göktaşı yağmuru

ayrı ayrı göktaşlarının Yer yüzeyine kümeler halinde düşmesi. Göktaşlarının düştüğü bölgeler genellikle düşme doğrultusunda kaba bir elips biçimini alır. Göktaşı yağmuru çoğunlukla büyük bir göktaşının parçalanması sonucunda oluşur.

1799'da Andrew Ellicott Douglass Leonid göktaşı yağmuru görmüş ve dergide yazmış (bilinen ilk kayıttır).(Bakınız: Leonid Göktaşı Yağmuru) 1868’de Polonya’daki Pultusk’a bu biçimde yaklaşık 100 bin göktaşı parçası düşmüştür. 1912’de ABD’de Arizona’daki Holbrook’ta 14 bin, 1803’te Fransa’daki L’Aigle’de 3 bin, 1808’de ise Boğdan’daki Stannern’de 300 parçadan oluşan göktaşı yağmurları görülmüştür.

Bu yağmurların büyük bölümü taşsı göktaşlarmdan oluşmakla birlikte Namibia’da Bethanien’deki yağmur sonunda, yüksek oranda demir içeren göktaşları saptanmıştır. Ayrıca 1947’de Rusya Federasyonu’nun Sihote-Alin bölgesinde gerçekleşen yağmurun demirli göktaşlarından oluştuğu saptanmış ve bu olayın bir küçük gezegenin parçalanması sonucunda gerçekleştiği düşünülmüştür.