Palyaçolar - Ruggero Leoncavallo
VIP VIP Üye
Palyaçolar
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Leoncavallo, fazla tanınmayan bir besteci iken, Cavalleria Rusticana operasının kazandığı büyük başarıdan sonra harekete geçmiş ve bu eseri tamamlamıştır. Hikâye, 1865'de İtalya'nın Calabria eyaletindeki Montalto kasabasının bir köyünde işlenen bir cinayet üzerine oturtulmuştur. Her ne kadar hikâyenin çocukken tanık olduğu bir olaydan alındığını söylese de, eserin librettosunun Catulle Mendes'in bir oyunundan alındığı iddialarını engelleyememiştir.
Operada, kıskançlığı hastalık halini almış olan bir kocanın, kendisinden oldukça küçük olan karısını ve aşığını sahnede gösteri sırasında öldüren palyaço Canio'nun dramı sahnelenmektedir. Yerli halkın önünde işlediği cinayetleri -karısı Nedda ölene kadar- seyirci oyunun bir parçası zanneder. Böylece palyaço son sahnede seyircilere döner ve "La commedia é finita! (Komedi sona erdi)" diye haykırır. Palyaçoların acılarını kendi içlerinde yaşamalarını ele alan ve bir cinayetle beraber sonu kötü biten hikâye, romantizmden ziyade realist unsurlar taşır. Bu bakımdan eserin "gerçekçilik (verismo)" akımının müziğe yansımasının önemli bir örneği olduğu söylenebilir.
Pagliacci en fazla sahnelenen operalar arasında yerini almıştır. Ünlü Enrico Caruso ve Luciano Pavarotti tarafından yorumlanmıştır.
Roller
Konu özeti
Üvertür çalmakta iken perde kalkar. Arkasında bulunan bir ikinci perde arkasından, "Komedia del Arte" karakteri Taddeo kostümünü giymiş olarak, Taddeo seyircilere seslenir. (Si può?... Si può?... Signore! Signori! ... Un nido di memorie.). Seyircilere aktörlerin de duygularının bulunduğunu ve bu gösterinin gerçek insanlar hakkında olduğunu hatırlatır.
I. Perde
Öğleden sonra saat 3 civarlarında bir "Komedia del Arte" trupu kapalı arabaları ile köye girer ve yolda köylüler onları alkışlarlar. Canio bir onceki geceki sahnelemeyi anlatır: Palyaco'nun sorunları vardır. O günkü temsilin "Ventitre ore" saatinde başlayacağını bildirir. Bu türlü zaman ve saat bildirimi bir kırsal halk tipi olup günbatımından bir saat önceyi ifade eder. Kapalı arabasının merdiveninden Nedda inmekteyken Tonio yardim icin elini uzatir; fakat Canio onu bir taraf itip Nedda'ya kendi elini verip inmesine yardım eder. Köylüler köydeki barda bir içki içmelerini teklif ederler. Canio ve Beppe bu teklifi kabul edip giderler ama Tonio geride kalır. Canio herkese oyunda bir aptal kocayı temsil etmekle beraber, gerçek hayatta karısı Nedda'ya kimsenin kur yapmasına laf atmasına tahammül edemiyeceğini açıklar. Buna çok şaşıran bir köylü kızı Canio'ya karısından gerçekten şüphelendigini mi sorar. Canio hayir der ve koylu kizin alnına bir öpücük kondurur. Akşam ayini için kilise çanları çalmaktadır ve Beppe ve Canio köyün barına gitmek uzere ayrılırlar; Nedda yalnız kalmıştır.
Gerçekte Canio'yu aldatmakta olan Nedda, Canio'nun öfkeli sözlerinden korkmuştur (Qual fiamma avea nel guardo). Fakat yakından gelen kuş sesleri onu biraz ferahlatır (Stridono lassu). Tonio geri gelir ve Nedda'ya kendisini sevdiğini söyler ama buna Nedda kahkahayı basar. Bu davranışa sinirlenen Tonio Nedda'yı yakalar, ama o yanında bulunan bir kırbaçla Tonio'yu uzaklaştırır. Nedda'ın sevgilisi olan Silvio bardan geri doner; Beppe ve Canio'yu orada birakmistir. Nedda'ya o akşamki temsilden sonra birlikte kaçmayı teklif eder; Nedda korkmakla beraber bu teklifi kabul eder. Bu konusmaları gizlice dinleyen Tonio gidip Canio'ya haber verip iki sevgiliyi birlikte yakalamasını sağlamak için oradan ayrılır. Canio ve Tonio geri döner ve Silvio uzaktan onları görüp kaarken arkasından Nedda "Ben hep senin olacağım" der.
