parafin

erime noktaları 48°C ile 66°C arasında değişen, düz zincirli katı hidrokarbonların oluşturduğu renksiz ya da beyaz renkli, yarı saydam sert mum. İlk kez 1867’de petrolden çıkarılan bu ürün şamdan mumu, mumlu kâğıt, cila, kozmetik ve elektrik yalıtkanlarının üretiminde, çiçeklerden uçucu yağ özütlenmesinde, merhemlerde ve su geçirgenliğini önlemek üzere tahta malzemelerin kaplanmasında kullanılır. Ayrıca, tutuşmayı kolaylaştırdığından kibrit yapımında da yararlanılır.

Petrolün hızla soğutulması sonucu kolayca dibe çöken parafin süzülerek ayrılır. Daha sonra, renk giderme, ayrımsal damıtma ve yeniden kristallendirme işlemleriyle temizlenerek arıtılır. Yapay parafin ise, havagazının hidrokarbonlara dönüştürüldüğü Fischer-Tropsch tepkimesinin yan ürünü olarak II. Dünya Savaşı’ndan sonra üretilmeye başladı.

Petrol kökenli parafine göre daha sert, daha saf, daha beyaz ve nitelikleri daha üstün olan bu yapay ürün bazı bitkisel mumların yerine kullanılır ya da petrol parafininin niteliğinin düzeltilmesinde yararlanılır. Yapay parafin yükseltgendiğinde, molekül ağırlığı yüksek, açık sarı renkli sert bir muma dönüşür.

Boraks, sodyum hidroksit, morfolin ve trietanolamin gibi organik ve inorganik alkalilerin sulu çözeltileriyle sabunlaşabilir. Döşemelerin kaplanmasında, dokuma ve kâğıtların su geçirgenliğinin önlenmesinde, sepicilikte, yağlayıcı ve pas önleyici olarak bazı metal işlerinde kullanılır.