Rokoko
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
18. yüzyıl başlarında Paris'te ortaya çıkan, barok ile klasisizm arasında yer alan sanat üslubu (yaklaşık olarak 1720-1780). Daha sonra tüm Fransa'ya yayıldı; Fransa dışında özellikle Almanya ve Avusturya'da benimsendi. Mimarlığın yanı sıra dekorasyon, mobilyacılık ve ev eşyasında kendini gösterdi. Rokoko üslubu, barokun aşırı çoşkusuna ve anıtsallığına karşı bir tepkiydi. Fransız aristokratları ve zengin burjuvaları, Paris'i ülkenin kültürel merkezi hâline getirmek istediler ve bu amaçla yeni konaklar yaptırdılar; bunları daha hafif, kavisli çizgileri bol bir üslupla dekore ettirdiler. Süslemede ağırlık dış yapıdan iç yapıya kaydı. Rokoko sanatçıları uçuk pastel renklere, fildişi beyazı ve altın rengine öncelik tanıdılar, ayrıca dekorasyonda sık sık ayna kullandılar. Fransız rokokosunun en güzel örnekleri Chantilly'de Küçük Şato'daki "Salon de M. le Prince" (1722) ve Paris'teki Soubise Oteli'nin salonlarıdır. Rokoko üslubu mobilya, duvar kâğıdı, porselen, altın ve gümüş eşyalarda da kullanıldı. Resimde Antoine Watteau, Jean-Honore Fragonard ve François Boucher tipik rokoko tabloları yarattılar. Rokoko yapılarının Fransa dışındaki en güzel örnekleri Münih'te görülebilir: Nymphenburg Şatosu parkında yer alan Amalienburg (1734-1739), Rezidenztheater (1750-1753) ve Wieskirche (1745).
