Nevroz Nedir?

Nevroz Nedir?

Nevroz, toplumsal tavır ve davranışları tutuklayan ve kişide ruhen hasta olduğu bilinciyle birlikte bulunan tinsel bir hastalıktır.


Nevroz Terimi

Nevroz terimi ilk kez W. Cullen tarafından ortaya atıldı. Nevrozlar uzun süre, belli lezyonlara bağlanmayan işlevsel sinir hastalıkları sayıldı (Babinski). Nevrozlar, akıl hastalığı denen ve özgüllüğü bozuklukların ruhsal belirtilerine dayanan ve nevrozların özel bir sınıfını oluşturan psikozlardan zorlukla ayırt ediliyordu. Cullen'in görüşlerinden çok etkilenen P. Pinel sayesinde, nevrozlara organik bir neden bağlanmaya başlandı. 19. yüzyılın ikinci yarısında organcı düşünceler gittikçe başarı kazandı. Bu başarı, hastalığı herhangi organik bir dayanak bulunamayıp nevroz kavramı ortadan kalkma evrimi gösterinceye kadar sürdü. Daha sonra, psikiyatri, eski anatomiklik şemalara göre biçimlendirilerek kalıtsal etmenlerin ve bünyesel yatkınlığın eklendiği organcı yorumları sürdürdü. Freud'un Charcot'dan ayrılmasına neden olan işte bu anlaşmazlıktır. Organikçilik konusundaki tartışmalar özellikle, Fransa'da çok yapıldı. Nevrozları sinirsel ve ruhsal işlevlerin çözülüp ayrılması biçiminde yorumlayan H. Ey'in özellikle J. Lacan'dan ayrılmasıyla sonuçlandı. Nevrozların ruhsal kökenli olduğu görüşü, nevrozları toplumsal tavır ve davranışları tutuklayan ruhsal iç çatışmalarla belirginleşen kişilik hastalıkları, diye tanımlayan P. Janet'nin kuramıyla desteklendi. Günümüzde, ruhsal hastalıkların toplumsal kökenli olduğunu savunan başka düşünce akımları da vardır.Bu anlayış özellikle R. Laing tarafından temsil edilen karşıt psikiyatri ve F. Basiglia tarafından temsil edilen deliliği reddedici akım için geçerlidir.

Freud ruhsal nedenselliği bilinçaltına özgü yapı ve dinamizm deyimiyle tanımladı. Nevrozun merkezinde bulunan ruhsal çatışmanın bağlı olduğu üst ruhbilimin boyutları yerel ortamı, ekonomik etmenleri ve kalıtsal özellikleri kapsar. Çatışma, çocuk cinselliğinin Oedipus kompleksi çerçevesinde gelişmesiyle örülür. Çatışmanın hastalığa dönüşmesi için, cinsel isteğin doyumundan yoksun kalması gibi özel durumlar gerekir. Bu istekler, o zaman, dolaylı yollardan karşılanmaya çalışılır ve baskı sürerse belirtinin çıkmasına yardımcı olur. Libidonun tespitiyle ve geri çekilmesiyle birleşen içe atma, nevroza neden olan etmenlerden biridir. Ayrıca, nevrozluğunun hastalığına sığınarak kaçtığı gerçek kırıntısı, fantazmalı bir dünya biçiminde yeni baştan ortaya çıkar. Jacgues Lacan'ın yapıtları özellikle aşağıdaki kavramlardan yola çıkarak, nevroz ve psikozların yapısal belirlenmesinin yapılabilmesine olanak sağlamıştır: özne'nin bölünmesi, istek, nesne, eksiklik ve atılmadır...

Psikanalizde Nevroz: Çocukluk çağındaki cinsel yaşamın acı olaylarına bağlı ruh hastalığı. İsteği ifade eden eğilimler ile onları bilinçaltına iten eğilimlerin ruhsal iç çatışmasından doğar.

Psikolojide Nevroz: Deneysel nevroz ilk olarak İ. P. Pavlov ve yardımcıları tarafından hayvanlarda gerçekleştirilen koşullanma hallerindekine benzeyen ve insan nevrozunu andıran durum.

Nevroz Sayılan Hastalıklar: Histeri, boğuntu histerisi, fobi nevrozu ve saplantı nevrozu. Güncel nevroz, travma nevrozu, ve karakter nevrozunun tanımlamaları ise belirsizliklerini korumaktadır.




