Dua Ufku - Sayfa 17

Kulluğum başımda billûrdan bir taç,
Kullukla erilmez pâyeye erdim.!

Sponsorlu Bağlantılar

Kapında bu benden hep Sana muhtaç;
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Duydum büyünü en engin bir hazla,
Koşarken koşanlar hep Sana nazla;
Bense, işte bu tutarsız niyâzla,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Kalmadı korkum yakından-ıraktan,
Her şeyi çözen, çürüten topraktan;
Tek endişem var, o da son duraktan;
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Fikirler bomboş ve hudutsuz fezâ,
Duyulup görülen rûhlara ezâ..
El açıp herkes durunca niyâza,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Ses ver, öteden nağmeler duyulsun!
Ünsün akıp akıp rûhuma dolsun.
Kaybeden ruh yitirdiğini bulsun,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Üst üste şafaklar söksün çöllerde,
Açsın bahtımın ikbali her yerde;
Tıpkı bir tulû gibi perde perde,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Doğup esince nûrun tepelerden,
Duyulduğunda nâmın kubbelerden;
Taşarken celâlin minarelerden,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Hep uzak olsam da Sen yanımdaydın,
Bütün benliğime nûrunu yaydın;
Seninle olunca günlerim aydın,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!
Rûhumda hafakan, boynumda kement,
Hatırımı yakîninle mâmûr et!
Hâlim sana ayân, eyle inâyet!
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Ey Rabbimiz, bize çok sabır ver, müslüman olarak canımızı al! (Araf 126)

Ey Rabbim, beni ve neslimi namazı devamlı kılanlardan eyle; duamı kabul et, kıyamette hesap olunacağı gün beni, ana-babamı ve müminleri bağışla! (İbrahim 40-41)

Ey Rabbim, bana hikmet ver ve beni salihler arasına kat! (Şuara 83)

Önceki Yazı Sonraki Yazı function printerFriendly(){ window.open('/a.page/eserleri/kirik.mizrap/ruh.ufku/p2509.html', 'printer'); return false; } Tavsiye Edin Yazıcı Formatında Görüşleriniz Her yerde Cemâlin neye baksam neyi görsem,
Sevdayla salınıyor her yanda bütün eşyâ;
Vuslata koşuyor pervaneler gibi dünya,
Ah ne olur bir kere de ben vaslına ersem!
Doğsa yıllardır beklediğim ümit mehtâbı,
Ellerinle okşasan keder tüten çehremi;
Açsan bana da nezdindeki kudsî haremi,
Bitiverse bu hicranlı günlerin itâbı.
Aşkının ezelî feyzini gönlüme salsan,
Hiç bitmeyen asırlık hafakanlarım dinse;
Sînem mızrap yemiş bamteli gibi inlese,
Kalbimdeki sırrını dudaklara duyursan!
Gel, gamla tüten gecemin rengini siliver
Ve şu mahzun sîneme iltifatını duyur!
Boşlukta dönen benliğimi aşkınla doyur!
Tecelli et gönlüme, "bu da beytim" deyiver...

Kur'an-ý Kerim'den Dualar

Yüce kitabýmýz Kur'an-ý Kerim'den aldýðýmýz bu dualar Cenâb-ý Hakk'ýn öðrettiði dualardýr. Bunlar, peygamberlerin ve onlarýn zamanlarýndaki bazý müminlerin yaptýðý, kabul edilmiþ dualardýr. Süre sýrasý ile ne zaman ve niçin yapýldýðý belirtilerek yer almýþtýr. Ayet-i kerime Türkçe manalarýnda sadece dua bölümü verilmiþtir.

