YAŞLANMA

1 . Türe göre değişen ve kısa süre içinde ölüm olasılığını artıran belirli bir yaşa erişmiş insan, hayvan ya da bitkinin uğradığı değişim; canlı bir organizmada bu değişimi belirleyen olguların tümü: Dokuların, derinin yaşlanması.
2. Dokuların ve organizmanın eskimesi.

—Boyac. Havadaki etkenlerin etkisiyle, boya ya da vernik filminin zaman içindeki evrimi; bu evrimde, yerine göre, fiziksel, kimyasal ya da biyolojik etkenler de rol oynar.

—Fizs. kim. Özellikleri zamanla gelişen az kararlı sistemlerin genel özelliği. (Yaşlanma kendiliğinden gelişebilir; örneğin az kararlı sistemler olan kolloitler, bileşen parçacıklarının birleşmesi sonucu zamanla değişime uğrar; yaşlanma topaklaşma ya da pıhtılaşma biçiminde ortaya çıkar. Yaşlanma ayrıca dış etkenlerin etkisiyle de meydana gelebilir; örneğin ışık etkisi altında bırakılan plastik maddeler ya da boyarmaddeler, verimlerinin azalmasına yol açan kimyasal parçalanmaya uğrarlar.) [Polimerlerde bu olaya ESKİME denir]

—Metalürj. Suverilmiş ya da kalıcı biçim değişikliğine uğratılmış kimi alaşımlarda, pek yüksek olmayan bir sıcaklıkta uzun süre tutma sonucu yapısal gelişmeye bağlı olarak, sertliğin önemli ölçüde artması biçiminde ortaya çıkan olay. (Buna çökelme sertleşmesi de denir.)

—Nüfbil. Nüfus yaşlanması, bir nüfus kitlesi içinde ileri yaş sınıflarının miktarca göreli olarak arıtması biçiminde kendini gösteren demografik olay.

—Polim. Yaşlanma önleyici, oksijen, morötesi ışınlar, nem vb. gibi çeşitli etkenler altında değişerek yaşlanmalarını önlemek ya da geciktirmek amacıyla makromoleküllü malzemelere (plastik maddeler, elastomerler, elyaf) katılan kimyasal ürün.

—Zool. Haşlamlılarda yaşlanma, bazen kirpikli haşlamlılarda görülen ve bir süre hep ikiye bölünerek çoğaldıktan sonra, ortam görünürde elverişli olduğu halde yeniden bölünme yeteneğinin kaybolması.