Kaynak: Düşünce Platformu(Sosyolog Ömer Yıldırım)

NEVROZ a. (fr. növrose). Toplumsal tavır ve davranışları tutuklayan ve kişide ruhen hasta olduğu bilinciyle birlikte bulunan ruhsal iç çatışmalarla belirgin sinir hastalığı.

—Psikan. Çocukluk çağındaki cinsel yaşamın acı olaylarına bağlı ruh hastalığı, (isteği ifade eden eğilimler ile onları bilinçaltına iten eğilimlerin ruhsal iç çatışmasından doğar.) [Bk. ansikl. böl.]

—Ruhbil. Deneysel nevroz, ilk olarak. P Pavlov ve yardımcıları tarafından hayvanlarda gerçekleştirilen, koşullanma hallerindekine benzeyen ve insan nevrozunu andıran durum.

—ANSİKL. Psikan. Günümüzde nevroz sayılan hastalıklar şunlardır: histeri, boğuntu histerisi (fobi nevrozu) ve saplantı nevrozu. Güncel nevroz, travma nevrozu ve karakter nevrozunun tanımlamaları ise belirsizliklerini korumaktadır.
Nevroz terimi ilk kez XVIII. yy.'da W. Cullen tarafından ortaya atıldı. Nevrozlar, uzun süre, belli lezyonlara bağlanamayan işlevsel sinir hastalıkları sayıldı (Babinski). Nevrozlar, "akıl hastalığı” denen ve özgüllüğü bozuklukların ruhsal belirtilerine dayanan ve nevrozların özel bir sınıfını oluşturan psikozlardan zorlukla ayırt ediliyordu. XIX. yy.'ın ilk yananın başlarında, Cullen'in görüşlerinden çok etkilenen P Pinel sayesinde, nevrozlar organik bir nedene bağlanmaya başlandı. XIX. yy.'ın ikinci yarısında organa görüşler gittikçe başarı kazandı. Bu başarı, hastalığa herhangi organik bir dayanak bulunamayıp nevroz kavramı ortadan kalkma eğilimi gösterinceye kadar sürdü. Daha sonra, psikiyatri, eski anatomoklinik şemalara göre biçimlendirilerek kalıtsal etmenlerin ve bünyesel yatkınlığın eklendiği organcı yorumları sürdürdü. XIX. yy.'ın sonunda Freud’un Charcot'dan ayrılmasına neden olan işte bu anlaşmazlıktır. Organcılık konusundaki tartışmalar özellikle, Fransa'da çok yapıldı ve XX. yy.'ın ortalarına doğru, nevrozları sinirsel ve ruhsal işlevlerin çözülüp ayrılması biçiminde yorumlayan H. Ey'in özellikle J. Lacan'dan ayrılmasıyla sonuçlandı. Nevrozların ruhsal kökenli olduğu görüşü, nevrozları "toplumsal tavır ve davranışları tutuklayan ruhsal iç çatışmalarla belirgin kişilik hastalıkları” diye tanımlayan R Janet'nin kuramlarıyla desteklendi. Günümüzde, ruhsal hastalıkların toplumsal kökenli olduğunu savunan başka düşü'nce akımları da vardır. Bu anlayış özellikle R. Laing tarafından temsil edilen karşıtpsikiyatri ve F Basiglia tarafından temsil edilen deliliği reddedici akım için geçerlidir.
S. Freud ruhsal nedenselliği bilinçaltına özgü yapı ve dinamizm deyimiyle tanımladı. Nevrozun merkezinde bulunan ruhsal çatışmanın bağlı olduğu üstruhbi- limin boyutları yerel ortamı, ekonomik et menleri ve kalıtsal özellikleri kapsar. Çatışma, çocuk cinselliğinin Oidipus kompleksi çerçevesinde gelişmesiyle örülür Çatışmanın hastalığa dönüşmesi için, cinsel isteğin doyumdan yoksun kalması gibi özel durumlar gerekir. Bu istekler, o zaman, dolaylı yollardan karşılanmaya çalışılır ve baskı sürerse, belirtinin ortaya çıkmasına yardımcı olur. Libidonun tespitiyle ve geri çekilmesiyle birleşen içe atma, nevroza neden olan en önemli etmenlerden biridir. Ayrıca, nevrozlunun hastalığa sığınarak kaçtığı gerçek kırıntısı, fantazmalı bir dünya biçiminde yeni baştan ortaya çıkar. Jacques Lacan'ın yapıtları, özellikle aşağıdaki kavramlardan yola çıkarak, nevroz ve psikozların yapısal belirlenmesinin yapılabilmesine olanak sağlamıştır: öznenin bölünmesi, istek, fallus, nesne eksiklik ve atılma.