"Hesap Günü'nün sahibi, affý bol, affeden, Alemlerin Rabbi Allah'ým. Sadece sana kulluk ederiz. Yalnýz senden yardým istiyoruz. Bizi nimete kavuþturduklarýnýn yoluna ilet; sapýklarýn ve gadaba uðrayanlarýn deðil." Fatiha:1-7

"Ey Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur; þüphesiz sen iþitensin, bilensin." Bakara:127



"Ey Rabbimiz! Bizi sana boyun eðenlerden kýl, neslimizden de sana itaat eden bir ümmet çýkar, bize ibadet usullerimizi göster, tevbemizi kabul et; zira, tevbeleri çokça kabul eden, çok merhametli olan ancak sensin." Bakara:128


"Ey Rabbimiz! Onlara, içlerinden senin âyetlerini kendilerine okuyacak, onlara kitap ve hikmeti öðretecek, onlarý temizleyecek bir peygamber gönder. Çünkü üstün gelen, her þeyi yerli yerince yapan yalnýz sensin." Bakara:129


Ey Rabbimiz bize dünya ve ahirette iyilik ver, bizi Cehennem azabýndan koru! Bakara: 201

Ey bütün çiçeklerin, bütün bitkilerin, yerin, göklerin ve bütün Alemlerin Rabbi;
Ben Senin yarattığın tohumlardan cansız bir tohumdum bir zamanlar.

Sen bana can verdin.
Dualarımı kabul ettin,beni bir çiçek yaptın.
Bana kendi dilediğin gibi bir şekil verdin.
Renklerle,desenlerle süsledin yüzümü.
Bana bir koku sürdün,koklayanları mest eden.
Güzellerden bir güzel yaptın,görenlere! gösterdin.

Senin verdiğin cazibeyle kuşları,böcekleri çağırdım kucağıma,dayanamadılar koştular.Onlara,Senin Rahmet çeşmelerinden şerbetler sundum Senin izninle.
Birbirimize güldük,birbirimize sarıldık.el ele,kucak kucağa Sana şükrettik.
Seni zikrettik günler boyunca.
Nice kuşlar nice böceklerle tanıştım böylece..
Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu.
Nihayet bir gün...
Beni bir mümin kulun gördü,yanımdan geçiyordu,beni fark etti durdu,geri döndü eğildi.
Yüzüme baktı uzun uzun,önce gözleriyle sonra elleriyle okşadı kokladı,kokladı.
Bir öpücük kondurdu yanaklarıma ayrılmadan.
Ne güzel yaratılmış dedi sessizce.
İşte o an niçin var olduğumu anladım.melekler sardı etrafımızı ansızın.
İmrenerek seyrettiler olup biteni.
Görmediği Rabbine görmüş gibi inanan bir insanın yücelişini gördüler.
Ve her şeyi en ince ayrıntısıyla kaydettiler.
çekilen resimlerde bende vardım.

Ey dualara cevap veren Rabbim,
Ben cansız bir tohumdum.
Dualarımı kabul ettin,güzel bir çiçek oldum.
Senin Kudretinle canlandım,Senin Sanatınla süslendim,Senin Lütfünle güldüm.
Şimdi bir duam daha kaldı mahşere sakladığım
Beni gören gözleri ateşte yakma Yaaaa Rabbimmm!

KİMSELERE DİYEMEDİM

Öyle çok pazarlık ettim ki Seninle ey Rabb’im.
Sen huzuruna çağırınca, kendime ayırdığım vakitlerden çalındığını düşündüm. Ezan okununca ayak diredim, “az sonra kılsam da olur!” dedim.
“Az sonra”larım “çok sonralar”a döndü Geç kaldım, geç kalmaktan utanmadım. Sonunda ayaklarımı sürüye sürüye vardım huzuruna.
Pazarlığımı vaktin daralmışlığını bahane ederek yine sürdürdüm.
Kaçıyordu namaz ya; o yüzden ÇABUCAK kılmalıydım.
Selam verdim, hemen kalktım, rahatladım.
Oysa rahatlığı Sana borçluyum.
Ağrımayan her bir dişim kadar huzur borçluyum Sana.
Damarlarımın her bir noktasında pıhtılaşmayan kanım kadar minnet borçluyum Sana.

Gün oldu; usandım.
Benden istediğin zamanı çok gördüm.
Benden istediğini, benim için istediğini bile bile, huzurunda huzursuz durdum. Fazla buldum namazın rekâtlarını; kısaltmak için bahaneler aradım.
Günümü delik deşik etmeni, işimin arasına kesintiler sokmanı, hayatımın ortasına duraklar koymanı, uykumu bölmeni lüzumsuz gördüm.