Canio Silvio'nun arkasından koşar ama yüzünü göremediği için kim olduğunu öğrenemez. Nedda'ya sevgilisinin kim olduğunu sorar, ama Nedda sevgilisinin ismini vermez. Bir bıçak çekip karısını tehdit eder ama Beppe hemen bıçağı elinden alir. Beppe o geceki temsil icin hazırlanmalarında israr eder. Tonio, Canio'ya temsil sırasında Nedda'nin sevgilisini mutlaka kendini ele vereceğini söyler. Canio kostümünü giymek ve kahkaha atıp herkesi güldürmek için yalnız bırakılmıştır (Vesti la giubba - "Kostümünü giy").
II. Perde
Seyirci kalabalığı gelir. Nedda Kolombina kostümü giymiş olarak gezerek gelenlerden para toplamaktadır. Silvio'ya temkinli olmasını fısıldar. Temsil başlar ve seyirciler alkışa koyulurlar.
Temsilde Kolombina'nin kocası Palyaço ertesi sabah geri dönmek üzere bir başka yere gitmiştir ve Taddeo'da pazardadır. Kolombina sevgilisi olan Arlecchiono'yu çok istekli olarak beklemektedir. Çok geçmeden Arlecchino gelir ve penceresinin altında seranat yapmaya koyulur. Taddeo geri döner ve kıza aşık oldugunu bildirir. Kolombina onu alaya alir ve asil sevgilisi Arlecchino'yu penceresinden odasina alir. Arlecchino Taddeo'un suratina tokatlar atarak oddan disari atar. Seyirciler kahkahalarla gulmektedir.
Arlecchino ve Kolombina yemeğe otururlar, ama Arlecchino gizlice kıza yemekle birlikte uyku ilacı da verir. Taddeo hızla içeri girer ve Palyaço'nun karısından şüphe ettiği için geri dönüp geldiğini ve yakında odaya gireceğini onlara haber verir. Arlechhino pencereden atlayıp kaçacağı zaman Kolombina ona "Ben hep senin olacağım" der
Canio sahneye girerken Nedda'nin dediklerini duyar ve "Allah aşkına! Ayni kelimeler!" diye bağırır. Temsile devam etmeye çalışır ama sinirleri çok gerginleşmiştir ve kontrolunu kaybeder Nedda'yı sevgilisinin adını söylemeye zorlar. Temsile devam etmek isteyen Nedda Canio'ya temsildeki ismi ile "Palyaço" olarak hitap edip seyirci önünde bulunduklarını hatırlatır. Canio (No! Pagliaccio non son!) aryasıyla cevap verir ve yüzünün solgun beyaz olmasının sahne makyajından değil karısının kendinin namusuna hakaretinden doğduğunu açıklar. Onun bu gerçekte olan gayet duygusal sözlerinden etkilenen seyirciler bunu güzel rol yapma sayıp şiddetle alkışa tutarlar.
Tekrar oyuna devam etmek isteyen Nedda çok masum Arlecchino tarafından ziyaret edildiğini itiraf eder. Canio'nun aklı başından gitmiştir ve temsile devam edemez. Karısından sevgilisinin ismini vermesini ister. Nedda bu ismi hiç bir zaman vermeyaceğini bildirir. Artık seyirciler de sahnede oynananın temsil değil gerçek bir hayat dramı olduğunu anlamışlardır. Silvio seyirciler arasından onları ite kaka sahneye doğru gelmeye başlar. Canio masada bulunan bir bıçağı eline alır; bıçağı birkaç kere saplayarak Nedda'yi öldürür. Nedda tam ölmekte iken "Yardım et, Silvio" diye inler. Canio Silvio'ya dönerek onu da bıçaklar ve sonra seyircilere dönerek "La commedia è finita! (Komedi sona erdi)" diye haykırarak operayı son buldurur.
