''Artık insanlar öylesine yalnız, öylesine yaralı ki birbirlerine aşık oldukları için değil, yaralarını sardırmak ya da en azından bir süre için acılarını unutmak için birlikte oluyorlar... pansuman için yani. kimin yarası önce kapanır gibi olursa, o terk ediyor önce bu hazin yuvayı...''
Cezmi Ersöz