır
Boş bir sadak gibi kaldım amma zaten nehirler çekilmiş kurumuş göller
Aramızda deniz vardır (…) bana kalan sade sabır sade sabır…

Ben bu kırık izzet-i nefisle çok uzağa gitmem biliyorum
Bende ramak kalmıştır her şeye hasmane tertiplere ölmeye ramak kalmış
Flamasında ölüm işaretleriyle bir kuru benliğim kalmış
Kesilmemiş kartalmış bir adak gibi kaldım amma katılaşmadım
Hatırla sana ve kendime hep inandım, işte ordayım

İmanını tazeledin her cürmümden kalbimden sızan acıdan
Korkarak belirsiz bırakarak dokunmayarak beni sevdin
Tanrı hakkı için sevdin ebedî dostunu bildim, buydu seni avutacak
Hem gerçek hem yalan olan, işte bak bu açık seçikti aramızda
Seni affetmedim sana teslim gönlümü esirgedim bağışladım

Sen sendelediğinde inancımın ilk perdesi yırtıldı
Dediler ki suya götürür susuz getirir adamı
Dediler ki bîvefadır boşuna çınlamasın kulağın
Bense bir kez kerametine iman etmiştim divitin ve hokkanın
Gene de tuz basmadım zaafına seni hasletimden azadladım

Ateşi keselim kesilebilir değilse de, nâmı var ateşkesin
Bu ateşin nârında yanacak sözlükler ve kuralları simyanın
Birkaç sayfa kurtaralım kekeme kalsak bile isimsiz mektuplar için
Şartsız ve müdânâsız bir mütareke imzaladım amma
Kerem ettim sana seni hiç aklımdan çıkarmadım

Şimdi burada her şey pırıl pırıl aydınlık ve her saat gündüz
Duvarlarda masalarda kulelerde duranlar bile on ikiye vurmuş
Dünyanın her yerinde kalbimin rehberliğinde bir çocuk doğmuş
Her çocuğa adın konmuş akrep durmuş on ikide işlememiş saniye
Bu aşkın aşkı kaldı bende onursa hiçtir terazi kefesinde.



Hayriye Ünal

Seni Sevdiğimi Biliyorsun



sana aşığım biliyorsun
gözlerim başka yere kaysada
sana tutukluyum görüyorsun
nedensizce bitmemeli bu sevda
gözlerimden akan her damla
beni sana bağlıyor
bana acı çektirsende her defa
bu çektirdiğin acı gurursa
anlaşmazlıklar yaşanıyorsa
nedensizce bitmemeli bu sevda
daha ilk tanışmamızda
bu aşk erişilmez demiştim sana
büyük aşk oluşcak aramızda . . .
demiştim sana
söyle sevgilim şimdi
bitmelimi bu sevda
bitmelimi sence
yıpranmak , yorulmak her sevdada var
seviyorsak , hoşlanıyorsak eğer
fedakarlık gerekmez mi aşkım
ne olursun oluruna bırakalım
küsmüşsek küsüs , olsun
sana tutukluyum görüyorsun
ve sende sende aşkım
seni sevdiğimi biliyorsun

Fırat Bal

Çal Götür Benden





zaman el eder öte diyarlardan
efkar yüklüyüm gelemem
ne garip heyecan ne garip tılsım
ilkin sevdiğimi al götür benden

bilirsin o yokken ben varsızım
varım yokum kendimden habersizim
uzasa yıllarım uzansa yolum
ilkin sevdiğimi çal götür benden


Ilgar Karahan

Gece yine büründü sessizligine;
Ben ezelden yana sessiz;
Geldim; dedin, gözlerimden kacarak;
Bense gittigini anladım;
Sensin beni tek anlayan derdin ya;
Seni anlamak, ilk defa beni benden etti!
Yüregime dokunmuyor, gözlerin;
Isıtmıyor ellerin;
Sevmiyorsun;

Senden ne gelirse gelsin kabulum, bilirsin sen beni;
Cennetim de sensin, cehennemim de;
Şikayetci degilim, bu vurgundan;
Bekledigimdi, geldi;
Bilirim, beklenen ayrılıksa gelir!
Belki zamanında, kimbilir belki de cok zamansız;
Şimdi benim payıma düşen, sensizlik;
Uykusuz, zifiri karanlık geceler;
Her sözde, care arayısları;
Bugulu bakışlarda, seni görme arzusu;
Daraldı ruhum yine;
Aldırma sen bana;
Ben kandırırım kendimi;
Bilirsin!

Acıtmaz gidişin;
Sen beni iyi tanırsın;
Susuyorum, aglamıyorum, izin veriyorum gidişine sualsi;!
Korkma;
Ben sensizlige alışamam, senin bana alısamadıgın gibi;!
Birgün yine geleceksin, biliyorum ;sen; gibi;
Ve bana düşen, sıcacık bir "hoşgeldin" olacak;
Yine mühürleyecegim gönlümü sana, sualsiz!
Gidişini izledigim gibi, gelişini de izleyecegim hüzünlerimle;
Şimdi git;
Unutma;
Ben sartlı- şartsız tahliye ederim kendimi;

alıntı

Bulutlar kaplar gökyüzünü içim daralır
Sonra bir gökgürültüsü içim sızlanır
Peşpeşe açılan şemsiyelerde faydasız
Gözyaşlarım yağmurla birlikte karışır.

Tek bir ismi heceliyor şimdi dilim
Yanar sönmez bir türlü yüreğim


Bedenime serpilen yağmurlar da faydasız
Şimdi sayende yolların dilindeyim.

Bir türkü söylesemmi bilmiyorum
Ben kendime değil sana acıyorum
Yalan değilmi? söylediğim sözlerde faydasız
Bir bilsen seni düşündükçe neler çekiyorum.
(alıntı)