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
- Özgün ismi: Pagliacci
- Müzik: Ruggero Leoncavallo
- Galası: 21 Mayıs 1892
- İlk gösterim yeri: Teatro Dal Verme, Milano
- Oyuncular:
- Canio: Oyuncular trup şefi,Palyaço, tenör
- Nedda: Canio'nun karısı, Silvio'ya aşık, Kolombina, soprano
- Tonio, aptal, Taddeo, bariton
- Beppe, aktor, Arlecchino, tenör
- Silvio, Nedda'nin sevgilisi, bariton
- Köylüler korosu
Leoncavallo, fazla tanınmayan bir besteci iken, Cavalleria Rusticana operasının kazandığı büyük başarıdan sonra harekete geçmiş ve bu eseri tamamlamıştır. Hikâye, 1865'de İtalya'nın Calabria eyaletindeki Montalto kasabasının bir köyünde işlenen bir cinayet üzerine oturtulmuştur. Her ne kadar hikâyenin çocukken tanık olduğu bir olaydan alındığını söylese de, eserin librettosunun Catulle Mendes'in bir oyunundan alındığı iddialarını engelleyememiştir.
Operada, kıskançlığı hastalık halini almış olan bir kocanın, kendisinden oldukça küçük olan karısını ve aşığını sahnede gösteri sırasında öldüren palyaço Canio'nun dramı sahnelenmektedir. Yerli halkın önünde işlediği cinayetleri -karısı Nedda ölene kadar- seyirci oyunun bir parçası zanneder. Böylece palyaço son sahnede seyircilere döner ve "La commedia é finita! (Komedi sona erdi)" diye haykırır. Palyaçoların acılarını kendi içlerinde yaşamalarını ele alan ve bir cinayetle beraber sonu kötü biten hikâye, romantizmden ziyade realist unsurlar taşır. Bu bakımdan eserin "gerçekçilik (verismo)" akımının müziğe yansımasının önemli bir örneği olduğu söylenebilir.
Pagliacci en fazla sahnelenen operalar arasında yerini almıştır. Ünlü Enrico Caruso ve Luciano Pavarotti tarafından yorumlanmıştır.
Roller
Konu özeti
- Mekan: Calabria, Montalto yakınlarında ,
- Zaman: 1865 ile 1870 arası. Bir Katolik kutsal yortu günü
Üvertür çalmakta iken perde kalkar. Arkasında bulunan bir ikinci perde arkasından, "Komedia del Arte" karakteri Taddeo kostümünü giymiş olarak, Taddeo seyircilere seslenir. (Si può?... Si può?... Signore! Signori! ... Un nido di memorie.). Seyircilere aktörlerin de duygularının bulunduğunu ve bu gösterinin gerçek insanlar hakkında olduğunu hatırlatır.
I. Perde
Öğleden sonra saat 3 civarlarında bir "Komedia del Arte" trupu kapalı arabaları ile köye girer ve yolda köylüler onları alkışlarlar. Canio bir onceki geceki sahnelemeyi anlatır: Palyaco'nun sorunları vardır. O günkü temsilin "Ventitre ore" saatinde başlayacağını bildirir. Bu türlü zaman ve saat bildirimi bir kırsal halk tipi olup günbatımından bir saat önceyi ifade eder. Kapalı arabasının merdiveninden Nedda inmekteyken Tonio yardim icin elini uzatir; fakat Canio onu bir taraf itip Nedda'ya kendi elini verip inmesine yardım eder. Köylüler köydeki barda bir içki içmelerini teklif ederler. Canio ve Beppe bu teklifi kabul edip giderler ama Tonio geride kalır. Canio herkese oyunda bir aptal kocayı temsil etmekle beraber, gerçek hayatta karısı Nedda'ya kimsenin kur yapmasına laf atmasına tahammül edemiyeceğini açıklar. Buna çok şaşıran bir köylü kızı Canio'ya karısından gerçekten şüphelendigini mi sorar. Canio hayir der ve koylu kizin alnına bir öpücük kondurur. Akşam ayini için kilise çanları çalmaktadır ve Beppe ve Canio köyün barına gitmek uzere ayrılırlar; Nedda yalnız kalmıştır.
