Ziyaretçi
Seni seviyorum,
çünkü herþeyde sen varsýn. Nasýl olmayacaksýn ki? Sanki sen doðduðumdan beri içimdeydin. Yüreðimin en derin köþesindeydin. Sanki ortaya çýkmak için beni bekliyordun. Ve ben orada olduðunu fark edince hakettiðin yere çýkardým seni.
Seni seviyorum,
çünkü hep benimlesin. Seni görmem için yüzüme bakmam gerekmiyor. Gözümü kapatsam ordasýn. Gördüðüm her yüz aslýnda sensin.
Seni seviyorum,
çünkü gözlerinin içindeki binlerce yýldýz, gecenin karanlýðýný delip geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yýldýzlara bakýyor gibi hissediyorum. O yýldýzlarýn parlaklýðýnda kaybediyorum kendimi. Gözlerim kamaþýyor ama þikayetçi deðilim aydýnlýðýndan. Güneþ doðmasa, yýldýzlar kaybolmasa diyorum, ama biliyorum ki güneþim de sen olacaksýn gecenin sonunda. Bu kez daha parlak, daha aydýnlýk çýkacaksýn karþýma.
Seni seviyorum,
çünkü saçlarýn ellerimin arasýnda kayýp giderken , dünyadaki cenneti bulmuþ gibi hissediyorum kendimi. Cennetin sahibi sensin ve biliyorum ki sadece izin verdiklerin girebilir o cennete. Ben o cennette kalmaya kararlýyým.
Seni seviyorum,
çünkü her gülümseyiþin içime yeniden yaþama sevinci dolduruyor. Her gülümseyiþin, karamsarlýðý yýkýyor, umutsuzluðu parçalýyor. Bir çiçek bahçesine çeviriyor çorak dünyayý.
Çiçek dedim ya, bir çiçek adý verseydim sana papatya olurdun. Açýþýyla dünyaya, insanlara baharýn geldiðini müjdeleyen papatya. Ýddiasýz ama güzel. Güzel ama kibirsiz.
Seni seviyorum,
çünkü seni sevmeyi, sana dokunmayý, seni dinlemeyi, sana bakmayý, seni koklamayý, seninle paylaþmayý seviyorum.
Seninle birlikte insana dair ne varsa onlarý da seviyorum.
Seni sevdiðimi anlatmaya çalýþýrken ne kadar çaresiz olduðumu da görüyorum. Her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düþünüyorum, seni yeterince anlatabildim mi diye.
Biliyorum ki yetmeyecek, bu kadar sözcükten sonra bile sana sevgimi anlatamamýþ olacaðým.
Sözcüklerin bittiði yerde gözlerime bak.
Onlar bu sevgiyi çok daha iyi anlatacaktýr sana...
çünkü herþeyde sen varsýn. Nasýl olmayacaksýn ki? Sanki sen doðduðumdan beri içimdeydin. Yüreðimin en derin köþesindeydin. Sanki ortaya çýkmak için beni bekliyordun. Ve ben orada olduðunu fark edince hakettiðin yere çýkardým seni.
Sponsorlu Bağlantılar
Seni seviyorum,
çünkü hep benimlesin. Seni görmem için yüzüme bakmam gerekmiyor. Gözümü kapatsam ordasýn. Gördüðüm her yüz aslýnda sensin.
Seni seviyorum,
çünkü gözlerinin içindeki binlerce yýldýz, gecenin karanlýðýný delip geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yýldýzlara bakýyor gibi hissediyorum. O yýldýzlarýn parlaklýðýnda kaybediyorum kendimi. Gözlerim kamaþýyor ama þikayetçi deðilim aydýnlýðýndan. Güneþ doðmasa, yýldýzlar kaybolmasa diyorum, ama biliyorum ki güneþim de sen olacaksýn gecenin sonunda. Bu kez daha parlak, daha aydýnlýk çýkacaksýn karþýma.
Seni seviyorum,
çünkü saçlarýn ellerimin arasýnda kayýp giderken , dünyadaki cenneti bulmuþ gibi hissediyorum kendimi. Cennetin sahibi sensin ve biliyorum ki sadece izin verdiklerin girebilir o cennete. Ben o cennette kalmaya kararlýyým.
Seni seviyorum,
çünkü her gülümseyiþin içime yeniden yaþama sevinci dolduruyor. Her gülümseyiþin, karamsarlýðý yýkýyor, umutsuzluðu parçalýyor. Bir çiçek bahçesine çeviriyor çorak dünyayý.
Çiçek dedim ya, bir çiçek adý verseydim sana papatya olurdun. Açýþýyla dünyaya, insanlara baharýn geldiðini müjdeleyen papatya. Ýddiasýz ama güzel. Güzel ama kibirsiz.
Seni seviyorum,
çünkü seni sevmeyi, sana dokunmayý, seni dinlemeyi, sana bakmayý, seni koklamayý, seninle paylaþmayý seviyorum.
Seninle birlikte insana dair ne varsa onlarý da seviyorum.
Seni sevdiðimi anlatmaya çalýþýrken ne kadar çaresiz olduðumu da görüyorum. Her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düþünüyorum, seni yeterince anlatabildim mi diye.
Biliyorum ki yetmeyecek, bu kadar sözcükten sonra bile sana sevgimi anlatamamýþ olacaðým.
Sözcüklerin bittiði yerde gözlerime bak.
Onlar bu sevgiyi çok daha iyi anlatacaktýr sana...

Anlayana