Oysa Sen, dileseydin daredebilirdin zamanı bana!
Bir uçurumun dibine savrulmuş bir arabada çaresizce Sana yalvartıyor olabilirdin beni.
Korkulu bir savaşın orta yerinde ateş ve kan kusan bombaların altında günümü de, uykumu da, hatta rüyalarımı da delik deşik etmelerini takdir edebilirdin. Düşmeyen bombalar kadar, uçuruma savrulmayan arabalar kadar şükran borçluyum Sana.

İçten pazarlıktı benimkisi.
Öyle içten ki kendime bile söyleyemedim.
Gözlerimle birlikte gönlümü de secdene kilitlemeyi çok gördüm.
Kendimi sıfırlamayı, benliğimi hiçe indirgemeyi beceremedim.
Acelem vardı; alnımı koyduğum gibi kaldırdım seccadeden.
Secdeye kalbimi de sığdırmayaçalışmadım.
Uykum vardı, secdemi sığ bırakıp uykumu derinleştirdim.

Oysa Sen dileseydin, çocuğumun cılız nabızlarının eşliğinde, loş ve neşesiz bir yoğun bakım odasında, gözümü de gönlümü de umutsuzca ve çaresizce bir monitörün ekranına kilitleyebilirdin.
Dileseydin, yeryüzünün sükûnetini bir anda kesip, küçücük bir duvar kıpırtısının gölgesinde, mini mini bir sarsıntının beklentisi içinde saçlarıma aklar düşürebilirdin.

İçten pazarlık mı denir buna?
Kendime sakladığım ve hatta kendimden de sakladığım sır bu.
Dilime bile değdirmekten korktuğum, ağzıma almaktan utandığım öyle bir sır işte. Fısıldaması bile acı veriyor ya…
Meselâ, uzayınca Fatiha, uzayınca sûre; “bitmez şimdi bu namaz!” dediğim çok oldu.Ama sadece içimden...
Kimseler duymadı beni.
Bir Sen duydun beni ey Rabb’im.
Sırrımı bir Sen bildin.
Ruhumu alıp uzaklara gittiğim halde, seccadenin üzerinde sadece bedenimi bıraktığım halde huzurundan kovmadın beni.

İTİRAFIMDIR; öyle anlatıldığı gibi özleyebilmeyi beceremedim henüz namazı…
Aradan çıkarmaya çalıştım, geçiştirdim hep.
Bir “sorun”du çözdüm, hallettim.
Selam verip sonra yaşamaya başladım…
Yaşamayı namazın içinde aramalıydım.
Namazı yaşamın içine sızdırmalıydım oysa...
Bilemedim.

Kafa tuttum, ayak diredim, pazarlık ettim hep; ama Sen hiç utandırmadın; yine yine yine, daima huzuruna aldın beni.
Her secdede rahmetinle okşadın alnımı.
Her rükûda “aferinler” fısıldadın gönlüme.
Her vakitte yeni bir sayfanın aklığına çağırdın ruhumu.
Yüzüme vurmadın.
Azarlamadın.Aşağılamadın.
Hepten umut kesmedin benden.
Yok saymadın.
Utandırmadın beni.

Pazarlık ettiğimi Seninle, bir Sen bildin ey Rabb’im.
Kimselere söylemedin.
Sırdaşım Sensin, bir Sana açabilirim içimi, bir Senin beni ayıplamandan korkmam.
Ben işte böyleyim; yine “bana ait”lerin hesabındayım.
Başka kime söyleyeyim?
Başka kimin anlayışından medet umayım?

Alıntıdır

Ey Yüce Allahim Ben Sana Ulaşmayi Diliyorum
ölmeden Evvel ölmeyi,ruhumu Ve Nefsimi,fizik Vucudumu,irademi,ölmeden Evvel Sana Teslim Etmeyi Nasib Et Ya Rabbi,rahim Esmani üzerimize Tecelli Ed,bizleride Zatina Ulaştir.bizleride ölmeden Evvel Sana Ermiş Salih Kullarinin Arasina Al Yarabbi
AMİN..