Gerçekte Canio'yu aldatmakta olan Nedda, Canio'nun öfkeli sözlerinden korkmuştur (Qual fiamma avea nel guardo). Fakat yakından gelen kuş sesleri onu biraz ferahlatır (Stridono lassu). Tonio geri gelir ve Nedda'ya kendisini sevdiğini söyler ama buna Nedda kahkahayı basar. Bu davranışa sinirlenen Tonio Nedda'yı yakalar, ama o yanında bulunan bir kırbaçla Tonio'yu uzaklaştırır. Nedda'ın sevgilisi olan Silvio bardan geri doner; Beppe ve Canio'yu orada birakmistir. Nedda'ya o akşamki temsilden sonra birlikte kaçmayı teklif eder; Nedda korkmakla beraber bu teklifi kabul eder. Bu konusmaları gizlice dinleyen Tonio gidip Canio'ya haber verip iki sevgiliyi birlikte yakalamasını sağlamak için oradan ayrılır. Canio ve Tonio geri döner ve Silvio uzaktan onları görüp kaarken arkasından Nedda "Ben hep senin olacağım" der.
Canio Silvio'nun arkasından koşar ama yüzünü göremediği için kim olduğunu öğrenemez. Nedda'ya sevgilisinin kim olduğunu sorar, ama Nedda sevgilisinin ismini vermez. Bir bıçak çekip karısını tehdit eder ama Beppe hemen bıçağı elinden alir. Beppe o geceki temsil icin hazırlanmalarında israr eder. Tonio, Canio'ya temsil sırasında Nedda'nin sevgilisini mutlaka kendini ele vereceğini söyler. Canio kostümünü giymek ve kahkaha atıp herkesi güldürmek için yalnız bırakılmıştır (Vesti la giubba - "Kostümünü giy").
II. Perde
Seyirci kalabalığı gelir. Nedda Kolombina kostümü giymiş olarak gezerek gelenlerden para toplamaktadır. Silvio'ya temkinli olmasını fısıldar. Temsil başlar ve seyirciler alkışa koyulurlar.
Temsilde Kolombina'nin kocası Palyaço ertesi sabah geri dönmek üzere bir başka yere gitmiştir ve Taddeo'da pazardadır. Kolombina sevgilisi olan Arlecchiono'yu çok istekli olarak beklemektedir. Çok geçmeden Arlecchino gelir ve penceresinin altında seranat yapmaya koyulur. Taddeo geri döner ve kıza aşık oldugunu bildirir. Kolombina onu alaya alir ve asil sevgilisi Arlecchino'yu penceresinden odasina alir. Arlecchino Taddeo'un suratina tokatlar atarak oddan disari atar. Seyirciler kahkahalarla gulmektedir.
Arlecchino ve Kolombina yemeğe otururlar, ama Arlecchino gizlice kıza yemekle birlikte uyku ilacı da verir. Taddeo hızla içeri girer ve Palyaço'nun karısından şüphe ettiği için geri dönüp geldiğini ve yakında odaya gireceğini onlara haber verir. Arlechhino pencereden atlayıp kaçacağı zaman Kolombina ona "Ben hep senin olacağım" der
Canio sahneye girerken Nedda'nin dediklerini duyar ve "Allah aşkına! Ayni kelimeler!" diye bağırır. Temsile devam etmeye çalışır ama sinirleri çok gerginleşmiştir ve kontrolunu kaybeder Nedda'yı sevgilisinin adını söylemeye zorlar. Temsile devam etmek isteyen Nedda Canio'ya temsildeki ismi ile "Palyaço" olarak hitap edip seyirci önünde bulunduklarını hatırlatır. Canio (No! Pagliaccio non son!) aryasıyla cevap verir ve yüzünün solgun beyaz olmasının sahne makyajından değil karısının kendinin namusuna hakaretinden doğduğunu açıklar. Onun bu gerçekte olan gayet duygusal sözlerinden etkilenen seyirciler bunu güzel rol yapma sayıp şiddetle alkışa tutarlar.
Tekrar oyuna devam etmek isteyen Nedda çok masum Arlecchino tarafından ziyaret edildiğini itiraf eder. Canio'nun aklı başından gitmiştir ve temsile devam edemez. Karısından sevgilisinin ismini vermesini ister. Nedda bu ismi hiç bir zaman vermeyaceğini bildirir. Artık seyirciler de sahnede oynananın temsil değil gerçek bir hayat dramı olduğunu anlamışlardır. Silvio seyirciler arasından onları ite kaka sahneye doğru gelmeye başlar. Canio masada bulunan bir bıçağı eline alır; bıçağı birkaç kere saplayarak Nedda'yi öldürür. Nedda tam ölmekte iken "Yardım et, Silvio" diye inler. Canio Silvio'ya dönerek onu da bıçaklar ve sonra seyircilere dönerek "La commedia è finita! (Komedi sona erdi)" diye haykırarak operayı son buldurur.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
